ΕΧΕΤΕ ΕΚΘΕΣΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΕ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΚΑΤΑΠΕΛΤΩΔΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΚΟΔΟΞΟ ΚΑΙ ΚΑΘΑΙΡΕΤΕΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ (ΣΑΒΒΑΤΟ)

________________

Γ΄ ΜΕΡΟΣ

ΕΧΕΤΕ ΕΚΘΕΣΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ,

ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΕ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Του Καθηγητή Δημήτριου Τσελεγγίδη

================

Το σχίσμα, Σεβασμιώτατε, όπως και ή αίρεση δε θίγουν οντολογικώς την 'Εκκλησία. Η Εκκλησία ήταν, είναι και θα παραμείνει «Μία» και Αδιαίρετη έως της συντέλειας. Αυτό ακριβώς ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως χρησιμοποιώντας το ρήμα «Πιστεύω» σε χρόνο ενεστώτα. Ο Χριστός είναι κεφαλή αυτού του ακεραίου σώματος, το όποιο παραμένει ακέραιο είτε εμπλουτίζεται ιστορικώς με αναρίθμητα μέλη είτε περιορίζεται ιστορικώς σε ελάχιστα. Ο Χριστός δεν μπορεί να είναι, όπως υποστηρίξετε, κεφαλή ενός διηρημένου ή πολυδιηρημένου σώματος. Τέτοιου είδους Εκκλησιολογία, που εισηγείσθε με το κείμενό Σας, δε νομιμοποιείται από την ιστορία και την πνευματική εμπειρία της Εκκλησίας διαχρονικώς. Η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι ποτέ «Μία» και διηρημένη. Αν η Εκκλησία είναι διηρημένη, δεν είναι «Μία», όπως το Ένα Κυριακό Σώμα. Αλλά, επιπροσθέτως. Αν είναι διηρημένη, δεν είναι ούτε «Αγία» ούτε «Καθολική» ούτε «Αποστολική».

Μη μνημονεύετε, Σεβασμιώτατε, τον Αγιο Μάρκο τον Ευγενικό για ενίσχυση δήθεν των θεσμών Σας. Δεν σας ευνοεί σε καμία περίπτωση. Απεναντίας, γίνεται και κατήγορος των εσφαλμένων εκκλησιολογικών τοποθετήσεων Σας.

Σεβασμιώτατε, ομολογείτε δύο αντιφατικά εν τοις όροις πράγματα. Ετσι όμως δεν υφίσταται δογματική ακρίβεια, αλλά μάλλον διολίσθηση σε μία ευρύτερα γνωστή θεολογική «διγλωσσία» των ημερών μας, που έχει φανερή τη σκοποθεσία της.

Με την παραπάνω τοποθετησή Σας, Σεβασμιώτατε, δεν έχουμε απλώς εισήγηση μίας «νέας» Εκκλησιολογίας αλλά και διακήρυξη μία «νέας» οντολογίας, σύμφωνα με την οποία ένα σώμα μπορεί να είναι διηρημένο χωρίς να αλλοιώνεται ή ενότητά του. Είναι προφανές ότι εδώ οι λέξεις «διαίρεση» και «ένότητα» παίρνουν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα νοηματικό περιεχόμενο, πού σαφώς δεν υπηρετεί τη δογματική ακρίβεια για την αδιαμφισβήτητη οριοθέτηση της Αλήθειας της Εκκλησίας.

Είναι πρωτάκουστο, Σεβασμιώτατε, αυτά πού γράφετε ως πανεπιστημιακός καθηγητής και κυρίως ως Επίσκοπος: «Εσείς, βέβαια, και oι ομόφρονές Σας έχετε το δικαίωμα να διαφοροποιηθείτε από την παρούσα Συνοδική απόφαση και επίσης να την αμφισβητείτε, αλλά και μετά τη διαφοροποίησή Σας να συνεχίζετε να ανήκετε στην Εκκλησία!». Έχω τη γνώμη ότι ένα τέτοιο κείμενο θα είχε θέση μόνο στο χώρο του Παπισμού. Αλλά και εκεί μόνον όταν η αμφισβήτηση θα είχε αποδέκτη αποκλειστικώς και μόνον τον ίδιο τον Πάπα.

Συγκεκριμένα, εγώ ούτε διαφοροποιούμαι από την παρούσα Συνοδική απόφαση ούτε την αμφισβητώ, όπως εσφαλμένα νομίζετε. Είμαι σύμφωνος με το Ανακοινωθέν της Συνόδου της Ιεραρχίας και ειδικότερα με το σημείο που επικαλείσθε στην προς εμέ επιστολή Σας: «Οι Εκπρόσωποι, της Εκκλησίας μας στον συγκεκριμένο διάλογο έχουν σαφή γνώση της Ορθοδόξου Θεολογίας, της Εκκλησιολογίας και της Εκκλησιαστικής Παραδόσεως και προσφέρουν τις γνώσεις και τις δυνάμεις τους προς τον σκοπό «της των πάντων ενώσεως» «εν αληθεία» και μέσα στα απαραίτητα θεολογικά πλαίσια και τις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων». Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι ως προς τις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων επιφυλάσσομαι να επανέλθω ενώπιον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Όπως είναι, φανερό όμως από το κείμενο, η Συνοδική απόφαση εστιάζει στις «γνώσεις» και τις «δυνάμεις» των Εκπροσώπων Της, και όχι στην αγιοπνευματική θεογνωσία και στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος που χαρακτηρίζουν τον επισκοπικό βαθμό της ιερωσύνης τους, σύμφωνα με τη θεολογία της Εκκλησίας μας. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι Εσείς με όσα εκκλησιολογικώς εσφαλμένα γράφετε στην Επιστολή έχετε εκθέσει το σώμα της Ιεραρχίας, πού Σας ετίμησε με την εμπιστοσύνη Του.

ΠΗΓΗ:

Αναβάσεις