Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΓΟΥΕΑΡ

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ

(29.8.2015-2.9.2015)

ΙΒ΄

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς

=====

Η εισήγηση του  Μητροπολίτου Διοκλείας Καλλίστου Γουέαρ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Διοκλείας κ. Καλλίστου Γουέαρ, ο οποίος αναφέρθηκε στους διαλόγους Ορθοδόξων και Αγγλικανών. Σύμφωνα με τον Σεβασμιώτατο και αυτός ο διάλογος έχει βαλτώσει εξαιτίας των διαφορετικών τάσεων μέσα στον Αγγλικανισμό. Μεταξύ των άλλων τόνισε χαρακτηριστικά: «Το γενικό πνεύμα των συναντήσεών μας είναι θερμό και φιλικό. Κάποιοι από τους αγγλικανούς της Επιτροπής  είναι κοντά στους Ορθοδόξους στη θεολογική τους ματιά, αλλά υπάρχουν κάποιοι από τους Ευαγγελικούς και τις φιλελεύθερες πτέρυγες του αγγλικανισμού, των οποίων οι απόψεις διαφέρουν από της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εξαιτίας των πολλών διαφορετικών απόψεων εντός του αγγλικανισμού θα ήταν μη ρεαλιστικό να φανταστούμε ότι μπορεί να υπάρξει οργανική ένωση και επαναφορά της ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ των εκκλησιών μας στο προσεχές μέλλον. Παρ’ όλα αυτά κάνουμε αργή αλλά σταθερή πρόοδο στην αμοιβαία κατανόηση. Γι’ αυτό το λόγο πιστεύω σταθερά ότι ο διάλογος Ορθοδόξων – Αγγλικανών φέρνει θετικά αποτελέσματα και θα πρέπει να συνεχιστεί» (μετάφραση από το αγγλικό κείμενο).

Στα παραπάνω λόγια του Σεβασμιωτάτου έχουμε να παρατηρήσουμε ότι παρ’ όλο ότι επισημαίνει το πραγματικό χάος, που διαχωρίζει τον Αγγλικανισμό από την Ορθοδοξία, εν τούτοις δε διστάζει να τον αποκαλέσει «εκκλησία». Επίσης δεν αναφέρθηκε στις χειροτονίες των γυναικών, στους «γάμους» των ομοφυλοφίλων και στη δυνατότητά τους να γίνονται κληρικοί, γεγονός που βαθαίνει περισσότερο το χάσμα μεταξύ της Ορθοδοξίας και του Αγγλικανισμού! Επίσης το ζήτημα της «αμοιβαίας κατανόησης» δεν είναι το ζητούμενο, ούτε μπορεί να θεωρηθεί ως σταθερή πρόοδος του διαλόγου. Ουσιαστική πρόοδο στο διάλογο θα είχαμε μόνον όταν οι αιρετικοί αγγλικανοί έδειχναν διάθεση να αναθεωρήσουν τις κακοδοξίες τους, να καταργήσουν τις χειροτονίες των γυναικών, τους γάμους των ομοφυλοφίλων κ.α. και να προσεγγίσουν την ορθόδοξη πίστη της Εκκλησίας.  Η απαισιοδοξία και η αβεβαιότητα για την τύχη του διαλόγου αυτού, είναι διάχυτη στην εισήγησή του. Μπορεί μεν να «βλέπει» «θετικά» αποτελέσματα, ωστόσο όμως την «ευχαριστιακή κοινωνία» την τοποθετεί όχι «στο προσεχές μέλλον», αλλά μάλλον πολύ μακριά! Καθώς φαίνεται, ο μακροχρόνιος αυτός διάλογος, δεν πρόσθεσε το παραμικρό στην επιστροφή τους στην Ορθοδοξία!

(Συνεχίζεται)