Thursday, July 8, 2010

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ- ΤΑ ΚΩΛΥΟΝΤΑ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΙΡΟΥΝΤΑ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ



ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ

_________________


Αρχ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Τα κωλύοντα την ιερωσύνη και καθαιρούντα τους κληρικούς παραπτώματα (Κατά τους Ιερούς Κανόνες), Εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 2010


Του Φίλιππου Τακοπούλου,

Υποψηφίου Διδάκτορος της Θεολογίας

=========================



Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Γρηγόρη” το νέο βιβλίο του Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος της Ι. Μ. Πατρών και Διδάκτορος του Κανονικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τίτλο “Τα κωλύοντα την ιερωσύνη και καθαιρούντα τους κληρικούς παραπτώματα (Κατά τους Ιερούς Κανόνες)”. Ο συγγραφέας στο τελευταίο αυτό βιβλίο του, αναπτύσσει με τρόπο εξαιρετικά τεκμηριωμένο και επιστημονικό, ένα θέμα που άπτεται τόσο του μεγάλου υπουργήματος της Ιερωσύνης, όσο και των προϋποθέσεων εισόδου σ’ αυτήν, αλλά και όσων οδηγούν στην παύση ενεργείας αυτής. Προσεγγίζει το θέμα, ακολουθώντας την κανονολογική ερμηνευτική μεθοδολογία, ερειδόμενος τόσο στους τους Ιερούς Κανόνες, οι οποίοι σχετίζονται με το ως άνω θέμα, όσο και στην Αγία Γραφή, αλλά και σε Πατερικά κείμενα και κείμενα της θύραθεν γραμματείας. Ο π. Κύριλλος Κωστόπουλος, γνωστός για το πολυσχιδές εκκλησιαστικό και συγγραφικό του έργο, σημειώνει χαρακτηριστικά ότι “ο ιερεύς καλείται να κινείται και να λειτουργεί εντός του κόσμου ως δέκτης και προβολέας της ακτίστου χάριτος του Τριαδικού Θεού, την οποία αποκτά μέσω της εν Χριστώ ζωής και της μυστικής εκκλησιαστικής εμπειρίας του. Άρα ο προσωπικός του φωτισμός αποτελεί όρο sine qua non, για να φωτίσει κατόπιν τους “ἐν σκότει καθημένους” ”.


Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύεται με βάση τις Αγιογραφικές και Πατερικές Πηγές η ιστορική εξέλιξη του μυστηρίου της Ιερωσύνης, η διαμόρφωση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τριών βαθμών της.

Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται μεθοδικά και με έρεισμα το Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και την Πατερική Γραμματεία τα προσόντα του εισερχομένου στον κλήρο, αλλά και τα κωλύματα Ιερωσύνης. Ειδικότερα, γίνεται αναφορά στα προσόντα που θα πρέπει να έχει ο υποψήφιος κληρικός, την ψυχοσωματική του υγεία, την ηλικία του, την ορθή του πίστη, τη γνώση που θα πρέπει να διαθέτει, τόσο τη θύραθεν όσο και την πατερική, το σεμνό του βίο και την ανεπίληπτη διαγωγή του, αλλά και την τέλεια αγάπη που θα πρέπει να έχει προς το Θεό. Ακολουθούν στη συνέχεια του κεφαλαίου τα κωλύματα της Ιερωσύνης που σχετίζονται με το γάμο, όπως ο δεύτερος γάμος, ο γάμος μετά γυναικός από “των επί σκηνής” (ηθοποιός), ο γάμος μετά πόρνης, μετά χήρας, διαζευγμένης και εκπεσούσης μοναχής, ο γάμος εξ αιμομιξίας, μετά ετεροθρήσκου ή ετεροδόξου και ο γάμος εξ αρπαγής. Ο συγγραφέας στη συνέχεια παραθέτει τα παραπτώματα, τα οποία εντοπίζονται μέσα στο Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας και σχετίζονται με την εν γένει βιωτή του υποψηφίου κληρικού, όπως η πορνεία, η μοιχεία, η αρσενοκοιτία, η κτηνοβασία, ο φόνος, η συνυπευθυνότητα σε άμβλωση, η μαγεία, η γοητεία (πράξη που θεωρείται μαγική και επιδρά στη βούληση), η φαρμακεία (δηλητηρίαση), η επιορκία, η κλοπή και η ληστεία, ο εκτοκισμός, η τυμβωρυχία, η ιεροσυλία και η εξύβριση.


Στο τρίτο κεφάλαιο ο συγγραφέας διαπραγματεύεται με σαφήνεια τα παραπτώματα των κληρικών, τα οποία οδηγούν σε κανονικές ποινές, όπως σ’ αυτήν της αργίας ή της καθαιρέσεως. Αυτά εντοπίζονται σε ζητήματα πίστεως και εκκλησιαστικής ευταξίας, όπως η αίρεση και η αποστασία, το σχίσμα και η παρασυναγωγή, η σιμωνία, η εκούσια αποβολή της ιερατικής ιδιότητος, όσο και σε ζητήματα βιωτής, όπως η μοιχεία, η παρά φύση ασέλγεια και ο φόνος. Τέλος, γίνεται σύντομη αναφορά στο μεταθετό των επισκόπων και των εφημερίων. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ελλείψει σοβαρών βιβλιογραφικών πηγών επί του υπό ανάλυση θέματος, ο συγγραφέας ανατρέχει κατ’ ευθείαν στην αδιασάλευτη πηγή της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως, παραθέτοντας πλειάδα αγιογραφικών και Πατερικών χωρίων, αποδεικνύοντας ότι οι Ιεροί Κανόνες δεν είναι τίποτε άλλο παρά ερμηνεία της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως.


Χαρακτηριστικό της επιστημονικής αρτιότητας του πονήματος (το δέκατο έκτο του συγγραφέως) αποτελούν οι 728 παραπομπές – σχόλια στο κύριο σώμα του βιβλίου, η ευρύτατη βιβλιογραφία και το αλφαβητικό γλωσσάριο σημαντικών όρων στο τέλος. Το πόνημα διακρίνεται για την καλαισθησία και αισθητική εμφάνιση, τη λειτουργικότητα στη δομή και στην ανάπτυξη των επί μέρους θεμάτων και την άριστη γλωσσική επιμέλεια, παράγοντες που καθιστούν εύχρηστο το βιβλίο και ευχάριστη την ανάγνωσή του. Το βιβλίο αυτό αποτελεί πολύτιμο βοήθημα για τους επισκόπους και τους κληρικούς εν γένει, αλλά και όσους επιθυμούν να εισέλθουν στον κλήρο και να αναλάβουν το θεόσδοτο υπούργημα της Ιερωσύνης. Απεθύνεται δε τόσο σε ειδικούς επιστήμονες, όσο και σε μελετητές που επιθυμούν να αποκτήσουν μια πλήρη και επιστημονικά τεκμηριωμένη γνώση του θέματος. Συγκεφαλαιώνει την όλη Κανονική Παράδοση για την απόκτηση και στέρηση της Ιερωσύνης και πραγματικά διαπιστώνεται ότι ένα τέτοιο σημαντικό και πάντα επίκαιρο έργο απουσίαζε από τη σύγχρονη βιβλιογραφία.



ΠΗΓΗ:

Πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων “Αμην”

4 comments:

  1. Ενα ΄βιβλίο που αξίζει να το διαβάσουν όσοι σκέφτωνται την ιερωσύνη!Αρκετά ακούμε απο διάφορους και αδιάφορους επισκόπους που χειροτονούν ιερείς με κωλύματα.Και αρκετά ακούμε απο φοιτητές της θεολογικής που λένε "ε αφου υπάρχει η μετάνοια και η εξομολόγηση σβείνη τα αμαρτήματα έ τότε μπορούμε να χειροτονηθούμε","νεοπατερική θεολογία"!Οι πατέρες λένε Αγιος γίνεσε άμαν μετανοήσεις ιερέας δεν γίνεσε.Τώρα πάνε κάποιοι που το πέζουν υπεράνω των πατέρων να τα αλάξουν ο Θεός να βάλει το χέρι Του και το πόδι Του διότι πάμε να τα ισοπεδώσουμε όλα.

    ReplyDelete
  2. Α! Ωστε το λένε και αυτό;

    Οτι αφού υπάρχει μετάνοια γιατί να ανησυχούμε για τα κωλύματα!

    Μπράβο! Μεγάλη πρόοδος!

    Δεν την γνώριζαν όμως οι Πατέρες της Εκκλησίας και γι' αυτό θεσμοθέτησαν τα αντίθετα!

    ReplyDelete
  3. Eν το μεταξύ έχουνε και παραδείγματα Αγίους όπως ο Αυγουστίνος και ο άγιος Νήφων Κωνσταντιανής,που είχαν άσωτο βίο και μετά έγιναν επίσκοποι.Λένε και το άλλο στις αρχές χειρωτονούσαν και με κωλύματα στην πορεία βλέποντας ότι οι άνθρωποι παρεκτρέπονταν στα ίδια αποφάσισε η Εκκλησία να κάνει κανόνες κ.α.

    ReplyDelete
  4. Εξάλου σε όλους τους τομείς υπάρχει μεγάλη πρόοδος ,η Θεολογική σχολή θα μείνη πίσω;

    ReplyDelete