Ο κ. ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΩΛΗ

Ο κ. ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΩΛΗ

=====

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος κατά την τελευταία, έκτακτη συνέλευση της Ιεραρχίας του Νοεμβρίου παρελθόντος έτους, της συγκληθείσης εξ αφορμής της "συνόδου" της Κρήτης, ζηζιουλείου και "ελπιδοφόρου" εμπνεύσεως και κοπής και υπηρετούσης συγκεκριμένες γεωπολιτικές σκοπιμότητες, υπεραμύνθηκε αυτής κατά τρόπο ιδιαζόντως προκλητικό εφ’ όσον διατύπωσε, ομού μετά τινος ετέρου επισκόπου, συμμετασχόντος κατά το παρελθόν στον επίσημο θεολογικό διάλογο μετά των Παπικών και διατυπώσαντος, μετά ταύτα, τη διαφωνία του, την ολοκληρωτικής υφής και χροιάς άποψη επί τη βάσει της οποίας περιττεύει οιαδήποτε συζήτηση επί των αποφάσεων της ψευδοσυνόδου και οι τελευταίες τυγχάνουν αναντιλέκτως δεσμευτικές για το ιεραρχικό και λοιπό εκκλησιαστικό σώμα.

Ο π. Νικόλαος Μανώλης, γνωστός ομολογητής κληρικός, βιών αληθή κρίση συνειδήσεως από ικανού χρόνου και θεωρώντας ότι "το ποτήρι ξεχείλισε", ένεκα και ετέρων κρουσμάτων φιλο-οικουμενιστικής συμπεριφοράς του ειρημένου μητροπολίτου, χρονολογουμένων από μακρού, κατόπιν πολλής προσευχής, όπως υπογράμμισε στο χθεσινό κήρυγμά του, προήλθε στην οδυνηρή και "σκληρή" απόφαση της διακοπής του μνημοσύνου του οικείου μητροπολίτου. 

Τοιουτοτρόπως, καταπίπτει πανηγυρικώ τω τρόπω για μία εισέτι φορά ο ισχυρισμός των υποστηρικτών της "υποψίας συνόδου" του Κολυμπαρίου με βάση την οποία η τελευταία "προήγαγε την πανορθόδοξη ενότητα", ενώ στην πραγματικότητα αυτή την υπονόμευσε, όπως καταδεικνύουν πανηγυρικά οι άχρι τούδε συντελεσθείσες διακοπές της μνημονεύσεως επισκόπων τινών από την πλευρά υφισταμένων τους, ιεραρχικώς, κληρικών.

Ο π. Νικόλαος, ενήργησε, κατά τη γνώμη μου, κατ' αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο για λόγους συνειδήσεως αλλά και προκειμένου να αφυπνίσει το μητροπολίτη του αλλά και όλο το ιερατικό και λοιπό εκκλησιαστικό σώμα της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης εν όψει του οικουμενιστικού κινδύνου που λυμαίνεται, εν πολλοίς, το σύγχρονο εκκλησιαστικό βίο.

Ας ελπίσουμε ότι η συγκεκριμένη, αναμφιρρήστως θαρραλέα και πεπαρρησιασμένη ενέργεια του αγωνιστού κληρικού, η ενδεχομένως συνεπαγομένη βαρύτατο οικογενειακό και "επαγγελματικό" κόστος (η τελευταία λέξη τίθεται εντός εισαγωγικών εφ όσον η ιερωσύνη συνιστά μυστήριο και υπούργημα και ουχί επάγγελμα), θα συντελέσει στην αφύπνιση όχι μόνο του οικείου επισκόπου αλλά και του λοιπού εκκλησιαστικού σώματος προς την κατεύθυνση της αποκηρύξεως του παναιρετικού οικουμενισμού και των διαφόρων εκδηλώσεων, παρεπομένων και συνεπειών του.

ΠΗΓΗ:

Κατάνυξις