ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΡΩΗΝ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ Η ΣΕΡΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΣΧΟΛΙΟ

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΡΩΗΝ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ Η ΣΕΡΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=================

Γράφει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος:

“Η διαστρεβλωμένη(=αντορθόδοξη) αντίληψη της Εκκλησίας και της σωτηρίας στη θεωρία και την πρακτική του Επισκόπου Αρτεμίου και της ομάδος των μοναχών και των μαθητών του:

“Πρέπει να υπενθυμίσουμε στον Δεσπότη Αρτέμιο πτυχιούχο της Θεολογίας, διδάκτορα της Θεολογίας και καθηγητή, την εκκλησιολογία του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου; Ιδού τι μας παραγγέλλει ο Αγιος Ιγνάτιος:

«Ολοι να φροντίζουμε για μια Ευχαριστία, όπως ένα είναι το Σώμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, και ένα το ποτήριο της ενώσεως του αίματος Του, ένα το θυσιαστήριο, ένας ο Επίσκοπος με τους πρεσβυτέρους, τους διακόνους και τον λαό του Θεού, και ολοι να ακολουθούμε τον Επίσκοπο-δεν λέει: Τον πνευματικό-όπως ο Ιησούς Χριστός τον Πατέρα, και εκείνοι οι οποίοι ανήκουν στην Εκκλησία τίποτε να μην κάνουν χωρίς τον Επίσκοπο,και ότι η βεβαία Ευχαριστία είναι εκείνη υπο τον Επίσκοπο και υπο εκείνον που αυτός θα επιτρέψει. Και όπου ο Επίσκοπος (δεν λέει όπου ο πνευματικός), εκεί ας είναι και ο λαός, όπως επισης, όπου ο Χριστός, εκεί η Καθολική Εκκλησία, και ότι τίποτε δεν είναι δυνατόν να γίνει χωρίς τον Επίσκοπο, ούτε η βάπτιση, ούτε οι σύναξεις της αγάπης να γίνονται, παρα μόνο ό,τι εγγυάται ο Επίσκοπος, αυτό είναι ευάρεστο στον Θεό».

Και να τελειώσουμε με τα λόγια του Αγίου Ιγνατίου: «Καλό είναι λοιπόν να ανανήψουμε έως ότου έχουμε καιρό, και να μετανοήσουμε στο Θεό.Γιατί καλο είναι να γνωρίζεις το Θεό και τον Επίσκοπο, οποιος τιμά τον Επίσκοπο, θα τον τιμήσει ο Θεός, αλλά όποιος κάνει κάτι κρυφά από τον Επίσκοπο αυτός τον διάβολο λατρεύει». (Επιστολές προς Εφεσίους και Σμυρναίους).

Υπενθυμίζουμε και τη θεολογία του Αγίου Ειρηναίου Λυώνος, της οποίας την έννοια της Εκκλησίας και του επισκόπου εν αυτή έτσι συμπυκνώνει ο πατήρ Ιουστίνος στην Δογματική του (Βιβλίο 3, σελ. 27 - 44): «Αληθινή γνώση - είναι η διδασκαλία των αποστόλων, και πρωτίστως η οργάνωση της Εκκλησίας σε ολόκληρο τον κόσμο, και ο χαρακτήρας του Σώματος του Χριστού, το οποίο συνίσταται στην διαδοχή των επισκόπων, στους οποίους οι απόστολοι παρέδωσαν την Εκκλησία η οποία είναι πανταχού. Αυτή στο πλήρωμα της έφθασε μέχρι ημών μέσω της αυθεντικής διατήρησης της Αγίας Γραφής και της Παραδόσεως (Περί αιρέσεων 4,33,8)». Το ίδιο επίσης, λίγο πολύ, επαναλαμβάνει και ο Αγιος Σάββας στην ομιλία του στην Ζίτσα περί της ορθής πίστεως (1-3,11-12).

Να υπενθυμίσουμε στον αδελφό Αρτέμιο και το παράδειγμα των Αγίων Πατέρων και Διδασκάλων της Εκκλησίας Γρηγορίου του Θεολόγου, Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Φωτίου του Μεγάλου!

Η εθελούσια παραίτηση του Γρηγορίου από τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως - στην Οικουμενική Σύνοδο του 381, λόγω των συκοφαντιών κάποιων επισκόπων - δεν σήμαινε «παράβαση των κανόνων». Περί της παραιτήσεως των επισκόπων υπάρχει εξ αλλου σαφώς επεκφρασμένη η συνοδική στάση της Εκκλησίας στον 16ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου: «Εκτος εάν ο ιδιος (ο επίσκοπος) εθελουσίως υποβάλλει την παραίτηση του από την επισκοπή…(Ειμή αυτός εκών την επισκοπήν παραιτησεται)».

Επομένως, ο αδελφός Αρτέμιος δεν πρέπει να ακούει τους κακούς υποβολείς, γιατί τότε εμφανίζεται ότι και ο Αγιος Σάββας, όταν με την θέληση του παραιτήθηκε-παρέβη τον κανόνα. Αλλά να επιστρέψουμε στον Αγιο Γρηγόριο: Αυτός παραιτήθηκε χάριν της ειρήνης και της ομόνοιας στην Εκκλησία. Δηλαδή δεν «κυνήγησε το δίκιο του» αλλά ήρεμα, σύμφωνα με τις ανάγκες της Εκκλησίας, πάλι κάποιο διάστημα άσκησε τα καθήκοντα του στην επισκοπή στην Ναζιανζό, από την οποία πάλι αποσύρθηκε στην πολυπόθητη ειρήνη. Την απογοήτευση του την ανθρώπινη λόγω της αταξίας στην Εκκλησία και της συμπεριφοράς ορισμένων επισκόπων εξέφρασε στα θαυμάσια, προσευχητικά, μελαγχολικά και δακρύβρεκτα ποιήματα, τους δε αδελφούς του επισκόπους παρότρυνε στα ποιήματα να συνεχίσουν την οικοδομή της Εκκλησίας, και όχι την καταστροφή της και την δημιουργία παρασυναγωγής.

Για τον Χρυσόστομο γράφει ο μαθητής του ο Παλλάδιος Ελενουπόλεως:

«Οταν συνήλθε η μικρή σύνοδος της Δρυός (403), την οποία συνεκάλεσε ο Θεόφιλος Αλεξανδρείας με 39 επισκόπους (οι οποίοι θα καταδικάσουν τον Χρυσόστομο), και ο Ιωάννης ήταν καλεσμένος, γύρω από αυτόν είχαν συναθροισθεί 40 επίσκοποι στο τρίκλινο της επισκοπής. Σ’ αυτούς ο Ιωάννης με θαυμασμό ειπε: Προσεύχεσθε αδελφοί, και αγαπάτε τον Χριστό, αλλά να μην χάσει κανείς την εκκλησία του εξ αιτίας μου….Στις προσευχές σας να με μνημονεύετε…Ετσι είναι αυτή η ζωή, και τα καλά αυτής και τα κακά παρέρχονται…Όπως σας ειπα, τις Εκκλησίες σας να μην αφήνετε. Γιατί, δεν ξεκίνησε από εμένα η διδασκαλία του Χριστού, ούτε με εμένα θα τελειώσει. Στο ερώτημα του Ευλυσίου, επισκόπου Απαμείας της Βιθυνίας: Τι θα γίνει εάν μας εξαναγκάσουν, μένοντας στην Εκκλησία, να προχωρήσουμε σε κοινωνία με αυτούς και να υπογράψουμε;». Ο Χρυσόστομος απάντησε: Προχωρήστε σε κοινωνία, για να μην σχίσετε την Εκκλησία (Κοινωνήσατε μεν, ίνα μη σχίσητε την Εκκλησίαν), αλλά να μην υπογράψετε την καταδίκη μου, γιατί τίποτε δεν ειδα στον εαυτό μου άξιον καθαιρέσεως. (Διάλογος περι της ζωής του Ιωάννου Χρυσοστόμου, PG 47,27-28).

Το ίδιο επίσης, ο Παλλάδιος αναφέρει τα λόγια του Χρυσοστόμου που απηύθηνε στις πνευματικές του θυγατέρες πριν από την εξορία:

«Εισελθών στο βαπτιστήριο, εκάλεσε την Ολυμπιάδα, η οποία συνεχώς ήταν στην Εκκλησία, με την Πενταδία και την Πρόκλη τις διακόνισσες, και την Συλβίνα, την γυναίκα του μακάριου Νεβριδίου, η οποία ευσχήμως εκόσμησε την χηρεία της, και τους είπε:

“Ελάτε εδώ, θυγατέρες και ακούστε με! Τα κατ’ εμέ τελείωσαν, όπως βλέπω, τον δρόμο μου τελείωσα και σως δεν θα ξαναδείτε το πρόσωπο μου…Αλλά σας παρακαλώ αυτό: Να μην ανακόψει κάποιος απο σας την συνηθισμένη φροντίδα για την Εκκλησία, και οποιος οδηγηθεί μεχρι της χειροτονίας (για αρχιεπίσκοπο), με την συναίνεση ολων, να μην το αμφισβητήσετε. Κλίνατε την κεφαλή σας όπως στον Ιωάννη, γιατί δεν υπάρχει Εκκλησία χωρίς επίσκοπο (Ου δύναται γαρ η Εκκλησία άνευ επισκόπου είναι), και ετσι θα ελεηθείτε. Να με θυμάστε στις προσευχές σας». (P.G 47,35).

Μετάφραση: π. Ιωάννης Νικόπουλος (από το ιστολόγιο "Μαθητεία")

*****

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

_____________________________

Ο Σεβασμιότατος πρώην Ερζεγοβίνης κ. Αθανάσιος Γιέφτιτς λέγει ότι δεν πρέπει να γίνει σχίσμα και αναπτύσσει τη διδασκαλία του Αγίου Ιγνατίου και του Αγίου Ειρηναίου Λουγδούνου.

Παράλληλα αναφέρεται στην οικειοθελή παραίτηση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου και στην αντικανονική καθαίρεση του Αγίου Χρυσοστόμου, οι οποίοι όμως δεν έκαναν σχίσμα.

Διερωτώμαι όμως! Πότε ο Αγιος πρώην Πριζένης Αρτέμιος είπε ότι θα κάνει σχίσμα;

Ποτέ!

Το αντίθετο είπε: Ουδέποτε θα σχίσω την Αγιοσαββική Εκκλησία της Σερβίας.

Δεν παραιτήθηκε βέβαια οικειοθελώς όπως είχε κάθε δικαίωμα να μην παραιτηθεί.

Ούτε ο Αγιος Χρυσόστομος άλλωστε παραιτήθηκε.

Εντούτοις όταν τον "συνταξιοδότησαν" (πόσο κανονικό είναι να συνταξιοδοτούνται επίσκοποι χωρίς τη θέλησή τους;) ο Σεβασμιότατος πρώην Πριζένης δέχθηκε την αντικανονική απομάκρυνσή του από το θρόνο.

Επομένως γιατί κατηγορείται ότι θέλει να κάνει σχίσμα;

Απλά επειδή τα πνευματικά του παιδιά θέλουν να εξομολογούνται κοντά του;

Αναφέρεται πουθενά στην εκκλησιαστική μας παράδοση ότι οι επίσκοποι εξαναγκάζουν τους πιστούς να εξομολογούνται σε κάποιο;

Ο καθένας εξομολογείται όπου αναπαύεται.

Αν ορισμένοι μοναχοί και μοναχές του Κοσσόβου αναπαύονται να εξομολογούνται στο Σεβασμιότατο κ. Αρτέμιο γιατί δεν αφήνεται αυτό να συνεχίσει;

Αν ο Σεβασμιότατος πρώην Πριζένης επεδίωκε να κάνει σχίσμα για την προσωπική αδικία που υπέστη ασφαλώς και δεν θα έκανε κάτι καλό.

Καμιά δικαιολογία και καμιά αδικία δεν δικαιολογεί το σχίσμα.

Αλλά ποια βάση υπάρχει για τέτοια κατηγορία;

Απλά και μόνον επειδή ορισμένοι μοναχοί είχαν σαν Γέροντά τους τον Σεβασμιότατο κ. Αρτέμιο και θέλουν να συνεχίσουν να εξομολογούνται κοντά του;

Από πότε έγινε οι επίσκοποι να εξαναγκάζουν τους πιστούς να εξομολογούνται σε κάποιους πνευματικούς και όταν αυτοί δεν αναπαύονται να το κάνουν να τους κατηγορούν ως σχισματικούς;

Η λύση ίσως δεν είναι περίπλοκη.

Οι μοναχοί να επιστρέψουν στα μοναστήρια τους (δεν κάνει να καταστραφεί η πλούσια μοναστική παράδοση του Κοσσόβου και μάλιστα σε μια τέτοια κρίσιμη ιστορική συγκυρία) και ο Σεβασμιότατος κ. Αρτέμιος αφού είναι "συνταξιούχος" ας παραμείνει στο Κόσσοβο, όπου ο ίδιος επιθυμεί, και ας αφεθούν όσοι εξομολογούνται κοντά του να συνεχίσουν να κάνουν το ίδιο!