ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟ Γ΄

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟ

Γ΄

=====

6. Ἡ στάση μου ἀπέναντι στοὺς αἱρετικοὺς Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους εἶναι Ὀρθόδοξη. Πατερικὰ παραδείγματα

Ὡς ἱερέας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Τοῦ Χριστοῦ ἔχω ὑποχρέωση σὲ ζητήματα Πίστεως, βάσει τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν λόγων τῶν ἁγίων Πατέρων, νὰ ἀντιδρῶ σὲ ὅ,τι πολεμᾶ τὴν Ἐκκλησία. Ὡς Ὀρθόδοξος κληρικὸς ἔχω καὶ δικαίωμα καὶ ὑποχρέωση, ὅπου ἀκούγεται αἱρετικὸς λόγος, ὅπου συμβαίνει δημόσια ἐκφερόμενη πλάνη, νὰ ἐκφράζομαι δημόσια. Αὐτὴ εἶναι ἡ γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἀναλλοίωτη Ὀρθόδοξη συνείδησή τους καὶ στοιχίζεται μὲ τὶς ἀλάθητες ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Στὸ σημεῖο αὐτὸ νὰ θυμίσω τὴ ρήση τοῦ ἁγίου τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας καὶ μεγάλου δογματολόγου Ἰουστίνου Πόποβιτς, ὅτι, ὅταν θὰ ἔλθει καιρὸς ποὺ μία γιαγιὰ δὲ θὰ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἐλέγχει τὸν πατριάρχη, θὰ ἔρθει ἡ καταστροφὴ τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐσεῖς, ὁ μητροπολίτης μου, ἐκφράζετε μία διαφορετικὴ θέση ἀπὸ ἐκείνη τῶν παλαιοτέρων καὶ ἀναγνωρισμένων ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὡς ἁγίων Πατέρων στὸ θέμα τοῦ ἐλέγχου τῶν ἐπισκόπων καὶ πατριαρχῶν ἀπὸ κατώτερους σὲ ἱεραρχία κληρικοὺς χωρὶς δέσμευση τοπικῶν ὁρίων, ἀκόμη καὶ ἀπὸ λαϊκούς. Οἱ δικές σας θέσεις ταυτίζονται μὲ τὶς πλάνες ἀπόψεις τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας καὶ τῆς οἰκουμενιστικῆς προπαγάνδας, ποὺ συκοφαντούν τὸν παραδοσιακὸ ἔλεγχο τῆς αἵρεσης ὡς ἀπευκταῖες "λεκτικὲς διαμάχες" καὶ ἀπαγορεύουν αὐτὸ ποὺ οἱ ἅγιοι Πατέρες ἐπιβάλλουν[32]. Εἶναι ἀξιοσημείωτο πὼς δὲν ἔχετε στὴν πνευματική σας φαρέτρα Πατερικές θέσεις, γιὰ νὰ στηρίξετε τὴν ἀντορθόδοξη ἄποψή σας.

Παραδείγματα ἁγιοπατερικὰ ἀντιαιρετικῆς καὶ ὁμολογιακῆς δράσης, σᾶς εἶχα καταθέσει γραπτῶς στὴν ἀπολογία μου γιὰ τὴν ὑπόθεση τοῦ μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως[33]. Ἀλλὰ ἐσεῖς χωρὶς νὰ καταδεχτεῖτε νὰ τῆς ρίξετε μία ματιά, μοῦ τὴν ἐπιστρέψατε ὡς ἀπαράδεκτη[34]. Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε ἐδῶ, ἀπὸ σεβασμὸ στὸ πρόσωπό σας, νὰ καταγράψω τὰ ἐπιχειρήματα ἐκείνης τῆς ἐπιστολῆς μου "ὄχι ὡς διδάσκων, ἀλλ’ ὡς ὑπομιμνήσκων, καταθέτοντας τὰ ἀκόλουθα περιστατικὰ ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, τὰ ὁποία στηρίζουν τὴν ἄποψη ὅτι σὲ θέματα Πίστεως ὑπερβαίνονται τὰ ὅρια τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαιοδοσιῶν καὶ ὅτι οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ σιωπᾶ «κινδυνευούσης τῆς Πίστεως», ἀκόμη καὶ οἱ ἐκκλησιαστικῶς ὑφιστάμενοι.

[1]. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας ἤδη πρὸ τῆς συγκροτήσεως τοπικῆς Συνόδου στὴν Ἀλεξάνδρεια (430) εἶχε ἐκφρασθῆ κατὰ τῶν διδασκαλιῶν τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχου Κ/Πόλεως Νεστορίου σὲ ἐπιστολές του πρὸς τοὺς Μοναχούς τῆς Ἀλεξανδρείας[35] καὶ τοὺς κληρικοὺς τῆς Κ/Πόλεως[36] «ἵνα παύσῃ σκάνδαλον οἰκουμενικόν»[37]· μετὰ δὲ τὴν τοπικὴ ἐκείνη Σύνοδό του, συνέστησε στὸ ποίμνιο τοῦ Νεστορίου νὰ δείξει ἀνυπακοὴ καὶ ἀπείθεια στὸν Νεστόριο, ἤδη πρὸ τῆς συγκλήσεως τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου[38]. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος ἐπεσήμανε στὸν αἱρετικὸ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ὅτι ὁ ἴδιος φοβούμενος τὸν σκανδαλισμὸ τῶν πολλῶν ἀπὸ τὴν αἵρεση ἀναγκάζεται νὰ μιλήσει: «... τὸ σκανδαλίσαι καὶ μόνον ἕνα τῶν μικρῶν τῶν πιστευόντων εἰς τὸν Χριστὸν ἀφόρητον ἔχει τὴν ἀγανάκτησιν. Εἰ δὲ πληθὺς εἴη τοσαύτη τῶν λελυπημένων, πῶς οὐχ ἁπάσης εὐτεχνίας ἐν χρείᾳ καθεστήκαμεν πρός γε τὸ δεῖν ἐμφρόνως περιελεῖν τὰ σκάνδαλα καὶ τὸν ὑγιᾶ τῆς πίστεως κατευρῦναι λόγον τοῖς ζητοῦσι τὸ ἀληθές»[39];

[2]. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς, ὄντας λαϊκὸς ἀκόμη Ὑπουργὸς τοῦ Χαλιφάτου στὴ Δαμασκό, περὶ τὸ ἔτος 730, ἀπέστειλλε ἐπιστολὲς κατὰ τῆς Εἰκονομαχίας στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ προέτρεπε τοὺς πιστοὺς νὰ τὶς διαδίδουν, στὶς ὁποῖες ἀναιροῦσε τὴν ἐπιχειρηματολογία τῶν αἱρετικῶν καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ Αὐτοκράτορος Λέοντος Γ΄· «καὶ διὰ πάντων ἔσπευδεν ὁ τῆς ἀληθείας νέος ἀθλητὴς, ὡς διὰ κύκλου τινὸς τὰς ἐπιστολὰς ἀπὸ χειρῶν εἰς χεῖρας διαβαίνειν τοῖς πιστοῖς, καὶ κρατύνεσθαι τὸ ὀρθόδοξον»[40].

[3]. Ὁ λαϊκὸς ἀξιωματοῦχος Εὐσέβιος, ἀργότερα Ἐπίσκοπος Δορυλαίου, ἀντέδρασε κατὰ τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχου Νεστορίου καὶ τὸν ἀντιμετώπισε πρόσωπο πρὸς πρόσωπο μέσα στὴν Ἐκκλησία, ὅταν ἐκεῖνος κήρυξε τὴ χριστολογική του αἵρεση κατὰ τῆς θεοτοκίας τῆς Παναγίας μας[41]. Ὁ Εὐσέβιος συνέχισε τὴ δράση δημοσιοποιώντας μὲ τοιχοκόλληση ἕνα λίβελλο κατὰ τοῦ Νεστορίου, ὅπου ἐπεσήμαινε τὴν αἵρεση τοῦ Πατριάρχου[42]. Ὁ Εὐσέβιος αὐτὸς ὄχι μόνο δὲν τιμωρήθηκε, ἀλλὰ προήχθη καὶ σὲ Ἐπίσκοπο καὶ πρωτοστάτησε καὶ κατὰ τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ!

[4]. Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ φίλου του Ἁγίου Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, περιῆλθε ὅλη τὴ Βόρειο Ἀφρικὴ καὶ τὴν Ἰταλία ἐνημερώνοντας τοὺς Μοναχοὺς περὶ τοῦ Μονοθελητισμοῦ καὶ κατέληξε στὴ Ρώμη, ὅπου προκάλεσε τὴ σύγκληση τῆς Συνόδου τοῦ Λατερανοῦ (Ὀκτώβριος 649) καὶ τὴν καταδίκη τοῦ Μονοθελητισμοῦ, μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Μαρτίνο Πάπα Ρώμης, τελειωθέντα ἀργότερα στὴν ἐξορία[43].

[5].Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ὁρίζει ὡς ὑποχρέωση πάντων, σπουδαίων καὶ ταπεινῶν, διδασκόντων καὶ διδασκομένων, τὴν ἀντίδραση κατὰ τῶν αἱρετιζόντων: «Ἐντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως [...] Ὥστε, ὅτε περὶ Πίστεως ὁ λόγος οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, “ Ἐγὼ τίς εἰμι;” [...] Ὥστε καὶ αὐτὸς ὁ πένης πάσης ἀπολογίας ἐστέρηται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, μὴ τανῦν λαλῶν, ὡς κριθησόμενος διὰ τοῦτο καὶ μόνον»[44] · καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο: «Οὐ μόνον εἰ βαθμῷ τις καὶ γνώσει προέχων ἐστὶν ὀφείλει διαγωνίζεσθαι͵ λαλῶν καὶ διδάσκων τὸν τῆς ὀρθοδοξίας λόγον͵ ἀλλὰ γὰρ καὶ εἰ μαθητοῦ τάξιν ἐπέχων εἴη͵ χρεωστεῖ παρρησιάζεσθαι τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐλευθεροστομεῖν. Οὐκ ἐμὸς ὁ λόγος τοῦ ἁμαρτωλοῦ͵ ἀλλὰ τοῦ θείου Χρυσοστόμου͵ ἐπεὶ καὶ ἄλλων πατέρων.»[45]

[6]. Σαφέστερος πάντων ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἐπ’ ἀφορμῇ τῆς Ἑορτῆς τῆς Συνάξεως τῶν Ἀρχαγγέλων, οἱ ὁποῖοι ἀντέδρασαν στὴν πτώση τοῦ (ἀνωτέρου αὐτῶν) Ἑωσφόρου, γράφει ἐπί λέξει περὶ τῆς ἀντιδράσεως τῶν ὑφισταμένων στὸ κακό: «Τί λοιπὸν ἄτακτον ἢ ἄτοπον ἀκολουθεῖ, ἂν ὁ κατώτερος Μιχαὴλ ὁ μείνας ἐν τῷ ἀγαθῷ, βλέπων τὰς ἀνωτέρω ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας νὰ ἐκπίπτωσι τοῦ ἀγαθοῦ ἐμύησεν αὐτὰς καὶ ἐδίδαξε νὰ μένωσιν ἐν τῷ ἀγαθῷ; βέβαια οὐδέν. Καὶ ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶς δὲ [ἀνθρωπίνῃ] ἱεραρχίᾳ, τοῦ ἱερέως καὶ ἱεράρχου ἀτακτούντων καὶ κακῶς φρονούντων, καὶ διάκονος καὶ μοναχὸς εὐτακτοῦντες καὶ ὀρθῶς φρονοῦντες δύνανται νουθετῆσαι καὶ εὐτακτῆσαι αὐτούς, καθὼς τὰ παραδείγματά εἰσι πάμπολλα»[46].

Εἶναι πασιφανές, λοιπὸν, ὅτι μὲ ὅλα ὅσα πράττουν καὶ λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, μᾶς βεβαιώνουν ὅτι σὲ θέματα Πίστεως δὲν ὑποτασσόμαστε σὲ σφάλλοντες Ἀρχιερεῖς. Ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστη, ὀφείλουν νὰ ἀντιδροῦν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ καὶ ὄχι μόνον οἱ Ἐπίσκοποι. Ἄλλωστε, τὸ εἴδαμε καὶ στὶς παραινέσεις τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, τὸ νὰ ἀγωνίζονται γιὰ τέτοια θέματα ἀκόμη καὶ οἱ ὑφιστάμενοι. Τέλος, εἶναι σαφὲς ὅτι πουθενὰ δὲν παρατηροῦνται στὰ ὡς ἄνω ἱστορικὰ παραδείγματα περιορισμοὶ τοπικῆς δικαιοδοσίας, ὅταν πρόκειται γιὰ αυτὰ".[47] Συνεπῶς, μὴν προσπαθεῖτε νὰ φέρετε προσκόμματα στὴν ἀντιαιρετική μου δράση, γιατί ἀκολουθῶ τὴν Ὀρθόδοξη ἁγιοπατερικὴ μέθοδο ἡ ὁποία μᾶς δείχνει τὸν δρόμο.

7. Ἡ Ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης. Ὁ Οἰκουμενισμὸς στὴν Ι. Μ. Θεσσαλονίκης

Σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Βουλγαρικῆς Ἐκκλησίας, "οὔτε Ἁγία, οὔτε Μεγάλη, οὔτε Σύνοδος" ἦταν ἡ λεγομένη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης[48]. Ἡ ἐξήγηση τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς εἶναι σαφέστατη, μὲ ἀτράνταχτα ἐπιχειρήματα ἀπὸ θεολογικῆς καὶ ἐκκλησιολογικὴς ἀξιολόγησης. Ἄλλωστε, ἡ ἀπόφαση αὐτὴ τῆς Βουλγαρικῆς Ἐκκλησίας, στοιχεῖται πλήρως μὲ τὴν Πατερικὴ θεολογία στὴν ἑρμηνεία τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν γένει Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας μας. Μὲ ἁπλὰ λόγια ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης, εἶναι ψευδοσύνοδος, κατὰ μία ἔννοια Ληστρική, σίγουρα αἱρετική, προδοτική, ἐνδεικτική τῆς κατρακύλας τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας. Οἱ μητροπολίτες της σὲ ἀποσύνθεση.

Τί εἴδαμε στὴν ψευδοσύνοδο; Τί ἀποφάσισαν; Τί ἀποδέχθηκαν;

• Παρουσία τῶν αἱρετικῶν, ἀπουσία τῶν τεσσάρων μεγάλων Ἐκκλησιῶν.
• Καταστρατήγηση τῆς μοναδικότητος τῆς Ἐκκλησίας.
• Ἀπώλεια μὲ συνοδικὴ ἀπόφαση τῆς ἀποκλειστικότητας τῆς σωστικῆς ἰδιότητος τῆς μόνης χαριτωμένης Ἐκκλησίας.
• Ἡ ψευδοσύνοδος ἀρνήθηκε τὴν ἑνιαία διὰ μέσου τῶν αἰώνων καὶ συνοδικῶς διατυπωμένη ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ προϋπόθεση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητας.
• Ἀποδέχθηκε ἐκλησιολογικὴ ταυτοποίηση τῶν αἱρετικῶν.
• Ἐκκλησιοποίηση τῶν βλάσφημων Προτεσταντῶν.
• Συνοδικὴ θεμελίωση τῶν ἀχαρίτωτων μικτῶν γάμων.
• Πρωτοφανὴς συνοδικὴ ἐπικύρωση τῆς συμμετοχῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν - Αἱρέσεων (ΠΣΕ).
• Παποκαισαροποίηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.
• Ἐξευτελισμὸς τῶν ἐν παρουσία ἐπισκόπων μὲ τὴν μὴ δυνατότητα ὑπογραφῆς.
• Περιφρόνηση τῶν ὑπολοίπων ποὺ δὲν εἶχαν τὴ δυνατότητα παρουσίας.
• Συμμορίες οἰκουμενιστῶν συμμετεχόντων.
• Προπαγάνδα ἀστείρευτη μὲ τὴν βοήθεια τῆς κρατικῆς τηλεόρασης[49].
• Σὲ πρῶτο πλάνο οἱ προσκυνητὲς τῆς παντόφλας τοῦ Πάπα ἐπίσκοποι τοῦ οἰκουμενικοῦ θρόνου.
• Τιμημένοι οἱ ἄτιμοι ἐπίσκοποι τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων τῆς βαπτισματικῆς θεολογίας, τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας, τῆς θεωρίας τῶν κλάδων, τῆς θεωρίας τῶν δύο πνευμόνων, τῆς ἀγαπητικῆς θεολογίας.
• Δὲν κατονόμασε καὶ δὲν καταδίκασε αἱρετικούς.
• Ἀξιολογεῖ θετικὰ τὰ κείμενα τῶν Θεολογικῶν Διαλόγων, μερικὰ ἀπὸ τὰ ὁποία εἶναι γεμάτα ἀπὸ ἐκκλησιολογικὲς αἱρέσεις, ὅπως τὰ κείμενα τοῦ Balamand (1993), τοῦ Porto Alegre (2006), τῆς Ραβέννας (2007) καὶ τοῦ Πουσᾶν (2013).
• Ἔπρεπε νὰ ἐπιλυθεῖ, μὲ ἐπαναφορὰ τοῦ παλαιοῦ, πατρίου, ἡμερολογίου, τὸ θέμα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἑορτολογίου, τὸ ὁποῖο μεταρρυθμίστηκε πραξικοπηματικά, χωρὶς πανορθόδοξη ἀπόφαση καὶ διασπᾶ ἐπὶ ἑκατὸ περίπου χρόνια τὴν λειτουργικὴ ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων.

• Δὲν καταδίκασε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,

• καὶ ἄλλα τόσα...

Καὶ ὁ παναγιώτατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, τιμητὴς καὶ προαγωγὸς τῶν ἀποφάσεων τῆς Προδοσίας. Ἐ! Αὐτὸ ἂν δὲν εἶναι οἰκουμενισμὸς ἐκ μέρους σας, τί εἶναι; 

Ἡ στάση σας αὐτὴ, ἔναντί τῆς ψευδοσυνόδου καὶ τῶν ἀποφάσεών της, ὑπερτερεῖ ὅλων τῶν προηγουμένων οἰκουμενιστικῶν δράσεών σας. Δὲν εἶναι ἀξιοπερίεργο, ἀλλὰ δυστυχῶς αὐτονόητο, ὡς εἰσηγητὴς τοῦ οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος στὴν ἱστορικὴ μητρόπολη τῆς ἁγιοτόκου Θεσσαλονικης, νὰ δηλώνετε πὼς ποτὲ δὲν ἀσχοληθήκατε μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, κατὰ συνέπεια οὔτε τὸν πολεμήσατε![50] Ἕρμαιο οἱ Θεσσαλονικεῖς στὶς ὀρέξεις τῆς παναίρεσης… Ἐσεῖς ἀγωνίζεστε, καὶ καλῶς πράττετε βεβαίως, ὑπὲρ τῶν Ἐθνικῶν μας θεμάτων, ὑπὲρ τῆς φιλτάτης Μακεδονίας, καθὼς καὶ ἐπιτελεῖτε καὶ ἕναν ἀντιαιρετικὸ ἀγώνα πολεμώντας τοὺς ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά. Ἀλλά ὅμως, ὡς γνωστόν, πιὸ ἐπικίνδυνος εἶναι ὁ ἐσωτερικὸς ἐχθρός. Καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν κάνετε ἀπολύτως τίποτα.

Σὲ καμία ἐνορία τῆς μητροπόλεώς σας δὲν ἀκούγεται ἡ λέξη "Οἰκουμενισμός". Ὀρθόδοξο ἀντιοικουμενιστικὸ κήρυγμα δὲν ἔχει ἀκουστεῖ. Στοὺς δύο μοναδικοὺς Ναοὺς ποὺ ἀκούγεται, οἱ ἱερεῖς ποὺ ἀντιστεκόμαστε στὴν παναίρεση καὶ ὁμιλοῦμε ἐναντίον της, τιμωρούμαστε ἀπό σᾶς. Θὰ μπορούσατε νὰ μᾶς χρησιμοποιήσετε, τὸν πατέρα Θεόδωρο Ζήση καὶ τὸν πατέρα Νικόλαο Μανώλη, στὴν ἐνημέρωση τοῦ ποιμνίου γὶ αὐτὸν τὸν θανάσιμο κίνδυνο. Ἀντί αὐτοῦ, ἐσεῖς καὶ οἱ συνεργάτες σας σφυρίζετε ἀνέμελα καὶ κοιμάστε τὸν ὕπνο τοῦ δικαίου, ἐνῶ ἡ φωτιὰ τοῦ νεοεποχίτικου συγκριτιστικοῦ πνεύματος τῆς πανθρησκείας κατακαίει τὰ σπίτια μας, καταστρέφει τὴν Πίστη μας. Χρυσώνετε τὸ χάπι τῆς αἱρέσεως καὶ μᾶς τὸ σερβίρετε πρὸς κατανάλωση… Γιὰ τοὺς δηλητηριασμένους πιστοὺς ποιὸς θὰ δώσει λόγο στὸ Θεό; Ἐμεῖς ποὺ φωνάζουμε "ΠΡΟΣΟΧΗ, ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ" ἢ ἐσεῖς ποὺ παροτρύνετε "ΥΠΑΚΟΥΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΙΤΕ ΤΟ"!

Δὲν ἦταν τυχαῖες ὅλες οἱ προηγούμενες οἰκουμενιστικὲς σας πράξεις. Οὔτε ἡ παρουσία σας, διὰ τῆς ὁποίας εὐλογήσατε οἰκουμενιστικὰ συνέδρια στὴν πόλη μας ἦταν τυχαία, οὔτε ἡ παρουσία σας σὲ δῆθεν ἀντιαιρετικὸ συνέδριο στὸ Βόλο (πιὸ αἱρετικὸ δὲ γινόταν), ὅπου στεγάζεται ὡς γνωστὸν τὸ κέντρο τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας, τῆς Ἀκαδημίας μεταπατερικῶν σπουδῶν, στὴν Ἱ. Μ. Δημητριάδος[51]. Εἶστε ὑπεύθυνος γιὰ τὴν μαύρη ἡμέρα τῆς πόλης μας, ὅταν ὁδηγήσατε τὸν Πατριάρχη τῆς αἵρεσης τῶν Ἀρμενίων ἐντὸς τῶν Ι. Ναῶν τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ καὶ ἁγίου Δημητρίου, καὶ συγκεκριμένα τὸν ὠθήσατε πρὸς προσκύνηση τῶν ἁγίων Τραπεζῶν, καταπατώντας τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ ἀπαγορεύουν αὐστηρότατα τέτοιες καταστάσεις[52]. Καὶ δὲν ἀρκοῦσε αὐτὸ ἀλλὰ δεχτήκατε τὴν παρουσία Ἀρμένιου ἐπισκόπου καὶ στὴν χειροτονία τοῦ μητροπολίτου Γρεβενῶν, ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Πολιούχου μας, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας[53]. Βεβαίως, δὲν ἀντέχει σχολιασμοῦ ἡ δικαιολογία πού μοῦ ἀπευθύνατε μὲ ὀργισμένη ἐπιστολή σας, διότι σᾶς ἐνόχλησε ἕνα δημοσίευμα τοῦ ἰστολογίου "Κατάνυξις" τὸ ὁποῖο τὸ συνδέετε μὲ τὸ πρόσωπό μου καθὼς οἱ διαχειριστὲς του εἶναι πνευματικά μου παιδιά. Ἁπλὰ παραθέτω τὸ συγκεκριμένο ἀπόσπασμα τῆς ἐπιστολῆς σας γιὰ νὰ διαβάσετε τί μοῦ εἴχατε ἀποστείλει τότε καὶ ἴσως μετανοήσετε γιὰ τὰ ἀνυπόφορα αὐτὰ λόγια, ποὺ ἀποτελοῦν κατὰ τὴ γνώμη σας Ὀρθόδοξη ἀπάντηση στὰ ὅσα αἱρετικὰ ἔγιναν ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἐκ μέρους σας!

 “…Ὁ Πατριάρχης τῶν Ἀρμενίων ἐπεσκέφθη τὸν ἱερὸ Ναὸ τοῦ ἁγίου Δημητρίου καὶ κατὰ τὴν εἴσοδό του στο ἱερὸ Βῆμα, παρόντος ἐμοῦ καὶ πολλῶν ἱερέων, ἔμπροσθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ἔκαμε σχῆμα εὐλαβείας κλίνας τὴν κεφαλὴ καὶ ἔκαμε τὸν σταυρὸ του. Καὶ αὐτὸ πάτερ τὸ ἐβάλατε στὸ blog. Τὴν ἴδια ὥρα τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πατριάρχου, πλῆθος ἐπισκεπτῶν, κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, Ἑλλήνων,  Ῥώσων, Εὐρωπαίων, Ἀμερικανῶν καὶ πλείστων ἄλλων, ὡς συνήθως εἰσήρχοντο στὸ Ναὸ καὶ προσηύχοντο ἀσπαζόμενοι τὶς εἰκόνες καὶ τὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου μας. Χρόνια γίνεται αὐτὸ καὶ δὲν σᾶς ἐπείραξε.

Καὶ γιὰ τὸν ἀρχιεπίσκοπο τῶν Ἀρμενίων, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ὄρθιος, πλησίον τῆς ἐξόδου, κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς χειροτονίας τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γρεβενὼν κ. Δαβίδ, σᾶς εἴπαν ψέμματα, πάτερ οἱ πληροφοριοδότες σας. Πρὸ τῆς Μικρᾶς Εἰσόδου, ὁ Ἀρμένιος Ἀρχιεπίσκοπος ἦλθε σὲ μένα καί μοῦ εἶπε διακριτικά: «Μὲ συγχωρεῖτε, διότι θὰ ἀποχωρήσω γιά νά τελέσω τὴν Θεία Λειτουργία στήν ἐκκλησία μας». «Να πάτε στό καλὸ καὶ καλῇ δύναμη» τοῦ εἶπα. Σεῖς, γιατὶ γράφετε ψέμματα, πάτερ; Καὶ γιατὶ προσβάλλετε μερικὲς χιλιάδες Ἀρμενίων συμπολιτῶν πού ἤλθαν ἀπὸ παλαιὰ στή Θεσσαλονίκη κατατρεγμένοι ἀπὸ τοὺς Τούρκους Ἰσλαμιστές; Καὶ ἂν ἰσχυρίζεσθε ὅτι αὐτὰ δέν τὰ γράφετε σεῖς, τότε γιατὶ δὲν τὰ καταδικάζετε μὲ δημόσια δήλωσή σας, στούς συγκεκριμένους ἰστοχώρους, γιά νά μὴν σκανδαλίζονται οἱ πιστοί; Ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες δέν ἔχομε μερικὰ ἑκατομμύρια συμπολιτῶν μας μὲ ἄριστα ὠργανωμένες ἀρχιεπισκοπὲς καὶ Μητροπόλεις πού ἀπολαμβάνουν ἰσοπολιτεία καὶ ἰσονομία, καθὼς καὶ ἀναγνώριση ἀπὸ τὶς κρατοῦσες χριστιανικὲς ὁμολογίες; Καὶ βεβαίως ἀγνοεῖτε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας καὶ τὸ Κράτος μας δέχεται στίς ἐπίσημες Δοξολογίες τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων καὶ τῆς Πρώτης τοῦ ἔτους ὄλες τίς ἀνεγνωρισμένες χριστιανικὲς ὁμολογίες καὶ ὅτι προσφωνεῖ τοὺς ἐκπροσώπους των;…”[54]

Ἐσεῖς κάνετε ὅλες αὐτὲς τὶς αἱρετίζουσες δράσεις καὶ οἱ ἄλλοι σᾶς φταῖνε ποὺ σχολιάζουν ἢ ἀντιδροῦν μὲ ὅλα αὐτά. Ἐσεῖς μᾶς συνηθίζετε σὲ νεοποχίτικα συστήματα, ὅπως ὁ περίφημος χριστουγεννιάτικος ἀστερόκοσμος[55], μὲ μάγους τῆς χριστουγεννιάτικης πλατείας, ἁγιοβασίληδες, ἐργοστάσιο δώρων τοῦ ἀϊ Βασίλη, τὸ γραφεῖο τοῦ ἀϊ Βασίλη, νεράιδες κτλ., καὶ τὴ συμμετοχὴ τῆς μητροπόλεώς σας, ποὺ κατασκεύασε μὲ προτεστάντικη ἔμπνευση τὴν νεοεποχίτικη φάτνη μὲ τὴ λεγομένη “ἁγία οἰκογένεια” τῆς αἱρετικῆς γνωστικῆς διδαχῆς καὶ μὲ "τὰ κρίνα" στὴ μαγγούρα τοῦ φερομένου ὡς “Ἰωσήφ”... Αὐτὰ δὲ σᾶς ἐνόχλησαν, ἀλλὰ ἡ ὀργισμένη ἀντίδραση εὐλαβῶν χριστιανῶν σᾶς ἐνοχλεῖ.

Ὁ κόσμος ὅμως δὲν τρώει κουτόχορτο καὶ δὲν δέχεται νὰ κάνει ὑπακοὴ σὲ ὁτιδήποτε ἀντιβαίνει στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη του, στὸ Ὀρθόδοξο βίωμά του, στὰ Ὀρθόδοξα ἤθη καὶ ἔθιμα.

• Ἔχετε ἰδέα ἢ ὄχι γιὰ τὸ τί συμβαίνει στὰ κοιμητήρια τῆς Ἀναστάσεως στὴ Θέρμη;
• Εἶναι ἢ δὲν εἶναι ἀλήθεια ὅτι μὲ τὶς εὐλογίες σας οἱ ἱερεῖς τῆς μητροπόλεώς σας ποὺ διακονοῦν ἐκεῖ, τελοῦν Τρισάγια καὶ σὲ τάφους Ἀρμενίων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν;
• Εἶναι ἢ δὲν εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἔχετε ἀπαγορεύσει κατὰ τὴ βάπτιση τῶν νηπίων νὰ γίνεται πλήρης βύθισης (βάπτιση) ἐντός τοῦ ὕδατος (μὲ συνέπεια νὰ μὴν βαπτίζεται σωστὰ ὁ κατηχούμενος) καὶ χρειάζεται εἰδικὴ εὐλογία γιὰ νὰ τελεσθεῖ τὸ μυστήριο κατὰ τὴν ἀκριβή τάξη;
• Εἶναι ἢ δὲν εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἔχετε ἀπαγορεύσει τὴν ἐκφώνηση τῶν αἰτήσεων τῶν κατηχουμένων κατὰ τὴ θεία Λειτουργία;
• Ὅτι ἐπίσης ἔχετε ἀπαγορεύσει τὴν ἀνάγνωση τῶν ἀναθεμάτων κατὰ τῶν αἱρετικῶν τὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας;
• Ὅτι εἶστε πολὺ ἀνεκτικὸς μὲ κάποιους ἐκ τῶν ἱερέων σας ποὺ συμμετέχουν στὴν ἑβδομάδα συμπροσευχῶν στὸν αἱρετικὸ ναὸ τῆς ἀσπίλου συλλήψεως στὴν ὁδὸ Φράγκων;
• Ὅτι τιμᾶται ἰδιαιτέρως τοὺς συμμετέχοντες καὶ εμψυχωτές ἐκεῖ καθηγητὲς τοῦ ΑΠΘ, δίνοντας τὴν εὐλογία σας γιὰ κατηχητικὲς Ὁμιλίες στὰ ἐνοριακὰ πνευματικὰ κέντρα διαφόρων Ναῶν σας;
• Δὲν εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ πλέον οἰκουμενιστὲς καθηγητὲς εἶναι συνεργάτες σας στὸ περιοδικὸ τῆς Μητροπόλεως "Γρηγόριος Παλαμᾶς";
• Μήπως δὲν εἶστε ἐπίτημος πρόεδρος τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Ἱδρύματος "Κέντρο Οἰκουμενικῶν, Ἱεραποστολικῶν καὶ Περιβαλλοντικῶν Μελετῶν «Μητροπολίτης Παντελεήμων Παπαγεωργίου» (CEMES), μὲ εἰδικὴ δράση γιὰ τὴν διάδοση τῶν ἀποφάσεων τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης;[56]

Ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα περισσότερα, τί ἀποδεικνύουν; Κατὰ τὴν ἄποψή μου, τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Θεσσαλονίκης στὸν ἀντίθεο καὶ μασονικὸ Οἰκουμενισμὸ.

(Συνεχίζεται)