ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΩΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;

ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΩΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς

=====

Με πολλή ανησυχία και θλίψη παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό μια καταιγιστική επέλαση του πάθους της ομοφυλοφιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πρόκειται για ένα γενικότερο παγκόσμιο κίνημα, που προωθείται από τους σχεδιαστές της Νέας Εποχής, το οποίο δραστηριοποιείται κυρίως στην Ευρώπη και στην Αμερική και το οποίο έχει κάνει αισθητή την παρουσία του εδώ και αρκετές δεκαετίες με «παρελάσεις υπερηφάνειας», (Gay Pride), με φεστιβάλ και διακηρύξεις, με αιτήματα προς την πολιτεία για τα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων, για αναγνώριση και νομική κατοχύρωση του γάμου, ή της ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ομοφυλοφίλων, υιοθεσίας παιδιών κλπ. 

Σύμφωνα με την ιδεολογία του κινήματος, η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί μορφή σεξουαλικής διαστροφής, μια παρά φύσιν κατάσταση, όπως διδάσκει η Εκκλησία και όπως αυτό εθεωρείτο αυτονόητο και από όλους αποδεκτό, ακόμη και από την ιατρική επιστήμη και την ψυχολογία, πριν από 30-35 χρόνια, αλλά αποτελεί απλώς ένα  διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, μια φυσική διαφορετικότητα. 

Η διαφορετικότητα αυτή προβάλλεται ως φυσιολογικός τρόπος ζωής, ο οποίος οφείλει να γίνει αποδεκτός από την ευρύτερη κοινωνία και να θεσμοθετηθεί από την πολιτεία με κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις, ανεξαρτήτως των συνεπειών πάνω στην ευρύτερη κοινωνία, (οικογένεια, σχολείο, δομές κοινωνικές κλπ). 

Επίσης σύμφωνα με την καινούργια ιδεολογία και νοοτροπία, κάθε αντίδραση και κριτική προς την σεξουαλική αυτή «διαφορετικότητα» θεωρείται «ομοφοβία» και ρατσισμός, η οποία πρέπει να καταστέλλεται και να πατάσσεται μέσω του ποινικού δικαίου. 

Η καινούργια αυτή ιδεολογία έχει πλέον αποκρυσταλλωθεί και έχει βρει την πλήρη νομική κατοχύρωσή της στην Απόφαση –Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 4 Φεβρουαρίου 2014.

Το ακόμη πιο τραγικό είναι το γεγονός, ότι η αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας ως «φυσιολογική σεξουαλική επιλογή» έχει εισχωρήσει ακόμη και μέσα στον προτεσταντικό χώρο, όπως στην λεγόμενη «Αγγλικανική Εκκλησία», στην οποία έχουν καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες, χειροτονίες «κληρικών» όλων των βαθμίδων και των δύο φύλων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και δεδηλωμένοι ομοφυλόφιλοι και λεσβίες.

Οι οπαδοί – μέλη αυτής της προτεσταντικής κοινότητος προσπάθησαν να αναπτύξουν διάφορα θεολογικά επιχειρήματα, για να αποδείξουν ότι το πάθος αυτό δεν έρχεται δήθεν σε αντίθεση με την διδασκαλία της αγίας Γραφής. 

Άλλοι εξ αυτών που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία, εξακολουθούν να προβληματίζονται και να αμφιταλαντεύονται, ενώ το θέμα αυτό από Ορθοδόξου  απόψεως είναι ξεκαθαρισμένο και λελυμένο, τόσο από την διδασκαλία της αγίας Γραφής, όσο και από τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας.