ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΝΙΣΤΑΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΚΟΥΚΟΥΡΑ;

ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΝΙΣΤΑΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΚΟΥΚΟΥΡΑ;

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, θεολόγου

=====

Στην Ημερίδα στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος και το μήνυμα της στο σύχρονο κόσμο», συμμετείχε με εισήγησή της και η Καθηγήτρια του ΑΠΘ κα Δ. Κούκουρα. Σ’ αυτή η κυρία Κούκουρα σχολιάζει το μήνυμα της Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος «Προς το Λαό. Για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης». 

Κατ’ αρχάς συμφωνούμε με την Ελλογιμώτατη ότι το εν λόγω φυλλάδιο «περιέχει επιλεκτικές, αποσπασματικές και ενίοτε ανακριβείς πληροφορίες» σχετικά με την εν λόγω «Σύνοδο». 

Δεν είναι η πρώτη φορά που το κείμενο αυτό δέχεται πυρά κι από το οικουμενιστικό στρατόπεδο. Εδώ και καιρό ο Καθηγητής του πανεπιστημιου του Γκρατς κος Γ. Λαρεντζάκης προέβη σε αυστηρή κριτική του φυλλαδίου αυτού, διότι όντως παραπληροφορεί για τα όσα απαράδεκτα συνέβηκαν στην Κρήτη. 

Η διαφωνία μας με την κυρία Δήμητρα Κούκουρα εν προκειμένω εστιάζεται στο ότι επαινεί την Ι. Σ. της Εκκλησίας της Κύπρου για τη σπουδή της να ενημερώσει γραπτώς και επ’ εκκλησίας το πλήρωμά της για τα αποφασισθέντα στο Κολυμβάριο. Θλίψη και στενοχωρία μας καταλαμβάνει όταν αναλογισθούμε ότι η κατά Κύπρον Εκκλησία, που πρωτοστατούσε ανά τους αιώνας στην προάσπιση της πίστεως της πατροπαραδότου, στο Κολυμβάριο έφτασε στο σημείο να αναγνωρίσει ότι οι εκτός της Εκκλησίας αιρετικοί και κακόδοξοι, που καταπίεσαν το πλήρωμά της για αιώνες πολλούς (από το 1192 μέχρι το 1571) ΔΕΝ είναι αιρετικοί αλλά «ετερόδοξες Εκκλησίες»!!! Όλα εκείνα τα μασημένα λόγια για «τεχνικούς όρους», για ιστορίες του τύπου «είσαι ό,τι δηλώσεις», δεν θυμίζουν τη σαφή και διαυγή γλώσσα των Αγίων Πατέρων των Οικουμενικών Συνόδων αλλά συναγωνίζονται δικολαβικές στρεβλώσεις. Εκεί που εξανίσταται η ελλογιμώτατη Καθηγήτρια είναι η αναφορά στο Φυλλάδιο (εντός παρενθέσεως) σε «άλλες χριστιανικές ομολογίες-αιρέσεις». 

Γράφει: «Σε κανένα κείμενο της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης οι άλλες χριστιανικές ομολογίες ή παραδόσεις δεν αναφέρονται ή ερμηνεύονται ως αιρέσεις». Σχόλιο: Μα είναι φυσικό. Τόσες δεκαετίες αγωνίστηκαν οι Οικουμενιστές να μας πείσουν ότι οι αιρετικοι ΔΕΝ είναι αιρετικοί. Όταν ακούουν τη λέξη αίρεση τους ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και συμπεριφέρονται ως ταύρος εν υαλοπωλείω. Ευτυχώς που οι Άγιοι ξέρανε τι πάει να πει «βαρείς και λοιμώδεις λύκοι» και μας ξεκαθάρισαν από την εποχή του Αποστόλου Παύλου: «Αιρετικόν άνθρωπον μετα μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού». Αυτοί είναι ες αεί οι απλανείς διδάσκαλοι της Εκκλησίας κι όχι τα φερέφωνα του Οικουμενισμού.