ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟ Α΄

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟ

Α΄

=====

Παναγιώτατε,

Ἀπὸ τότε ποὺ ἤλθατε στὴν Θεσσαλονίκη, δὲν ὑπῆρξε σχεδὸν οὔτε μία περίοδος Νηστείας Χριστουγέννων ἢ Πάσχα, ποὺ νὰ μὴν μοῦ ἀποστείλετε "νουθετήρια", "πατρική", ἀλλά πάντα ἀπειλητικὴ ἐπιστολή. Πῶς μπορῶ νὰ ξεχάσω τὴ Μεγάλη Σαρακοστὴ τοῦ 2015 καὶ "τὰ Πασχάλια δῶρα σας" κατὰ τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου ἐνόψει τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας! Γι αὐτὸ καὶ ἐφέτος εἶχα τὴν βεβαιότητα πὼς δὲν θὰ μὲ "λησμονήσετε" πρὶν ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα.

Πράγματι, οὐδεμία ἔκπληξη αἰσθάνθηκα ἀπὸ τὸ ὑπ’ ἀρίθμ. 722/10-12-2016 ἔγγραφό σας, τὸ ὁποῖο μοῦ ἀποστείλατε ὡς "πατρικὴ" ἐπιστολὴ μὲ τὴν προειδοποίηση "διὰ τελευταίαν φοράν". Σύμφωνα μὲ τὸν πρόλογο τοῦ ἐγγράφου, ἀφορμὴ γιὰ τὴν σύνταξή του στάθηκαν οἱ ἀναφορές μου «..... περὶ θεμάτων δικαιοδοσίας τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ἑτέρων Πατριαρχείων καθὼς καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» καί, «ὅτι κατὰ τὸ Σάββατον 3 Δεκεμβρίου» ἀπηύθυνα «ἀντικανονικῶς» «ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο γιὰ τὸ ψευδὲς Δελτίο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου», παραθεωρῶν «μὲ τρόπον ἀντικανονικὸν τὴν οἰκείαν» μου «ἐκκλησιαστικὴν ἀρχήν, καὶ ἐν προκειμένω τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Θεσσαλονίκης, εἰς ἢν καὶ ἀνήκω κανονικῶς καὶ οὐσιαστικῶς ὡς κληρικὸς τῆς Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ». Τὸ ὑπόλοιπο μέρος τῆς ἐπιστολῆς σας ἀναλίσκεται κατὰ κύριο λόγο σὲ θέματα στὰ ὁποῖα ἔχω ἀπαντήσει λεπτομερῶς καὶ ἐμπεριστατωμένα σὲ προηγούμενες ἀπολογίες μου.

Εὐρισκόμενος, λοιπόν, καὶ πάλι στὴν δυσάρεστη θέση νὰ ἀπολογοῦμαι γιὰ τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια, δὲν θὰ σταθῶ ἐπὶ λέξει στὰ ὅσα κατ’ ἐμοῦ διαλαμβάνονται στὸ ὑπόψιν ἔγγραφο. Ἀποτελεῖ ψυχικὸ βάρος γιὰ μένα νὰ ἀπαντῶ κάθε φορά λέξη πρὸς λέξη σὲ κατηγορίες ἀνούσιες λόγου ἢ ψευδεῖς, ὅταν αὐτὰ ποὺ πραγματικά μᾶς χωρίζουν καὶ καθιστοῦν τὴν μεταξὺ μας σχέση προβληματικὴ εἶναι θέματα ἐξαιρετικῆς σημασίας, ζωῆς καὶ θανάτου. Εἶναι ἡ διαφορετική μας πίστη, ἀντίληψη καὶ κατανόηση τοῦ τί εἶναι Ὀρθοδοξία, τί εἶναι Πίστη, τί εἶναι Ἐκκλησία. Γιὰ τοὺς παραπάνω λόγους ἀπαντῶ μὲ εἰλικρίνεια φανερώνοντας τὶς πραγματικὲς αἰτίες καὶ ἀφορμὲς ποὺ σᾶς ὁδήγησαν νὰ μὲ νουθετήσετε «πατρικὰ» γιὰ ἀκόμα μία φορὰ:

1. Λογοκρισία καὶ περιφρόνηση

Μὲ κατηγορεῖτε καὶ πάλι ὅτι ἀναφέρομαι καὶ ὁμιλῶ ἐπὶ "θεμάτων ἁπτομένων τῆς πνευματικῆς δικαιοδοσίας τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ ἠμῶν Πατριαρχείου, ἑτέρων Πατριαρχείων ὡς ἐπίσης καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος". Σᾶς προκάλεσα ἐπανειλημμένως νὰ μοῦ ἀποδείξετε συγκεκριμένα πότε ἀναφέρθηκα σὲ διοικητικὰ θέματα πατριαρχείων, τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, μητροπόλεων ἢ ἐνοριῶν; Θὰ σᾶς προκαλέσω καὶ πάλι νὰ βρεῖτε μία ἀναφορά μου ὡς πρὸς τὴ διοίκηση, τὴν ἐκλογὴ μητροπολιτῶν, τὰ οἰκονομικὰ θέματα ἑνὸς πατριαρχείου, ἢ ἂν τέλεσα κάποια ἱεροτελεστία σὲ ἄλλη Μητρόπολη, ἂν ἐπενέβην ἐπειδὴ χειροτονήθηκε ἱερέας σὲ ἕνα πατριαρχεῖο καὶ εἶπα τὴ γνώμη μου, ἂν ἐπίσκοπος χειροτονήθηκε κι ἐγὼ διαφώνησα. Ἔχετε κάποια ἀπόδειξη γιὰ τέτοιες ἐνέργειές μου; Φυσικὰ ὄχι! Καὶ ὅμως, ἐπανέρχεστε σὲ κάθε σας γράμμα πρὸς τὸ πρόσωπό μου, χωρὶς νὰ ἀπαντᾶτε στὶς ἐρωτήσεις μου.

  

Μὲ αὐτὴν σας τὴν συμπεριφορὰ μὲ ἀδικεῖτε. Ἐνῶ δὲν καταδέχεστε νὰ ἀνταποκριθεῖτε στὰ στοιχειώδη τῆς διοικητικῆς σας ἔστω μέριμνας, ἤτοι στὴν ἀπάντηση τῶν γραπτῶν ἐρωτημάτων μου, ἐπικαλεῖσθε τὴν "πατρικὴ φροντίδα" καὶ "μέριμνα", μὲ προφανή σκοπό την ἐξουθένωση καὶ τὶς τιμωρίες μου. Μὲ περιφρονεῖτε ὡς μικρὸν καὶ ἀνάξιον λόγου. Ἐνθυμηθεῖτε ὅμως τὸ Λόγο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀναπροσαρμόστε εὐαγγελικὰ τὴν ὑποχρέωσή σας[1]. Κάποτε σᾶς ἀπέστειλα ἐπιστολὴ διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν παρουσία σας σὲ οἰκουμενιστικὸ συνέδριο στὴ Θεσσαλονίκη[2] καὶ ἀντὶ ἀπαντήσεως, ὕστερα ἀπὸ μερικοὺς μῆνες σὲ μία ἱερατικὴ σύναξη, εἴπατε εἰς ἐπήκοον ὅλων, πὼς δὲν ἀπαντᾶτε "σὲ ἐπιστολὲς μὲ βλακεῖες", λοιδορώντας τὴν ἁγνὴ ἀνησυχία μου γιὰ τὸ κατάντημα τῆς μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Τώρα, στὴν παροῦσα ἐπιστολὴ σας ἀνακαλύψατε ἄλλον, παρεμφερῆ λόγο, γιὰ νὰ δικαιολογήσετε τὴν ἀδικαιολόγητη πρακτική σας. Γράφετε: "… δὲν σᾶς ἀπεστείλλαμεν σχετικὴν ἀπάντησιν κρίνοντες τοὺς προβληματισμοὺς καὶ τοὺς συλλογισμοὺς σας ἀτυχεῖς, οἱ ὁποῖοι μάλιστα καταδεικνύουν τὴν ἐκ μέρους σας ἔλλειψιν διαθέσεως πρὸς κατανόησιν τῶν ὑφ’ ἠμῶν γραφομένων".

Κατὰ τὸ παρελθὸν σᾶς εἶχα ἐπισημάνει τὰ ἑξῆς. "… Ἐκφράζομαι δημόσια, ὁμιλῶ μὲ θάρρος καὶ παρρησία, πάντα «σφραγίζω» τὰ ἔργα μου μὲ τὴν ὑπογραφή μου. Κυκλοφοροῦν 3.500 ὁμιλίες μου στὸ διαδίκτυο, ὑπάρχουν ἄρθρα μου σὲ ὅλα σχεδὸν τὰ ἐκκλησιαστικὰ περιοδικά. Βρεῖτε λοιπὸν κάτι μεμπτὸ νὰ σᾶς ἀπαντήσω ἐπὶ συγκεκριμένου. Γιατί μένετε στὰ γενικὰ καὶ ἀόριστα; Πῶς θὰ μὲ κρίνετε μὲ αὐτά;"[3]

(Συνεχίζεται)