ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΑΛΑΘΗΤΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΑΛΑΘΗΤΟΥ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Πως ανακάλυψαν οι Παπικοί την κακοδοξία του Παπικού αλάθητου; Που βρήκαν οι Παπικοί να αναφέρεται η Αγία Γραφή στο Παπικό αλάθητο;  Ποιά Σύνοδος Οικουμενική αναφέρει τέτοια θεολογική πλάνη; Η παπική εξουσιαστική μάνητα, το παπικό εξουσιαστικό πρωτείο θέλησε να κάνει ακόμα πιο ισχυρό, με την κακοδοξία του «αλάθητου». Το παπικό δόγμα του «αλάθητου», θεσπίστηκε αυθαίρετα κατά την Α΄ Σύνοδο του Βατικανού, με τη σημείωση «εκ καθέδρας». Ο παραλογισμός του «αλάθητου» στη Β΄ Σύνοδο του Βατικανού, βρήκε τη μεγαλύτερη εδραίωσή του, με την υπόδειξη μάλιστα, ότι όποιος «αντείπει, ανάθεμα έστω». Δεν υπάρχει κανένας υπαινιγμός περί αλάθητου στην Αγία Γραφή, ούτε ποτέ η Εκκλησία αναφέρθηκε συνοδικά σε κάτι τέτοιο. Αποτελεί μια ακόμη αυθαίρετη θεολογική πλάνη των Παπικών. 

Δεν αντιλαμβάνονται οι Παπικοί την θεολογική πλάνη του παπικού αλάθητου; Το περί Παπικού αλάθητου δόγμα, καταρρίπτεται από τη στάση κάποιων Παπών πριν το Σχίσμα. Ο Πάπας Λιβέριος (352-366 μ.Χ), είχε καθαιρεθεί επειδή υπέγραψε την αρειανίζουσα ομολογία περί «ομοιουσίου». Αλίμονο αν η Εκκλησία δεχόταν το αλάθητο για τον Πάπα Λιβέριο. Ο Πάπας Ονώριος ο Α΄ (625-638 μ.Χ.) καταδικάστηκε από την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο, επειδή ασπάστηκε τον Μονοθελητισμό. Τι θα γινόταν αν η Εκκλησία δεχόταν το αλάθητο του Πάπα; Θα δεχόταν τον Μονοθελητισμό, που υπόγραψε ο Πάπας Ονώριος ο Α΄;  

Ο Πάπας Σέργιος Δ΄ (1009-1012 μ.Χ.) έβαλε την αιρετική προσθήκη του «filioque», ενώ προηγουμένως ο Πάπας Λέων Γ΄ (796-816 μ.Χ.) Ορθοδόξως το πολέμησε. Τι έπρεπε να ακολουθήσει η Εκκλησία, εφόσον σύμφωνα με την παπική πλάνη θα ήταν και οι δύο αλάθητοι. Ο Πάπας Λέων Γ΄ (796-816 μ.Χ.) δεν δέχθηκε την αιρετική προσθήκη του «filioque», σύμφωνα με τη Συνοδική στάση της Εκκλησίας στο θέμα τούτο. Δεν τα γνωρίζουν αυτά οι Παπικοί; Φυσικά τα γνωρίζουν, ‘’αλλ’ ου συμφέρει’’.

Αντί άλλων αναφορών παραθέτομε τα λόγια του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς: «Το αλάθητον είναι φυσικόν θεανθρώπινον ιδίωμα και φυσική θεανθρώπινη λειτουργία της Εκκλησίας ως Θεανθρωπίνου Σώματος του Χριστού, του οποίου αιωνία Κεφαλή είναι η Αλήθεια, η Παναλήθεια, η Δευτέρα Υπόστασις της Υπεραγίας Τριάδος, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα εις την πραγματικότητα ο πάπας ανεκηρύχθη εις Εκκλησίαν και ο πάπας-άνθρωπος, κατέλαβε τη θέση του Θεανθρώπου. Αυτός είναι ο τελικός θρίαμβος του ουμανισμού, αλλά συγχρόνως και ‘’ο δεύτερος θάνατος’’ (Αποκ. 20,14. 21,8) του παπισμού, μέσω δε αυτού και του κάθε ουμανισμού. Όμως κατά την Αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού, η οποία από της εμφανίσεως του Θεανθρώπου Χριστού υπάρχει εις τον επίγειον κόσμον ως θεανθρώπινον σώμα, το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα είναι όχι μόνο αίρεσις, αλλά παναίρεσις. Διότι καμμία αίρεσις δεν εξηγέρθη τόσον ριζοσπαστικώς και τόσον ολοκληρωτικώς κατά του Θεανθρώπου Χριστού και της Εκκλησίας Του, ως έπραξε τούτο ο παπισμός δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα – ανθρώπου. Δεν υπάρχει αμφιβολία· το δόγμα αυτό είναι η αίρεσις των αιρέσεων, μία άνευ προηγουμένου ανταρσία κατά του Θεανθρώπου Χριστού. Το δόγμα αυτό είναι φευ! Η πλέον φρικτή εξορία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού από την γην» (Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς – Άνθρωπος και Θεάνθρωπος).

Μετά από αυτά που αναφέρει ο Ομολογητής Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, μπορούμε να συνηγορήσουμε και στην  αθεολόγητη αδιαφορία του μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα, για το παπικό αλάθητο; Να θυμίσουμε ότι ο τότε Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ‘’Έθνος’’ 20 Μαρτίου 1970, ανέφερε το ατυχέστατο για το  αλάθητο: «Αφήστε τον Πάπα να το έχει (εννοεί το  αλάθητο) αν θέλει». Μπορούμε να συνηγορήσουμε σε τέτοια αθεολόγητη αδιαφορία; Ο Άγιος Ιουστίνος έχει δώσει πιστεύομε την απάντηση, ότι η πλάνη αυτή αποτελεί την «πλέον φρικτή εξορία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού από την γην».