ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΑΚΤΥΛΟΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΟΥΣ;
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=============
Το εξαιρετικό άρθρο του κ. Μαρίνου (επιτίμου αντιπροέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας) για τη μεθόδευση κατάργησης του μαθήματος των Θρησκευτικών καθιστά σαφή τα ακόλουθα:
1.) Η ορθόδοξη χριστιανική διαπαιδαγώγηση των μαθητών είναι συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας.
2.) Υπάρχουν ήδη σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας.
3.) Η Πολιτεία - και μάλιστα οι σημερινοί άθεοι κυβερνώντες - είναι αποφασισμένοι να παρακάμψουν και το Σύνταγμα και τη δεσμευτική ερμηνεία του Συμβουλίου Επικρατείας και να προχωρήσουν σε αντισυνταγματικές ρυθμίσεις που θα οδηγούν στην κατάργηση και αλλοτρίωση του ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών.
4.) Η διαμφισβήτηση της εκκλησιομάχου πορείας της κυβέρνησης, που κατήργησε ήδη το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της Αθήνας, μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνον με την προσφυγή στη δικαιοσύνη και όχι με συναυλίες στην πλατεία Συντάγματος.
ΔΥΟ ΑΠΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΜΑΡΙΝΟ
___________
Δυο απορίες προς το διακεκριμένο νομικό και ευλαβή χριστιανό κ. Μαρίνο.
Αναφέρει συγκεκριμένα στην κατακλείδα του άρθρου του.
“Θὰ προσφύγω προσωπικῶς στὴν Δικαιοσύνη, στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καὶ στὸ Δικαστήριο τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, διότι νομιμοποιοῦμαι εἰς τοῦτο ὡς Ἕλληνας πολίτης γενικῶς, ἀλλὰ καὶ ὡς ἔχων εἰδικῶς ἀσχοληθῆ μὲ τὸ ζήτημα.
Καὶ πρέπει νὰ ἀντιδράσω καὶ γιὰ ἕναν ἀκόμη λόγο. Διότι ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία κάνει ὅτι δὲν καταλαβαίνει. Γιατί;
Προτιμῶ νὰ μὴ προχωρήσω.”
ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ;
_________
Και ερωτούμε: Γιατί προτιμάτε κ. Μαρίνο να μην προχωρήσετε και να αποκαλύψετε το κοινό μυστικό γιατί “η Ελλαδική Εκκλησία κάνει ότι δεν καταλαβαίνει;” Για να βοηθάτε τον πρασινοφρούραρχο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να ολοκληρώσει την καταστροφή ανενόχλητος;
ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ ΠΑΣΟΚΟΙ
_________
Ολοι γνωρίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ από την ιδρυτική του διακήρυξη έβαλε ως στόχο να χωρίσει την Πολιτεία από την Εκκλησία, να αρπάξει τα απομεινάρια της εκκλησιαστικής περιουσίας, να την πετάξει στο δρόμο με δυσμενή χωρισμό και να την περιθωριοποιήσει, να καταργήσει το μάθημα των θρησκευτικών και να υποβαθμίσει τις θεολογικές σχολές και να τις καταστήσει σταδιακά από ορθόδοξες σε Τμήματα Ιστορίας των Θρησκειών και στο τέλος έδρες της Φιλοσοφικής Σχολής.
Ποιος νουνεχής άνθρωπος διαμφισβητεί τον αντίχριστο ρόλο που διαδραμάτισε και διαδραματίζει το ΠΑΣΟΚ (και όχι μόνον) στη σύγχρονη ζωή του έθνους μας;
Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΦΡΟΥΡΑΡΧΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ
____________
Αλλά, όπως όλοι γνωρίζουμε “it takes two to dance”. Δεν μπορούσε η Πολιτεία να πραγματοποιήσει όλες αυτές τις ατιμίες σε βάρος της Εκκλησίας, αν δεν υπήρχε η συναίνεση και η συνωμοσία του σκοτεινού ανθρώπου του πιο μαύρου παρασκηνίου, του διά τας αμαρτίας ημών Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και των συνεργατών του στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, στην Ιεραρχία και σε άλλες επιτελικές θέσεις της Εκκλησίας.
Αφού, λοιπόν, όλοι ξέρουμε ποιο ρόλο διαδραματίζει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, γιατί προτιμάτε, κ. Μαρίνο, όπως και πολλοι άλλοι, να μην προχωρήσετε στην αποκάλυψη του ονόματός του και στην επώνυμη καταγγελία του στον ευσεβή Ορθόδοξο Ελληνικό λαό;
Γιατί δεν προχωρούμε στη μετωπική σύγκρουση μαζί του και στην παντοειδή αποδοκιμασία του όπου και αν εμφανίζεται ώστε να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του εγκλήματος που διαπράττει ή τουλάχιστον να φοβηθεί τις συνέπειες και να ανακρούσει πρύμναν;
ΟΙ “ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ” ΚΑΙ Η ΟΡΘΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
_____________
Και όταν λέγω να αποδοκιμάζεται δεν εννοώ τις φαιδρότητες των “αγανακτισμένων”. Πόσο μυαλό χρειαζόταν να έχει κάποιος για να αντιληφθεί ότι ένα κίνημα που είχε για αρχηγούς τους ανθρώπους του “Ανδρέα” (γνωστού και ως Ηρόστρατου) Κασιμάτη, π. Μπέη και του Μίκυ Θεοδωράκη δεν θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό;
Εννοώ την τακτική που ακολούθησαν οι φοιτητές της Θεολογίας της δεκαετίας του 1960 που συγκρούονταν καθημερινά με την αστυνομία, που διαδήλωναν με επικεφαλής τους κληρικούς έξω από την Αρχιεπισκοπή παρόλον ότι ο Αρχειπίσκοπος Θεόκλητος δεν ήταν συνωμότης των αθέων όπως είναι ο εν παντί ανάξιος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος;
ΝΑ ΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
_________
Προσεύχομαι στον Αγιο Θεό ότι κάποιος ή κάποιοι Ιεράρχες θα αναλάβουν την πρωτοβουλία να πιέσουν για τη σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας για να δέσουν χειροπόδαρα τον πρασινοφρούραχο Αρχιεπίσκοπο και να ξεσηκώσουν τον κόσμο εναντίον των εκκλησιομάχων που μας κυβερνούν.
Θα υπάρξει άραγε αυτή η αντίδραση ή θα αφήσουμε τον Αρχιεπίσκοπο και την παρέα του με τους εκκλησιομάχους κυβερνώντες να γκρεμίσουν τα πάντα;
Από το εξαίρετο άρθρο του κ. Μαρίνου κρατώ την υπόσχεσή του ότι ο ίδιος θα προσφύγει στη δικαιοσύνη για να πράξει το καθήκον του ως χριστιανός και ως συνειδητός πολίτης που σέβεται το Σύνταγμα και ας ελπίσουμε ότι κάποιοι ιεράρχες θα φιλοτιμηθούν να πράξουν το δικό τους καθήκον και να γκρεμίσουν από το Θρόνο τον συνωμότη Αρχιεπίσκοπο ή τουλάχιστον να τον δέσουν χειροπόδαρα για να μην βλάπτει τόσο καίρια τα συμφέροντα της Εκκλησίας και του έθνους μας.
Παραθέτουμε στη συνέχεια το εξαίρετο άρθρο του κ. Μαρίνου που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.
*****
ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ
Του Επίτ. Αντιπροέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας κ. Μαρίνου
=========
«Ἀπό τήν Μεταπολίτευση καὶ μετὰ ἄρχισε μία συστηματικὴ ἐπίθεση κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τὴν γνωστὴ φράση: «Θά χωρίσουμε τά τσανάκια μας», τὴν ὁποίαν ἀπηύθυνε ὁ τότε «ἐθνάρχης» στὸν Μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Σεραφείμ. Στὴ συνέχεια μὲ τὸ Σχέδιο Συντάγματος τοῦ 1975 ἐπεχειρήθη, κατὰ τρόπον ὕπουλο καὶ συγκεκαλυμμένο, χωρισμὸς τοῦ Κράτους ἀπό τὴν Ἐκκλησία, ὁ ὁποῖος ἐματαιώθη κατόπιν ἰδικής μου, δημοσίας ἀντιδράσεως (βλ. τὸ βιβλίο μου «Σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας», τὸ ὁποῖον προσφέρεται δωρεὰν ὑπό της Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεγάρων καὶ Σαλαμίνος).
Κατόπιν τῶν γεγονότων αὐτῶν ἡ κατάσταση ἠρέμησε ἐπ᾽ ὀλίγον, γιὰ νὰ ἀρχίση καὶ πάλι ὁ πόλεμος κατὰ τῆς Ἐκκλησίας μὲ ἄλλο τρόπον αὐτὴ τὴ φορά, δηλαδὴ μὲ τὴν ἀπόπειρα καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα.
Ἐδημιουργήθη θόρυβος καί τελικά ἡ ὑπόθεση ἔφθασε στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ), τὸ ὁποῖον ὑπό τὴν Προεδρίαν τοῦ ὑπογράφοντος τὸ παρὸν ἐξέδωκε τὴν ὑπ᾽ ἀριθμ. 3359/1995 ἀπόφαση (Στ´ Τμήματος) μὲ τὴν ὁποίαν διεκηρύχθησαν ὁμοφώνως τὰ ἑξῆς: α) Σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Ἰσχύοντος Συντάγματος τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν πρέπει νὰ διδάσκεται ὑποχρεωτικὰ καὶ σύμφωνα μὲ τὶς ἀρχὲς τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ δόγματος στὰ σχολεῖα καὶ ἐπί «ἱκανόν ἀριθμὸν ὡρῶν διδασκαλίας ἑβδομαδιαίως»,
β) Ὅσοι μαθηταὶ «δηλώσουν» ὅτι ἔχουν πρόβλημα θρησκευτικῆς συνειδήσεως, διότι εἶναι «ἑτερόδοξοι, ἑτερόθρησκοι ἤ ἄθεοι», δικαιοῦνται νὰ ζητήσουν ἀπαλλαγὴ ἀπό τό μάθημα αὐτὸ χωρὶς αὐτὸ νὰ συνεπάγεται ὁποιαδήποτε δυσμενῆ συνέπεια π.χ. ἀπουσία.
Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ ἐνόχλησε τὴν Κυβέρνηση ἡ ὁποία, ἐπειδὴ δὲν ἦταν εὔκολο νὰ τὴν ἀγνοήση, προσεπάθησε νὰ τὴν παρακάμψη ἐμμέσως, προέβη δηλαδὴ διὰ τοῦ τότε Ὑπουργοῦ Ἐθνικῆς Παιδείας (δὲν εἶχε καταργηθεῖ ἀκόμη τότε τὸ ἐπίθετο «Ἐθνικὴ») εἰς περιορισμὸν τῶν ὡρῶν διδασκαλίας τοῦ μαθήματος εἰς μίαν (1) μόνον ὥραν ἑβδομαδιαίως στὶς τάξεις Β' καὶ Γ Λυκείου.
Ὅπως ἦταν ἑπόμενο, τὸ ζήτημα ἐπανῆλθεν εἰς τὸ ΣτΕ, τὸ ὁποῖον (Στ´ Τμῆμα) ὑπό ηὐξημένη, αὐτὴ τὴν φοράν, σύνθεση καὶ ὑπό τὴν Προεδρίαν καὶ πάλιν τοῦ ὑπογράφοντος τὸ παρὸν ἐξέδωκε τὴν ὑπ᾽ ἀριθμ. 2176/1998 ἀπόφασή του, μὲ τὴν ὁποίαν ἐπανέλαβε τὴν προηγουμένη καὶ προσέθεσεν ὅτι ἡ μία (1) ὥρα διδασκαλίας ἑβδομαδιαίως δὲν ἦταν «ἱκανὸς ἀριθμὸς ὡρῶν διδασκαλίας», ὅπως ρητῶς ἀπαιτοῦσε ἡ προηγουμένη ἀπόφαση αὐτοῦ καὶ ἀκύρωσε τὴν σχετικὴ ὑπουργικὴ ἀπόφαση, ποὺ ὅριζε τὰ ἀντίθετα.
Ἡ κατάσταση ἠρέμησε πρὸς στιγμήν, ἀλλὰ ἡ Κυβέρνηση προσεπάθησε νὰ βρεῖ ἄλλον τρόπο γιὰ νὰ παράκαμψη τὸ ἐμπόδιο, τό ὁποῖον τῆς εἶχε δημιουργήσει τὸ ΣτΕ μὲ τὶς δύο ἀποφάσεις του καὶ ἄρχισε νὰ μετέρχεται ἄλλα μέσα. Εἰδικότερα, μὲ διαφόρους ἐγκυκλίους τοῦ Ὑπουργείου ὑπεχρέωσε τούς Διευθυντάς τῶν σχολείων:
α) Νὰ δέχονται αἰτήσεις ἀπαλλαγῆς ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν καὶ στὴν προσπάθειά της αὐτὴ εἶχε τὴν πρόθυμη συμπαράσταση τότε τοῦ Συνηγὸρου τοῦ Πολίτη κ. Γ. Καμίνη, ὁ ὁποῖος εἶχε γνωμοδοτήσει ἀναλόγως ἐρχόμενος ἔτσι σὲ ὀξεῖα ἀντίθεση μὲ τὶς ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ.,
β) Νὰ δέχονται αἰτήσεις ἀπαλλαγῆς χωρὶς «νὰ δηλώνουν» οἱ μαθηταὶ ὅτι δὲν εἶναι ὀρθόδοξοι μὲ τὴν αἰτιολογία ὅτι μία τέτοια δήλωση ἦταν ἀντίθετη πρὸς τὸ Σύνταγμα, αἰτιολογία ἡ ὁποία ἦταν λανθασμένη καὶ ἀντίθετη πρὸς τὶς ὡς ἄνω ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ. Πρὸς τὴν αἰτιολογίαν αὐτὴν συνηγόρησε μὲ ἀπόφασή της καὶ ἡ Ἀρχὴ Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων ὑπό τὴν Προεδρίαν τοῦ τότε Προέδρου της κ. Γουργουράκη. Διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἀρκετοὶ ὀρθόδοξοι μαθηταὶ ἄρχισαν νὰ ἐκμεταλλεύονται τὴν εὐκαιρίαν γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀζημίως. Αἱ ἐγκύκλιοι αὐταί δὲν ἔχουν μέχρι σήμερον ἀνακληθῆ καθ' ὅσον γνωρίζω.
Ἀλλὰ καὶ ἡ λύση αὐτὴ δὲν ἱκανοποιοῦσε τὴν Κυβέρνηση καὶ τοὺς διάφορους μανδαρίνους τοῦ Ὑπουργείου. Καὶ τότε ἄρχισε ἄλλο τροπάριο. Ἐρρίφθη ἡ ἰδέα τῆς «διευρύνσεως» τοῦ μαθήματος γιὰ πληρέστερη μόρφωση τῶν μαθητῶν, ἐρρίφθη δηλαδὴ ἡ ἰδέα τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν νὰ γίνη «θρησκειολογικὸ» καὶ νὰ διδάσκεται ὄχι μὸνον τὸ ὀρθόδοξο χριστιανικὸ δόγμα, ἀλλὰ ὅλες οἱ θρησκεῖες. Μὲ τὴν πρόταση αὐτή, ποὺ ἦταν ἀντίθετη πρὸς τὶς ὡς ἄνω ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ, ἐπίστεψαν ὅτι θὰ πλήξουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Τὸ Ὑπουργεῖο ὅμως δὲν ἐτόλμησε νὰ υἱοθετήση τὸ τροπάριο αὐτό, διότι ἀντελήφθη ὅτι οἱ ἀντιδράσεις θὰ ἦσαν μεγάλες καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀκολούθησε ἄλλην ὁδό. Ἀπεφάσισε τὴν κατάργηση τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς, καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀπόφαση ἡ ὁποία εἶναι ἀντισυνταγματικὴ καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀντέδρασε ἡ Σύγκλητος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθη νῶν καὶ ὁ ὑπογράφων τὸ παρόν (βλ. «Ἑστία» τῆς 10-12-2010). Παρὰ τὶς ἀντιδράσεις ὅμως αὐτές, ἡ Κυβέρνηση δὲν ἀνέστειλε τὴν προσπάθειά της αὐτή, ἀντιθέτως δὲ διέγραψε ἀπό το Μηχανογραφικὸ Δελτίο τῶν Πανελληνίων Ἐξετάσεων τοῦ 2011 τὸ ὡς ἄνω πανεπιστημιακὸ Τμῆμα «μὲ τὴν προοπτική τῆς ὁριστικῆς καταργήσεώς του». Καὶ δὲν εἶναι μόνον αὐτό, διότι ἡ Ὑπουργὸς «Δία Βίου Μάθησης» προωθεῖ καὶ πάλι τὸ σχέδιο καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ ἐπιχειρεῖ τὴν ἀντικατάστασή του ἀπό ἕνα νέο μάθημα ὑπό τὸν τίτλο «Θρησκεία καὶ Κόσμος». Ἐξεδηλώθησαν καὶ πάλι ἀντιδράσεις μὲ ἄρθρον τοῦ ὑπογράφοντος τὸ παρὸν (βλ. «Ἑστία» τῆς 7-4-2011). Μὲ τὸ ἄρθρον ἐκεῖνο ἐρωτοῦσα τὴν κ. Διαμαντοπούλου: «Γιατί ἐπανέρχεται ἐπὶ τοῦ θέματος; Ποῖος λόγος τὸ ἐπιβάλλει; Ποῖος τὸ ζητεῖ;». Καὶ βεβαίως ἀπάντηση δὲν ἐδόθη, διότι ὅπως προβλέπω, τὸ σχέδιο καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν θὰ προωθηθῆ πρὸς ψήφιση στὴ Βουλή, ἐὰν δὲν ἔχη ἤδη ψηφισθῆ τώρα ποὺ γράφονται αὐτὲς οἱ γραμμές.
Μὲ τὸ σχέδιο καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, το ὁποῖο προσπαθοῦν νὰ τὸ περάσουν, ὅπως ἐξετέθη, μὲ διαφόρους τρόπους καὶ μεθόδους καὶ τὸ ὁποῖο, πιστεύω, ὅτι ἔχει ἁρμοδίως ἀποφασισθῆ, ὁλοκληρώνεται ἡ προσπάθεια ἀφελληνισμοῦ τοῦ λαοῦ μας, ἡ ὁποία ἔχει ἐκδηλωθῆ παραλλήλως καὶ σὲ ἄλλους τομεῖς (γλῶσσα, ἱστορία, ἀπεριόριστη χορήγηση ὑπηκοότητος σέ ἀλλοδαποὺς μετανάστες κ.λπ.).
Τί θὰ κάνουμε; Θὰ μείνουμε ἀπαθεῖς θεαταί;
Ἐγώ τουλάχιστον θὰ ἀντιδράσω. Ὄχι βέβαια ὡς «ἀγανακτισμένος» πολίτης τῆς πλατείας Συντάγματος, ἀλλὰ μὲ ἄλλον τρόπον. Ποῖον; Θὰ προσφύγω προσωπικῶς στὴν Δικαιοσύνη, στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καὶ στὸ Δικαστήριο τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, διότι νομιμοποιοῦμαι εἰς τοῦτο ὡς Ἕλληνας πολίτης γενικῶς, ἀλλὰ καὶ ὡς ἔχων εἰδικῶς ἀσχοληθῆ μὲ τὸ ζήτημα.
Καὶ πρέπει νὰ ἀντιδράσω καὶ γιὰ ἕναν ἀκόμη λόγο. Διότι ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία κάνει ὅτι δὲν καταλαβαίνει. Γιατί;
Προτιμῶ νὰ μὴ προχωρήσω.
ΠΗΓΗ:
Θρησκευτικά,
«Ορθόδοξος Τύπος»,
Εστία
No comments:
Post a Comment