Ο ΣΕΒ. ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ Ο ΠΙΘΟΣ ΤΩΝ ΔΑΝΑΪΔΩΝ

Ο ΣΕΒ. ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ Ο ΠΙΘΟΣ ΤΩΝ ΔΑΝΑΪΔΩΝ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Στο γραπτό του κήρυγμα «Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος και η Αγία και Μεγάλη Συνοδος-(οι περί τον Ευσέβιον και οι περί τον Καλαβρύτων)», ο Σεβ. Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ αναφέρει και τα εξής: «Γι αυτό η θέση των καθηγητών, κληρικών και λαϊκών μέσα στην Εκκλησία μας είναι να διακονούν την Εκκλησία με βάση τις ποιμαντικές οδηγίες της Ιεράς Συνόδου και του επισκόπου τους, ο οποίος εκπροσωπεί την Ιερά Σύνοδο που ανήκει. Όταν αντιστρατευόμαστε τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου μας γινόμαστε συνειδητά ή ασυνείδητα θεομπαίκτες». 

Προφανώς ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στους Καθηγητές π. Θεόδωρο Ζήση και Δημήτριο Τσελεγγίδη, αλλά και σε όλους τους άλλους, οι οποίοι όρθωσαν το ανάστημά τους ενώπιον του Γολιάθ της κακοδοξίας που λανσαρίστηκε πέρυσι στο Κολυμβάριο. Κατά τον Σεβασμιώτατο οι διαπρεπείς αυτοί Καθηγητές δεν έπρεπε να αρθρώσουν «λόγον εναρμόνιον Θεολογίας» αλλά να δεχθούν αδιαμαρτύρητα κακόδοξες ντιρεκτίβες, μετατρεπόμενοι σε διεκπεραιωτές κακοφρόνων απόψεων και θέσεων, οι οποίες σαφώς και απεριφράστως αντιστρατεύονται την Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία. Τουναντίον θα τους χειροκροτούσε όρθιος, αν κουβαλούσαν νερό στο μύλο του κακόφρονος Οικουμενισμού. 

Τα πράγματα ΔΕΝ έχουν ως επιθυμεί ο Σεβασμιώτατος. ΟΛΟΙ οι εις Χριστόν πιστεύοντες έχουν λόγον εις τα της πίστεως. Δεν εγράφη στις Πράξεις των Αποστόλων «έδοξε τοις αποστόλοις και τοις πρεσβυτέροις συν όλη τη εκκλησία» (Πραξ. ιε΄ 22); Μιλάμε για την Αποστολική Σύνοδο. 

Αν η Πίστη είναι υπόθεση ΜΟΝΟΝ των επισκόπων, όπως διατείνεται ο Σεβασμιώτατος, για ποιο λόγο οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων ΕΠΡΕΠΕ διαχρονικά να γίνουν αποδεκτές από το λαό του Θεού; 

Ας θυμηθεί ο Σεβασμιώτατος την υποδοχή που επεφύλαξαν οι κάτοικοι της Κων/πόλεως σε όσους Επισκόπους πρόδωσαν την Ορθοδοξία στη Φερράρα–Φλωρεντία. 

Ένας μοναχός, ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, στάθηκε αντιμέτωπος με Πατριάρχες και Επισκόπους που είχαν παραχαράξει την Πίστη πρεσβεύοντας τον αιρετικό Μονοθελητισμό. 

Ένας πρεσβύτερος -ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης-, αντιτάχθηκε στους Εικονομάχους  Επισκόπους. 

«Ο λαός εστίν ο υπερασπιστής  της θρησκείας και αυτό το σώμα της Εκκλησίας, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές τω των Πατέρων αυτού, διό καθ’ ημάς ούτε Πατριάρχαι, ούτε Σύνοδοι, ηδυνήθησαν ποτέ εισαγαγείν νέα» (Τέσσερις Ορθόδοξοι Πατριάρχαι της Ανατολής προς τον πάπα Πίον Θ΄).