ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Το άρθρο “Οι πρόσφατες εκλογές Μητροπολιτών” του Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου προκαλεί πολλά ερωτηματικά.

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ

_________

Ας αρχίσουμε από αυτό που αναφέρει ο Σεβασμιώτατος για την προετοιμασία των Μητροπολιτών πριν τις εκλογές επισκόπων. Πρέπει να προσεύχονται, λέγει! Δηλαδή υπάρχει περίπτωση οι επίσκοποι να ψηφίζουν νέο επίσκοπο της Εκκλησίας χωρίς να ζητήσουν τον φωτισμό του Θεού;

Όλως παραδόξως, όμως, ο Σεβ. Ναυπάκτου φοβάται ότι η επιβεβλημένη αυτή ανάγκη θα παρεξηγηθεί σαν ευσεβισμός. Από πότε η προσευχή των αρχιερέων -και μάλιστα πριν την εκλογή Μητροπολιτών- θεωρείται ευσεβισμός; 

Τα συνειδητά λαικά μέλη της Εκκλησίας προσεύχονται καθημερινά ακόμη και για τα πιο ασήμαντα στη ζωή τους. Υπάρχει περίπτωση οι αρχιερείς να μη προσεύχονται πριν την εκλογή επισκόπων;

Προπαντός τι είδους κοσμική λογική έχουν όσοι θεωρούν (άκουσον! άκουσον!) ευσεβισμό την προσευχή; 

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΗΨΙΜΗ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ;

________

Μια δεύτερη απορία που προκαλεί το άρθρο του Σεβ. Ναυπάκτου είναι η αναφορά του στις δημόσιες δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου για τους υποψηφίους για τις κενές Μητροπόλεις.

Με συγχωρείτε αλλά δεν κατανοώ ποσώς τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν. Γιατί, δηλαδή, δεν έχει το δικαίωμα ο Αρχιεπίσκοπος να απαντήσει το ερώτημα δημοσιογράφου ποιους θα ψηφίσει;

Δεν έχει το δικαίωμα ο πρωθιεράρχης της Εκκλησίας να προκρίνει ποιοι είναι οι κατάλληλοι για να ποιμάνουν μια Μητρόπολη;

Το ότι δημόσια κατέθεσε την προτίμησή του κατά τι δέσμευσε τους υπόλοιπους ιεράρχες της Εκκλησίας να ψηφίσουν κατά συνείδηση;

Όπως ο Μακαριώτατος προσευχήθηκε και τον φώτισε ο Θεός να προκρίνει τους δύο υποψηφίους έτσι και οι Μητροπολίτες προσεύχονται και ο Θεός τους φωτίζει ποιον να ψηφίσουν.

Υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει; 

Άρα σε τι ενοχλεί η δημόσια παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου;

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

_______

Ο Σεβ. Ναυπάκτου λ.χ. γνωρίζουμε -επειδή ο ίδιος το ομολόγησε δημόσια πριν τις τελευταίες Αρχιεπισκοπικές εκλογές- ότι ψήφισε τον από Θηβών Ιερώνυμο Λιάπη. 

Δεν μπορεί να το έκανε αυτό χωρίς προσευχή ίσως και σαρανταήμερη νηστεία. Σωστά;

Επίσης! Παρόλον ότι δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι ψήφισε στις εκλογές Μητροπολιτών ο Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου εκφράζω την εκτίμηση ότι κατόπιν προσευχής πάντοτε και φωτισμού του Αγίου Πνεύματος ίσως και σαρανταήμερης νηστείας, ψήφισε τον Αθηναγόρα ως Ιλίου, τον Νεκτάριο ως Αργολίδος, τον Γαβριήλ ως Νέας Ιωνίας κτλ..

Ή μήπως όχι;

Αν ψήφισε όλους τους πιο πάνω, ή έστω ορισμένους από αυτούς, το σίγουρο είναι ότι το έκανε κατόπιν προσευχής. Ίσως και να τήρησε σαρανταήμερη νηστεία πριν την εκλογή τους.

Άρα ο Θεός τον φώτισε να ψηφίσει τα κατάλληλα πρόσωπα τουτέστιν τον Λιάπη, τον Δικαιάκο, τον Αργολίδος, τον Νέας Ιωνίας και ορισμένους άλλους του ιδίου φυράματος.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΕΠΑΝΩΚΑΛΥΜΑΥΧΑ

_________

Παλαιότερα ο Σεβ. Ναυπάκτου είχε προτείνει οι αρχιερείς να φέρουν επανωκαλύμαυχο όταν συνεδριάζουν στην Ιεραρχία, για να συνειδητοποιούν την ευθύνη τους έναντι της Εκκλησίας. Επομένως -πολλώ μάλλον- πρέπει να φέρουν επανωκαλύμαυχο όταν εκλέγουν Μητροπολίτες. Μήπως πρέπει να φέρουν και σταυρό εκτός από εγκόλπιο; 

Αν μάλιστα πριν την εκλογή οι εκλέκτορες αρχιερείς μελετούσαν ορισμένα κεφάλαια της εμπειρικής δογματικής του μεγαλύτερου δογματολόγου της Ορθοδοξίας που αναφέρονται στα τρία στάδια της θεώσεως θα τους βοηθούσε να αποκτήσουν ή έστω να ενδυναμώσουν την εκκλησιολογική τους συνείδηση. Οπότε ποιος αμφιβάλλει για το αποτέλεσμα της εκλογής; Οι Λιάπηδες, οι Δικαιάκοι, οι Νεωκόροι, οι Αντωνόπουλοι κτλ. θα εκλέγονται στους κενούς Θρόνους για να δοξάζεται το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. 

Και για να αφήσουμε τα αστεία.

Εσείς, δεσπότη μου, που ψηφίσατε τον Λιάπη για Αρχιεπίσκοπο μας κάνετε κατηχητικό για εκκλησιολογική συνείδηση και προσευχή πριν την εκλογή επισκόπων;

Ξεσηκωθήκατε όλοι και φωνάζετε επειδή -κατά την άποψή σας- ήταν απρέπεια να μιλήσει δημόσια ο Αρχιεπίσκοπος για να πει ποιους προκρίνει για τις Μητροπόλεις Καβάλλας και Τρίκκης.

Μπορώ να μάθω ποια είναι η διαφορά από την άλλη πρακτική του Αρχιεπισκόπου που βάζει τους κολλητούς του να επικοινωνήσουν με τους Μητροπολίτες για να δώσουν γραμμή ή όταν ενθαρρύνει τους οσφυοκάμπτες αρχιερείς να περνούν από το Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο για να τους δώσει γραμμή ποιον να ψηφίσουν;

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ

________

Το άλλο που ενόχλησε τον Σεβ. Ναυπάκτου είναι οι ανώνυνες επιστολές που στέλλονται σε βάρος ορισμένων υποψηφίων πριν την εκλογή επισκόπων.

Και ποιος, άραγε, μπορεί να εμποδίσει χαμερπείς ανθρώπους να στέλλουν ανώνυμες επιστολές για να σπιλώσουν την υπόληψη ενάρετων κληρικών ή για να δημοσιοποιήσουν αμαρτήματα διαβεβλημένων κληρικών;

Προφανώς κανένας. Το ουσιαστικό πρόβλημα δεν είναι ότι κάποιοι αχρείοι στέλλουν τέτοιες επιστολές, αλλά το γεγονός ότι υπάρχουν ιεράρχες που δέχονται την υποβολή ανωνύμων καταγγελιών και ενεργούν ανάλογα. 

Ο μακαριστός Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης έσχιζε τις ανώνυμες επιστολές που του έστελλαν.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, Σεβασμιώτατε, τα κροκοδείλια δάκρυα για την αήθη συμπεριφορά του Αρχιεπισκόπου προκαλούν ειρωνικά μειδιάματα.

Λες και υπάρχει κανείς που δεν ξερει ποιος είναι ο Λιάπης και έτσι πέσαμε από τα σύννεφα για τις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις του πριν τις εκλογές Μητροπολιτών.

ΤΟ TIMING ΤΟΥ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

_______

Γίνεται συναλλαγή στις εκλογές επισκόπων, ισχυρίζεστε, Σεβασμιώτατε. What a revelation! Μήπως γίνεται τίποτε άλλο εκτός από συναλλαγή για την εκλογή αρχιερέων με μοναδική φωτεινή εξαίρεση τους αρχιερείς που εξελέγησαν κατά την Αρχιεπισκοπία του Ιερώνυμου Κοτσώνη;

Τώρα το ερώτημα είναι για ποιο λόγο ένιωσε την ανάγκη να ξεσπαθώσει ο Σεβ. Ναυπάκτου; Ίσως επειδή βλέπει με ποιες μαεστρικές υπόγειεις κινήσεις ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος προωθεί την υποψηφιότητα του Σεβ. Νέας Ιωνίας για τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο. Καλά Σεβασμιώτατε! Τώρα πήρατε είδηση ότι η κύρια μέριμνα του Αρχιεπισκόπου είναι να προωθήσει για διάδοχό του τον Σεβ. Νέας Ιωνίας;

Αλλά ας έλθουμε στην ουσία του προβλήματος. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τον χαρακτήρα και τις επιδιώξεις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Για ποιο λόγο, όμως, οι παραδοσιακοί αρχιερείς -και μιλάμε για δεκάδες αρχιερέων- δεν συντονίζονται για να εκλέγουν Μητροπολίτες παραδοσιακούς, αδιάβλητους και αντιοικουμενιστές κληρικούς για να φράξουν την πορεία του διά τας αμαρτίας ημών Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου;

Ιδού το άρθρο του Σεβ. Ναυπάκτου που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

Του Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου

=====

Ἡ ἐκλογή ἑνός Ἐπισκόπου γιά νά ποιμάνη μιά Ἱερά Μητρόπολη εἶναι σοβαρή ὑπόθεση τῆς Ἱεραρχίας, γιατί ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι διάδοχος τῶν θρόνων τῶν Ἀποστόλων, ἀλλά πρέπει νά εἶναι καί μέτοχος τῶν τρόπων τῶν Ἀποστόλων, ὅπως ψάλλουμε στό Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς ἁγίων Ἐπισκόπων.

Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖον οἱ ἱεροί Κανόνες δίνουν ἰδιαίτερη σημασία στόν τρόπο ἐκλογῆς τῶν Ἐπισκόπων. Χαρακτηριστικός εἶναι ὁ ι΄Κανόνας τῆς Σαρδικῆς, ὅπου μεταξύ ἄλλων διαλαμβάνει: «Καί τοῦτο ἀναγκαῖον εἶναι νομίζω, ἵνα μετά πάσης ἀκριβείας καί ἐπιμελείας ἐξετάζοιτο... ἐάν περ ἄξιος νομισθείῃ εἰς τήν ἁψίδα τῆς ἐπισκοπῆς κατά προκοπήν διαβῆναι δυνηθείῃ». Δηλαδή, ἑρμηνεύει ὅτι πρέπει νά ἐξετάζεται ἡ ὀρθή πίστη τοῦ ὑποψηφίου πρός Ἀρχιερατείαν, ἡ ἀγαθότητα τῶν τρόπων του, ἡ σταθερότητα τοῦ φρονήματός του καί ἡ ἐπιείκειά του, καί ἔτσι νά εἰσέλθη στήν ἁψίδα τῆς ἐπισκοπῆς, ἤτοι «εἰς τήν ἀκρότητα τοῦ ὕψους τῆς ἀρχιερωσύνης διαβῇ κατά προκοπήν, προκόπτων καί προβαίνων ἀπό τῶν χθαμαλοτέρων ἐπί τά ὑψηλότερα».

Ἐπίσης, ὁ Ζωναρᾶς ἑρμηνεύοντας τόν α΄ Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος συνιστᾶ «ἐπίσκοπος χειροτονείσθω ὑπό ἐπισκόπων δύο ἤ τριῶν», γράφει ὅτι τώρα χειροτονία χαρακτηρίζεται ἡ τελεσιουργία τῶν εὐχῶν καί ἡ ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιά τήν καθιέρωση τοῦ Κληρικοῦ: «Ἡ τῆς καθιερώσεως τοῦ ἱερᾶσθαι λαχόντος τελεσιουργία τῶν εὐχῶν καί τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐπίκλησις, ἀπό τοῦ τόν ἀρχιερέα τείνειν τήν χεῖρα εὐλογοῦντα τόν χειροτονούμενον». Ἀλλά τήν παλαιά ἐποχή «καί αὐτή ἡ ψῆφος χειροτονία ὠνόμαστο», δηλαδή χειροτονία λεγόταν καί ἡ ψηφοφορία. Ὁ ἴδιος ἑρμηνευτής τῶν ἱερῶν Κανόνων, δηλαδή ὁ πολύς Ζωναρᾶς, ἑρμηνεύοντας τόν ε΄ Κανόνα τῆς Συνόδου τῆς Λαοδικείας «περί τοῦ μή δεῖν τάς χειροτονίας ἐπί παρουσίᾳ ἀκροωμένων γίνεσθαι», ἐξηγεῖ ὅτι «χειροτονίας ἐνταῦθα τάς ψήφους ὠνόμασεν ὁ κανών».

Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ ἐκλογή, ἡ ψηφοφορία Ἐπισκόπου εἶναι μιά ἱερουργία καί στήν συνέχεια ἀκολουθεῖ τό μυστήριο τῆς χειροτονίας του. Θεωρῶ ὅτι ἡ κρισιμότερη διαδικασία εἶναι ἡ ἐκλογή καί ψηφοφορία Ἐπισκόπου, γιατί ἐκεῖ κρίνονται τά κριτήρια ἑνός ὑποψηφίου γιά τήν Ἀρχιερωσύνη. Ἄλλωστε, μέσα στήν Ἐκκλησία τά πάντα εἶναι μυστήριο, ἀκόμη καί μιά ἐνδοκάρδια προσευχή.

Ἔχοντας αὐτό ὑπ' ὄψη μου, θά καταθέσω μερικές σκέψεις μου σέ σχέση μέ τίς πρόσφατες ἐκλογές Μητροπολιτῶν ἀπό τήν Ἱεραρχία.

Ἡ περίοδος πού προηγεῖται τῆς συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας γιά τήν ἐκλογή Μητροπολίτου σέ μιά χηρεύουσα θέση εἶναι πολύ σημαντική. Εἶναι μιά περίοδος προετοιμασίας γιά τήν ἀνάδειξη ἑνός Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος θά ποιμάνη, κατά τό μᾶλλον ἤ ἧττον, ἕνα μακρό διάστημα ἕνα συγκεκριμένο ποίμνιο, καί θά καθορίση τήν Ἐπαρχία του, ἀφοῦ θά διδάξη τούς Χριστιανούς, θά χειροτονήση διακόνους καί πρεσβυτέρους καί θά ἐκφράση τήν ἐμπειρία του στά Συνοδικά Ὄργανα, κυρίως σέ κρίσιμες Συνόδους τῆς Ἱεραρχίας.

Ἐπειδή ὅλα τά θέματα στήν Ἐκκλησία εἶναι θέματα συνέργειας, ἀφοῦ ὁ Θεός ἐνεργεῖ καί ὁ ἄνθρωπος συνεργεῖ, εἶναι φυσικό νά γίνωνται συζητήσεις μεταξύ τῶν ἐκλεκτόρων Ἱεραρχῶν πρίν τήν Συνεδρίαση τῆς Ἱεραρχίας γιά τήν ἐκλογή, γιά τό ποιός Πρεσβύτερος εἶναι κατάλληλος νά ἐκλεγῆ γιά τήν συγκεκριμένη χηρεύουσα Ἱερά Μητρόπολη. Τό νά ἀναμένη κανείς τήν ἡμέρα καί τήν ὥρα τῆς ἐκλογῆς νά ἐπιφοιτήση τό Ἅγιον Πνεῦμα καί νά ἀποκαλύψη τόν κατάλληλο Πρεσβύτερο γιά νά ἐκλεγῆ Ἐπίσκοπος συνιστᾶ μιά ἐκκλησιαστική μονοφυσιτική νοοτροπία. Εἶναι καλές οἱ συζητήσεις γιά τήν καταλληλότητα ἑνός ὑποψηφίου γιά Ἀρχιερωσύνη, ἀρκεῖ νά μή προωθοῦνται οἱ ὑποψήφιοι ἀπό ὁμάδες Ἱεραρχῶν πού διακατέχονται ἀπό σκοπιμότητες καί νά μή ὑπάρχουν ποικιλόμορφες συναλλαγές, δέν ἐννοῶ οἰκονομικές.

Ἔτσι, ἡ περίοδος πρίν τήν ἐκλογή εἶναι πολύ σημαντική καί ὅσες κινήσεις γίνονται πρέπει νά διακρίνωνται ἀπό προσευχή, διάκριση, σύνεση, φόβο Θεοῦ. Κανείς, βέβαια, δέν μπορεῖ νά ἀποκλείση τό γεγονός ὅτι οἱ ἐκλέκτορες προτιμοῦν ὑποψηφίους ἀνάλογα μέ τίς δικές τους νοοτροπίες.

Κατά τεκμήριο, λοιπόν, οἱ ἐκλέκτορες Ἀρχιερεῖς πρέπει νά προετοιμάζωνται γιά τήν ψηφοφορία μέ πνεῦμα προσευχῆς, μέ ἔντονη ἐκκλησιολογική συνείδηση, ἀφοῦ πρέπει νά ἔχουν τήν συνείδηση μιᾶς ἱερουργίας, μιᾶς λειτουργικῆς πράξεως. Μπορεῖ αὐτό νά φαίνεται ἀνεδαφικό, οὐτοπιστικό καί ἴσως «εὐσεβιστικό», ἀλλά αὐτό συνιστᾶ τήν ἀκραιφνῆ ἐκκλησιολογία. Αὐτό διδάχθηκα ἀπό τόν Γέροντά μου, Μητροπολίτη Ἐδέσσης Καλλίνικο, ὁ ὁποῖος προετοιμαζόταν γιά τήν ἐκλογή Ἐπισκόπου μέ προσευχή καί φόβο Θεοῦ.

Ὅμως, στίς πρόσφατες Μητροπολιτικές ἐκλογές ἔγιναν πολλές παραβάσεις τῶν ἐκκλησιολογικῶν θεσμίων, πράγμα πού μέ προβλημάτισε πολύ. Ἤδη, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, γιά λόγους πού ἐκεῖνος γνωρίζει, ὑπερέβη τόν ἑαυτό του καί ὑπέδειξε δημοσίως τούς ὑποψηφίους τῆς προτιμήσεώς του. Στήν συνέχεια ἔγιναν δύο γεγονότα, τά ὁποῖα τραυμάτισαν τήν ἐκκλησιολογική μας συνείδηση.

Τό πρῶτο γεγονός ἦταν ὅτι ἀπεστάλη πρός τούς ἐκλέκτορες Ἀρχιερεῖς, καί δέν γνωρίζω ποῦ ἀλλοῦ, μιά ἀνώνυμη ἐπιστολή, μέ τήν ὁποία στοχοποιοῦνταν συγκεκριμένοι Ἀρχιερεῖς πού εἶχαν ἐκφρασθῆ γιά μιά διαφορετική ἐπιλογή.

Τό γεγονός αὐτό ἦταν ἀπαράδεκτο ἀπό κάθε πλευρά. Κατ’ ἀρχάς ὁ συντάκτης τοῦ κειμένου αὐτοῦ κρύφτηκε κάτω ἀπό τήν ἀνωνυμία. Δυστυχῶς, αὐτή ἡ πράξη τῆς ἀνώνυμης καταγγελίας ἔγινε σέ μιά προηγούμενη ἐκλογή καί ἐπηρέασε τό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα. Αὐτό ἔκανε ἐνδεχομένως τόν νέον συντάκτη νά ἀκολουθήση τήν ἴδια μέθοδο καί νά ἐκφράση τίς ἀπόψεις του ἀνωνύμως. Θά μποροῦσε ὁ συντάκτης τοῦ κειμένου αὐτοῦ νά καταγράψη τίς ὅποιες ἀπόψεις του μέ ἀνδρεία καί ἐντιμότητα, ἄν τό θεωροῦσε ἐπιβεβλημένο, ἀλλά τελικά συνιστᾶ ἄηθες ἦθος νά ἐπικοινωνῆ μέ τούς ἐκλέκτορες Ἀρχιερεῖς κάτω ἀπό τόν διάτρυτο μανδύα τῆς ἀνωνυμίας. Αὐτό συνιστᾶ ἀντιεκκλησιολογική πράξη.

Τό πιό ἐντυπωσιακό ἦταν ὅτι μέσα στό ἀνώνυμο αὐτό κείμενο καταγράφονταν πολλά ὑπονοούμενα, καί τό κυριότερο ἦταν ὅτι ὅλο τό περιεχόμενό του παρέπεμπε στήν «ἄλλη ἡμέρα», δηλαδή στήν προετοιμασία γιά τήν ἐκλογή Ἀρχιεπισκόπου, ἐνῶ ὁ Ἀρχιεπισκοπικός θρόνος δέν εἶναι κενός. Πρόκειται γιά ἀντιεκκλησιολογική πράξη ἀνεντιμότητας.

Τό δεύτερο γεγονός πού συνέβη σέ αὐτές τίς Ἐπισκοπικές ἐκλογές ἦταν μιά μεθοδική ὑπονόμευση ἑνός ὑποψηφίου, μέ στοιχεῖα πού ἦταν γνωστά ἀπό πολύ καιρό, καί δέν γνωρίζω κατά πόσον ἦταν ἀκριβῆ, τά ὁποῖα στοιχεῖα ἦλθαν πάλι στήν ἐπιφάνεια, «ξαναζεστάθηκαν» καί χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον μέ σκοπό νά ἐπηρεασθοῦν οἱ ἐκλέκτορες Ἀρχιερεῖς καί νά ὑπονομευθῆ ἡ ἐκλογή τοῦ ὑποψηφίου αὐτοῦ.

Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι: Ὅταν ὑπάρχουν ἐπιβαρυντικά στοιχεῖα ἐναντίον ἑνός Πρεσβυτέρου, τότε γιατί χρησιμοποιοῦνται ὅταν αὐτός εἶναι ὑποψήφιος γιά Μητροπολιτικό θρόνο καί ὄχι ἐνωρίτερα; Δηλαδή, κάποιος Κληρικός εἶναι καλός νά εἶναι Πρεσβύτερος καί ἀκατάλληλος νά εἶναι ὑποψήφιος γιά Ἐπισκοπική καθέδρα; Θεωρῶ ὅτι μιά τέτοια ἐνέργεια δέν συνιστᾶ ἀγάπη πρός τήν Ἐκκλησία, ἀλλά ὄζει ἀνεντιμότητας.

Καί τά δύο αὐτά γεγονότα, ἤτοι ἡ ἀνώνυμη ἐπιστολή καί οἱ καταγγελίες πρό τῆς ἐκλογῆς, ἐκφράζουν κοσμικές νοοτροπίες (ἐκφράζομαι ὅσο μπορῶ κόσμια), εἶναι ἐνέργειες πού παρατηροῦνται, σέ μικρότερο βαθμό, σέ ἐκλογές διαφόρων κοινωνικῶν καί συνδικαλιστικῶν σωματείων καί ὄχι σέ ἐπισκοπικές ἐκλογές πού γίνονται στήν Ἱεραρχία.

Μετά τίς πρόσφατες ἐπισκοπικές ἐκλογές αἰσθάνθηκα ὅτι ὅλοι ἔφυγαν ἀπό τήν Ἱεραρχία τραυματισμένοι ψυχικά καί πνευματικά. Κανείς δέν πρέπει νά αἰσθάνθηκε εὐχαριστημένος ἀπό τέτοιες ἀπρεπεῖς ἐνέργειες.

Ἔγραψα τίς σκέψεις αὐτές γιά νά καταδικάσω τέτοιες ἄστοχες ἐνέργειες καί νά ἀποφευχθοῦν στό μέλλον, ἰδίως ὅταν κληθοῦν οἱ Ἱεράρχες νά ἀποφασίσουν γιά κρίσιμα θέματα.

Πρέπει νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἕνας εὐαίσθητος Ὀργανισμός, εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καί δέν ἀντέχει σέ τέτοιες ἐκκλησιολογικές ἐκτροπές καί ἀντιεκκλησιαστικές ἐνέργειες. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι χῶρος στόν ὁποῖον ἀποκαλύπτεται ὁ Θεός, εἶναι χῶρος προσευχῆς καί ὄχι χῶρος ποικιλότροπης διαπλοκῆς, ἀνταγωνισμοῦ καί κοσμικῶν νοοτροπιῶν καί σκοπιμοτήτων. Γι’ αὐτό ὅσοι μετέρχονται τέτοιες ἀπαράδεκτες καί ἀντιεκκλησιαστικές ἐνέργειες ἀργά ἤ γρήγορα θά ἀποδοκιμασθοῦν ἀπό τόν Χριστό, τήν Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ πνευματικός νόμος εἶναι πάντα ἄτεγκτος!

ΠΗΓΗ:

parembasis.gr