ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, Δ. ΚΑΠΠΑΗ, Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΝΩΓΥΡΑΣ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

________

Δημήτριου Χ. Καππαή, Η Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού Ανώγυρας, Έκδοση Ιερού Ναού Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ανώγυρας, Λεμεσός 2016, σσ. 36.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ακατάβλητος από τον κόπο, ο παραγωγικός Δημήτρης Χ. Καππαής, προσθέτει ακόμη ένα κρίκο στην αλυσίδα της εκδοτικής του προσπάθειας, αυτή τη φορά στα πλαίσια της σειράς «Εκκλησιαστικά μνημεία της Κύπρου». 

Μέσα από τις σελίδες του μετά χείρας βιβλίου, που δεν είναι πολυσέλιδο, αλλά χαρακτηρίζεται από δωρική λιτοτητα, αναδύεται η ιδιαίτερη τιμή της οποίας απελάμβανε κι απολαμβάνει ο Τίμιος Σταυρός στην Κύπρο. Αναφέρω ενδεικτικά ότι εκτός από τη Μονή Σταυροβουνίου, η Μονή του Σταυρού του Ομόδους, η Μονή του Σταυρού του Αγιασμάτη, η Μονή του Σταυρού της Μίνθης, ο Σταυρός της Κουκάς, ο Σταυρός της Ψώκας, ο Σταυρός των Λυμπιών κ.ο.κ. φανερώνουν του λόγου το αληθές. Κι όλα αυτά από τότε που η Αγία Ελένη πάτησε τα χώματα της Νήσου, μεταφέροντας τον Τίμιο Σταυρό. 

Όπως τονίζει στο Χαιρετισμό του ο Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος «οι κάτοικοι της Ανώγυρας είναι γνώστες της σημασίας και της δύναμης του Τιμίου Σταυρού στη ζωή της Εκκλησίας και των ιδίων. Ξέρουν ότι και πριν στηθεί στο Γολγοθά και πριν καθιερωθεί με τη θυσία του Χριστού, ως σύμβολο ειρήνης και καταλλαγής, ως «όπλον κατά του διαβόλου», η δύναμή του εξεδηλώθη και στην Παλαιά Διαθήκη. Τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη «ουδέν άνευ της δυνάμεως του Σταυρού εγένετο», όπως λέγει και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. 

Η ευλάβεια των χωρικών έσπρωξε τον πάντα πρόθυμο συγγραφέα να αναλάβει να καλύψει το κενό που υπήρχε αναφορικά με τη Μονή του Τιμίου Σταυρού της Ανώγυρας. Μαθαίνουμε ότι η Μονή ιδρύθηκε στα 1436, αλλά η τοπική παράδοση διασώζει την πληροφορία ότι υφίστατο ήδη από την εποχή της βυζαντινής κυριαρχίας. Ο Άγιος Πανάρετος επίσκοπος Πάφου ανεκαίνισε τη Μονή στα 1773. 

Δυστυχώς σήμερα η Μονή κατέπεσε σε ερείπια και διατηρείται μόνο το Καθολικό. Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική με τρούλο που, όπως μαθαίνουμε, ήταν καταγραφή με τοιχογραφίες του 15ου αιώνος. Σήμερα σώζονται μόνο οι τέσσερις ευαγγελιστές στα αντίστιχα σφαιρικά τρίγωνα και σε σχετικά καλή κατάσταση οι παραστάσεις της Αναλήψεως και της Πεντηκοστής. 

Η Μονή ξαναζωντανεύει κάθε 1η Αυγούστου, οπόταν εορτάζεται η Πρόοδος του Τιμίου Σταυρού. Ο συγγραφέας δράττεται της ευκαιρίας και παρουσιάζει συνοπτικά και τον ενοριακό ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ της κοινότητος όπως και το παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας. Το βιβλίο κοσμούν πλείστες όσες φωτογραφίες, ενώ για τον ερευνητή παρατίθεται πλούσια βιβλιογραφία. Εμείς ευχόμαστε στο συγγραφέα καλή δύναμη, ώστε να παρουσιάζει, με το γνώριμο στον αναγνώστη του γλαφυρό τρόπο και τη γνωστή του επιμέλεια, τα σεβάσματα ημών, αυτά που οι πολλοί και πολυάσχολοι παραβλέπουν, δήθεν ως παρακατιανά.