ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ - ΟΣΙΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_________

Όσιος στάρετς Μελχισεδέκ, ο ερημίτης των δασών Ροσλάβλ, Μετάφραση-Επιμέλεια Πέτρου Μπότση, Αθήνα 2015, σσ. 99.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Αν ισχυριζόταν κάποιος ότι η ποσοτική αφθονία του ακάματου καλάμου του κ. Πέτρου Μπότση αποβαίνει εις βάρος της ποιότητος, ο γράφων, όχι μόνο θα αντέλεγε ότι διαφωνεί κάθετα, αλλά και θα ύψωνε ασυζητητί φωνή διαμαρτυρίας. 

Έχω ενώπιόν μου ακόμη ένα «καλόν εις βρώσιν» καρπόν του κάματου του ακαταπόνητου συγγραφέα που μας μεταφέρει στη Θηβαΐδα του Βορρά, στον υπεραιωνόβιο ασκητή Μελχισεδέκ. Το Βίο του τον έχει συγγράψει ο Σεργκέι Ν. Μπολσάκωφ κι ο κ. Μπότσης όχι μόνο τον μετέφρασε γλαφυρά, αλλά πρόσθεσε και Πρόλογο όπως κι εκτενές Εισαγωγικό Σημείωμα. Δεν δίστασε επίσης να προβεί σε σχολιασμό, όπου υπήρχε ανάγκη. 

Μαθαίνουμε ότι ο άγνωστος σε μας Στάρετς γεννήθηκε στα 1715 την εποχή που οι προτεσταντικής εμπνεύσεως μεταρρυθμίσεις του τσάρου Πέτρου Α΄ είχαν πλήξει καίρια τον ορθόδοξο μοναχισμό της Ρωσίας. Παρά ταύτα, ο Στάρετς, που έζησε τά περισσότερα χρόνια της ζωής του στη μονή Μπελομπερέσκυ, κατόρθωσε να ζήσει, όπως οι αρχαίοι ασκητές της Ανατολής, την ησυχαστική ζωή με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Κόντευε τα εκατό ο ακούραστος εργάτης της προσευχής όταν εγκαταλείπει το κοινόβιο και αποσύρεται στην έρημο του ρωσικού δάσους. Με την δύναμη του λόγου του ακόμη και τους αιρετικούς Ρασκόλνικους (Παλαιόπιστους) βοηθούσε να επιστρέψουν στην Εκκλησία. Με την προσευχή και τη διάκριση, που τον διέκρινε, διόρθωνε τους χωρίς διάκριση ερημίτες που έπεφταν στις παγίδες του διαβόλου. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην έρημο του δάσους Ροσλαβλ. Είχε πιάσει φιλίες με μια τεράστια αρκούδα, που πήγαινε συχνά και δεχόταν τροφή από τα χέρια του. Παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο σε ηλικία 125 ετών, πλήρης ημερών αλλά και αγιότητος. 

Ευχαριστούμε τον κ. Μπότση, που μας αποκάλυψε ακόμη μια άγια μορφή  της ομόδοξης Ρωσίας.