O ΒΟΛΟΥΔΑΚΙΣΜΟΣ ΩΣ ΚΡΥΠΤΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

O ΒΟΛΟΥΔΑΚΙΣΜΟΣ ΩΣ ΚΡΥΠΤΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Της κυρίας Ελένης Λωρίτου

=====

Μήπως πρέπει αντί για "Βαρθολομισμό" ως αίρεση να μιλάμε για "Βολουδακισμό" ως κρυπτοοικουμενισμό; Πολλά τά αποκυήματα ενός νού σκοτισμένου από την οίηση! Δε μας ενδιαφέρουν, σεβαστέ πάτερ, οι περιαυτολογίες περί της θητείας σας κοντά σε αγίους γεροντάδες. Ε! και λοιπόν; Αυτό δεν σας έκανε πιό ταπεινό και πιό σοφό. 

Θεωρεί ο π. Βολουδάκης ότι τοποθετεί τα πράγματα "στην ιστορική και θεολογική τους βάση" προβάλλοντάς τα σε στιγμές του εκκλησιαστικού βίου που ουδόλως μπορούν λόγω της εξαιρέτου ιδιαιτερότητός των να αποτελέσουν σημεία αναφοράς και να χρησιμεύσουν ως ιστορικό πλαίσιο για να κατανοήσουμε την εποχή μας. Αναφέρεται, ο σεβαστός πατήρ, κατά πρώτον στη διαμάχη του Μεγάλου Φωτίου με τον επίσης άγιο της Εκκλησίας πατριάρχη Ιγνάτιο, μία σύγκρουση που η συνείδηση της Εκκλησίας έχει συγχωρήσει -γιατί έτσι αυτή θέλει- μία περίπτωση που η συνείδηση της Εκκλησίας έχει καταχωρήσει στο ντουλαπάκι της με την ετικέτα: "οι άγιοι αγίασαν παρά ταύτα καί όχι διά ταύτα”. Δηλαδή αυτές οι στιγμές δεν αντιπροσωπεύουν ούτε τα ίδια τα υποκείμενα ως πρόσωπα πόσω μάλλον την Εκκλησία! Η Εκκλησία θέλησε να χαριστεί στους πρωταγωνιστές. Αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει τύπο για την ζωή της. Τα έκτακτα γεγονότα που οδήγησαν στην σύγκληση της ΑΒ΄ Συνόδου δεν παρασύρουν τις αποφάσεις της σε καμμία σχετικότητα και δεν μειώνουν την αξία του 15ου Κανόνος, ο οποίος διέπεται από την γενική αρχή, ότι δηλαδή οι Ιεροί Κανόνες εκφράζουν το εκκλησιαστικό βίωμα. Η ομολογία της πίστεως ενάντια στις αιρέσεις και ο έπαινος προς αυτήν προυπήρχαν της ΑΒ΄ Συνόδου και δεν έπαυσαν να υπάρχουν και μετά από αυτήν. 

Δεύτερο ανάρμοστο παράδειγμα είναι η αναφορά του σεβαστού π. Βολουδάκη στο διάλογο του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου με πρόσωπα που είχαν προσχωρήσει στο σχίσμα του παλαιού ημερολογίου και έκαναν κατάχρηση του ΙΕ΄ Κανόνος της ΑΒ΄ Συνόδου πέραν των επιτρεπτών ορίων. Τί σχέση έχει αυτό το παράδειγμα και ως προς τι μπορεί να αποτελέσει ιστορικό πλαίσιο για την εποχή μας;

Δηλαδή, σεβαστέ πάτερ, δεν βρήκατε άλλες στιγμές από την εκκλησιαστική ιστορία για να τις θέσετε σε αναλογία με την εποχή μας και ανασύρατε την περίπτωση του Μεγάλου Φωτίου; Και αφού θελήσατε να αναφερθείτε σε αυτόν, γιατί δεν αναφερθήκατε στους αγώνες του εναντίον της αιρέσεως; Και αφού θελήσατε να αναφερθείτε στον π. Επιφάνιο γιατί αναφερθήκατε στον διάλογό του με έναν του παλαιού ημερολογίου; Σε τι αυτά τα παραδείγματα μπορούν να χρησιμεύσουν ως "ιστορικό καί θεολογικό πλαίσιο" για την εποχή μας;

Αυτά τα παραδείγματα αποτελούν πλαίσιο μόνο για την ένδειά σας, σεβαστέ πάτερ, και πολύ λυπούμεθα γι’ αυτό.

Δυστυχώς η πλάνη σας δεν μπορεί να ακουμπήσει πουθενά σε κανένα "ιστορικό και θεολογικό πλαίσιο" και δεν θα βρείτε κανένα έρεισμα στην εκκλησιαστική ιστορία και στη θεολογία γι’ αυτό καταφεύγετε στην υποβολή υποσυνείδητων συνειρμών, που δεν αντέχουν στο φως της αλήθειας.