Ο ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

Ο ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Σε επιστολή του «Προς ανώνυμους και επώνυμους λιβελλογράφους» ο Σεβασμιώτατος Αργολίδος κ. Νεκτάριος ασχολείται με κάποιους μοναχούς που περιφέρονται στην μητρόπολη του καλώντας το λαό σε αποτείχιση. Ασφαλώς κι η αποτείχιση ΔΕΝ είναι η ενδεδειγμένη λύση ως αντίδραση στη Σύναξη του Κολυμβαρίου. Όμως, στην εν λόγω Επιστολή, φανερώνεται και το φρόνημα του Σεβασμιώτατου περί οικουμενισμού. 

Κατ’ αυτόν «δεν είναι ποιμαντικό πρόβλημα ο οικουμενισμός». Από πότε Σεβασμιώτατε η αίρεση, η οιαδήποτε παραχάραξη του ευαγγελικού μηνύματος, ΔΕΝ αποτελεί ποιμαντικό πρόβλημα; Από πότε οι λύκοι έπαψαν να είναι πρόβλημα και κίνδυνος  για το ποίμνιο; ΟΛΕΣ οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν ασχολήθηκαν με το περιβάλλον ημάς στοιχείον, αλλά με τις αιρέσεις, διότι αυτές στερούν τον άνθρωπο από το μέγιστον, την εν Χριστώ σωτηρία. Σημειώνει επίσης: «Όσον αφορά την πανορθόδοξο σύνοδο ένα ερώτημα έχω να σας θέσω: Τόσοι αιώνες πέρασαν. Είναι τόσο μεγάλη αμαρτία, τόσο μεγάλος κίνδυνος να συναντηθούν επί το αυτό οι απανταχού της γής ορθόδοξοι ποιμένες και να κουβεντιάσουν μερικά θέματα»;

Πρωτίστως η Σύναξη του κολυμβαρίου ΔΕΝ είναι πανορθόδοξος. Ο Σεβασμιώτατος, ως ευπαίδευτος θεολόγος οφείλει να μην παραπληροφορεί. Όσον αφορά το ερώτημά του είναι τω όντι παρελκυστικό. Το πρόβλημα ΔΕΝ είναι αν πέρασαν τόσοι αιώνες χωρίς Σύνοδο. Εξ άλλου όλους αυτούς τους αιώνες η Εκκλησία ΔΕΝ έπαψε να αναδεικνύει Αγίους. Ο Άγιος Νεκτάριος λ.χ. αναδείχθηκε πριν από το Κολυμβάριο.

Επί της ουσίας τώρα: Η λέξη αμαρτία δεν κολλά πουθενά. Ούτε η λέξη  κίνδυνος. Η συνάντηση αυτή καθ’ εαυτήν δεν είναι ούτε καλή, ούτε εφάμαρτη κι επικίνδυνη απ’ τη φύση της. ΑΛΛΟΥ υφίσταται το ζήτημα: Στο τι «μαγειρεύτηκε» από το Φανάρι και το τι, με τη μαγική συνταγή του 24 (που παρακάθονται)+1 (Προκαθήμενος που αποφασίζει), επιβλήθηκε τελικά στο Κολυμβάριο. Για την ταμπακιέρα, ήγουν για την μετατροπή των αιρετικών (Παπικών κι  όλων των άλλων ειδών και αποχρώσεων) σε «ετερόδοξες Εκκλησίες» λέξη ο Σεβασμιώτατος. Ουδεμίαν μνείαν ποιείται του πράγματος. Και συνεχίζει: «Το αν κάποιες Εκκλησίες απείχαν …είναι  γνωστό τοις πάσι, ότι τα κίνητρα δεν ήσαν τόσο … όρθόδοξα. Δεν ήταν θεολογικοί λόγοι, αλλά μάλλον γεωπολιτικοί και εθνικιστικοί». Πάλι δεν μας τα λέει καλά ο Σεβασμιώτατος. Οι τέσσερις Εκκλησίες Αντιοχείας, Γεωργίας, Ρωσσίας και Βουλγαρίας που απείχαν, μίλησαν από μόνες τους για τους λόγους που τις ανάγκασαν να μην προσέλθουν στο Κολυμβάριο. Εμείς γνωρίζουμε τουλάχιστον ότι οι Γεωργιανοί επίσκοποι ξεκαθάρισαν ότι για λόγους πίστεως δεν προσήλθαν, το αυτό και οι Βούλγαροι επίσκοποι. Όσο για τις εικοτολογίες και τη λάσπη των οικουμενιστών όλ’ αυτά που εκστομίζονται, (λ.χ. το «τρεις τέσσερις γκρινιάρηδες» του μητρ. Προικοννήσου) είναι γιατί τους εμπόδισαν να αλωνίζουν. Όλα τα άλλα είναι, εν πολλοίς, προφάσεις και φτηνές δικαιολογίες.