Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στο άρθρο του στο amen.gr στις 18.2. ο αιδεσ. Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσης προσπάθησε να παίξει με τις λέξεις, αρχής γενομένης από τον τίτλο «Το είπε ή όχι; Κι αν το είπε, πώς το είπε;» 

Το θέμα που τον απασχολεί είναι μια φράση του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, με την οποία ο Άγιος απορρίπτει το Πάπα και κατά συνέπεια τον Παπισμό. Η φράση αυτή ενοχλεί, όπως φαίνεται, τους οικουμενιστικούς κύκλους, στους οποίους ανήκει μεταξύ άλλων και ο «νουνεχής, προσγειωμένος και άνευ παρωπίδων» Σεβ. Αργολίδος Νεκτάριος. Ο «νουνεχής» αυτός επίσκοπος, έσπευσε τελευταία να παραστεί σε συγκέντρωση για παρουσίαση βιβλίου για τον Πάπα Φραγκίσκο, μαζί με τον Ιησουΐτη φραγκόπαπα Θεόδωρο Κοντίδη. Φαίνεται ότι ο Σεβ. δεν αντελήφθη ότι η «πρωτόθρονη αδελφή Εκκλησία της Ρώμης», όπως αποκαλούν οι οικουμενιστικοί κύκλοι τον Παπισμό, δεν είναι τίποτε άλλο παρά αίρεση και κακοδιδασκαλία. Για το λόγο αυτό, στην προαναφερθείσα συγκέντρωση, αποκάλεσε όλους, όσοι αντιτάσσονται στον οικουμενισμό «κουτούς και ψυχοπαθείς». Εμείς, που δεν είμαστε «νουνεχείς, προσγειωμένοι και άνευ παρωπίδων» δεν θα τον μιμηθούμε. Εξάλλου ο Μέγας πρωτοπρεσβύτερος μας προτρέπει: «ευλογείτε και μη καταράσθε». 

Ο Μέγας πρωτοπρεσβύτερος, παρά τον παραπλανητικό τίτλο του άρθρου του, δεν δέχεται επ’ ουδενί ότι ο Άγιος Κοσμάς μίλησε κατά του Πάπα.

Επειδή ο ίδιος δεν είναι «λατινοφάγος», ούτε τον έπιασε «αντιπαπική φρενίτιδα» αποφαίνεται ότι η φράση «τον Πάπα να κατάρασθε» είναι «πονηρό επινόημα» του μακαριστού μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου (Καντιώτη), διότι ο τελευταίος έπρεπε να βρει «κάποιο πατερικό έρεισμα» στον αντιπαπικό του αγώνα! Με άλλα λόγια κατηγορεί ένα αποθανόντα επίσκοπο, χωρίς να μπαίνει στο κόπο να προσκομίσει ούτε ένα πειστικό τεκμήριο για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του. 

Ο μακαριστός Φλωρίνης και όσοι σήμερα πολεμούν τον Παπισμό, δεν χρειάζονται κανένα χαλκευμένο κείμενο, ούτε κανένα «πονηρό επινόημα». Τους είναι αρκετά τα λόγια, οι διδασκαλίες, αλλά και οι θυσίες  των Αγίων Πατέρων, που ξεκινάνε από τον Αγιο ισαπόστολο Φώτιο τον Μέγα, συνεχίζονται με το αίμα των 13 οσιομαρτυρων της Καντάρας της Κύπρου, στηρίζονται από τη θεολογία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, τη θυσία των Αγιορειτών πατέρων που σφαγίασαν οι λατινόφρονες, τους αντιπαπικούς αγώνες τους Αγίου Μάρκου  του Ευγενικού (του Άτλαντος της Ορθοδοξίας), του Αγίου Αθανασίου του Παρίου, του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως του θαυματουργού, τη θυσία των 800 χιλιάδων νεομαρτύρων της Σερβίας τους οποίους σφαγίασαν οι Παπικοί Κροάτες, του Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς και πολλών άλλων. Άρα είναι περιττή και αχρείαστη η αναφορά του π. Γεωργίου Τσέτση. Η φαρέτρα των αντιοικουμενιστών είναι γιομάτη από τέτοια βέλη. 

Όμως η χειρότερη ανακρίβεια του π. Γεωργίου είναι η αναφορά του στους αντιοικουμενιστές πιστούς σαν: «αποκομμένες από το σώμα της Εκκλησίας παρασυναγωγές, οργανώσεις ή ελεύθερους σκοπευτές». Μα, επιτέλους, αιδεσιμολογιότατε! Πότε έχετε προλάβει να αποκόψετε από την Εκκλησία όλους αυτούς τους πιστούς; 

Χωνέψτε το μια για πάντα! Σε κάθε σας οικουμενιστικό παρατράγουδο θα μας βρίσκετε μπροστά σας! Όπως βρήκαν μπροστά τους οι αποστάτες της Φερράρας-Φλωρεντίας τον πιστό λαό της Βασιλεύουσας, μετά την επιστροφή τους από την προδοτική συμφωνία τους με τον Παπισμό. 

Οσο για «το σάπιο που υπάρχει στη Δανιμαρκία», στο οποίο αναφέρεται ο αιδεσιμολογιότατος, πρέπει να αρχίσει να το ψάχνει αλλού.