ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ...

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ...

=====

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ:

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ εἶναι ὡς περίοδος προετοιμασίας καὶ μετανοίας φωνὴ τῆς συνειδήσεώς μας, ἡ ὁποία, ἐσωτερικὴ καὶ ἀνέκφραστος, εἶναι προσωπικὴ κρίσις. Ὅταν μᾶς εὑρίσκῃ σφάλλοντας διαμαρτύρεται ἐντονώτατα, καθότι «οὐδὲν αὐτῆς βιαιότερον ἐν κόσμῳ», κατὰ τὸν βιωματικὸν κήρυκα τῆς μετανοίας Ἅγιον Ἀνδρέαν Κρήτης. Ὅθεν, πρέπει νὰ εἰρηνεύῃ μὲ τὴν συνείδησίν του ἕκαστος, διὰ τῆς μετανοίας, ὥστε «ἐν τῷ πυρὶ τῆς συνειδήσεως νὰ προσφέρωμεν μυστικὴν ὁλοκάρπωσιν», θυσιάζοντες τὰ πάθη μας καὶ προσφέροντες αὐτὰ θυσίαν ἀγάπης πρὸς τὸν συνάνθρωπον, ὅπως ὁ Κύριος ἑαυτὸν ὑπὲρ «τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας». Τότε μόνον θὰ ἀνατείλῃ καὶ δι᾿ ἡμᾶς ἐκ τοῦ τάφου ἡ συγγνώμη καὶ θὰ ζήσωμεν ὡς ἀνθρωπότης ἐν ἀλληλοσεβασμῷ καὶ ἀγάπῃ μακρὰν τῶν ὅσων βλέπομεν κατὰ τὰς ἡμέρας ταύτας φρικτῶν ἐγκλημάτων νὰ πλήττουν τὴν οἰκουμένην ἅπασαν. Εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἔχομεν συμμάχους καὶ πρεσβευτὰς πάντας τούς Ἁγίους καὶ μάλιστα τὴν Παναγίαν Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, τὴν διὰ τῶν ἱκεσιῶν της ὡς ἄλλος λουτὴρ «ἐκπλύνουσαν συνείδησιν».

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ:

1. Βιώνουμε μία αληθινή τραγωδία στην πατρίδα μας. Οι μεγάλοι και οι ισχυροί της γης μας έχουν ξεγράψει από το λεξιλόγιο των ενδιαφερόντων τους. Μας έχουν τοποθετήσει στην ανυποληψία. Και βέβαια, θα πρέπει να το ομολογήσουμε, ευθυνόμαστε και εμείς.

Γιατί δεχθήκαμε ξένες παραδόσεις και ξένους τρόπους ζωής από αυτούς που έζησαν οι ένδοξοι πρόγονοί μας.

Το φάρμακο γι’ αυτήν την δύσκολη ώρα είναι η επιστροφή στον Χριστό και στην Παράδοσή μας. Αυτό σημαίνει: ένταξη ενεργή στην ζωή της Εκκλησίας. 

2. Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να συμμετέχουμε στις Ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας, οι οποίες θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε το νόημα αυτής της περιόδου.

3. Να παρακολουθούμε κάθε Κυριακή βράδυ, Κλήρος και λαός, από την Κυριακή της Τυρινής μέχρι την Πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, την Ακολουθία του Κατανυκτικού Εσπερινού, που θα γίνεται ώρα 6.00 το απόγευμα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της πόλεως Καστοριάς, όπου και θα έχουμε την ευκαιρία να ακούμε διαπρεπείς Ιερομονάχους από το Άγιον Όρος και αλλού, οι οποίοι θα μας αναπτύσσουν διάφορα πνευματικά θέματα.

4. Να συμμετάσχουμε κάθε Τετάρτη απόγευμα στην Ακολουθία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, που θα γίνεται στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Καστοριάς, με ένα σύντομο κήρυγμα του Επισκόπου ή άλλου ομιλητού.

5. Να παρακολουθούμε τις Ιερές Ακολουθίες των Χαιρετισμών προς την Παναγία, κάθε Παρασκευή απόγευμα, καθώς και του Μεγάλου Αποδείπνου, καθημερινά, οι οποίες θα μας προσφέρουν χάρη, ευλογία και πνευματική ωφέλεια.

6. Να συμμετέχουμε στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής, στην Ενορία του ο καθένας ή όπου διευκολύνεται.

7. Να κοινωνούμε όσο πιο συχνά μπορούμε, για να παίρνουμε μέσα μας την αθάνατη τροφή και το φάρμακο της αθανασίας, το αντίδοτο «του μη αποθανείν», αφού προηγουμένως αφήσουμε τα αμαρτήματά μας στο Επιτραχήλιο του Πνευματικού, μέσα στο Ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ:

Ὁ Χριστιανός ἀγωνιστής ἔχει ὡς τεῖχος ἄρρηκτο καί ἀκαταμάχητο τήν Πίστι, τήν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Πίστι, στό ὁποῖο τεῖχος προσκρούουν τά φαρμακερά βέλη τῆς ἀθεΐας, τῆς ἀπιστίας, τῆς ὅποιας αἱρέσεως, τῆς ἀγνωσίας τοῦ Θεοῦ, τῶν ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν καί ὅλων τῶν ὀργάνων τοῦ σκότους. Θωρακίζεται μέ τήν προσευχή, τήν νοερή καί καρδιακή προσευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με», «Ὑπεραγία Θεοτόκε βοήθει μοι». Μέ τήν Θεία Λατρεία καί τήν συμμετοχή στή Μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Τήν ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης τήν ἔχει ὡς ἄλλη περικεφαλαία, ἡ ὁποία τόν προστατεύει ἀπό τά κύματα τῆς κακίας, τῆς μοχθηρίας καί τῆς μισαδελφίας. Καί γι' αὐτό ἠμπορεῖ νά σπλαγχνίζεται, νά ἐλεῆ, νά συμπάσχη καί νά ἀγαπᾶ.

Ὁ μαχητής καί ἀγωνιστής τοῦ Χριστοῦ χρησιμοποιεῖ τήν νηστεία, σάν ἄλλο μαχαῖρι, γιά νά περικόπτη ἀπό τήν καρδιά κάθε κακία καί ρυπαρότητα. 

Ἄς ἀποδυθοῦμε μέ ζῆλο καί προθυμία γι' αὐτόν τόν ἱερό ἀγῶνα καί ἄς εἰσέλθωμε χωρίς δισταγμούς καί ἀναβολές στό ἀγωνιστικό στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Μέ ταπείνωσι καί ὑπομονή, μέ τήν σωματική καί πνευματική νηστεία, μέ μετάνοια καί ἀνάνηψι καί μέ σταθερή ἀπόφασι νά ἀκολουθήσωμε πιστά τίς θεῖες ἐντολές καί τό ἐγερτήριο ἀφυπνιστικό σάλπισμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί τότε μέσα ἀπό αὐτόν τόν ἱερό δίαυλο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς θά ἐπιτευχθῆ ἡ κάθαρσις καί ὁ ἁγνισμός τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος μέ ἀποτέλεσμα νά προϋπαντήσωμε μέ ἀναμένη τήν λαμπάδα τῆς ψυχῆς καί νά προσκυνήσωμε «ψυχαῖς καθαραῖς καί ἀρρυπώτοις χείλεσι» τά Ἅγια Πάθη, τήν Ταφήν καί τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ

Δυό ὁδοί μᾶς πᾶνε γιά τόν παράδεισο. Ἡ μία ὁδός λέγεται «ἀθωότητα». Δέν εἶναι γιά μᾶς ἡ ὁδός αὐτή, γιατί ὅλοι μας εἴμαστε μολυσμένοι. Αὐτή ἡ ὁδός εἶναι γιά τά ἀθῶα νήπια τά βαπτισμένα. Γονεῖς, πού χάσατε τόσο μικρό παιδί ἀπό τήν ἀγκαλιά σας, μήν κλαῖτε γι᾽ αὐτό. Ἔχει ἐκλεκτή θέση στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μαζί μέ τά νήπια τῆς Βηθλεέμ, πού σφάχτηκαν ἀπό τόν Ἡρώδη, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός. Ἐμεῖς οἱ ἄλλοι, οἱ μεγάλοι, οἱ μολυσμένοι μέ ἁμαρτίες, πρέπει νά βαδίσουμε τήν ἄλλη ὁδό γιά τόν παράδεισο. Ἡ ὁδός αὐτή λέγεται ΜΕΤΑΝΟΙΑ. «Εὕρω κἀγώ τήν ὁδόν διά τῆς μετανοίας»! Ἄς εὐχαριστήσουμε τόν Θεό, πού μᾶς ἔδωσε τήν μετάνοια ὡς «ὁδό», ὡς τρόπο δηλαδή γιά νά μποῦμε στόν παράδεισο. Σκεπτόμενοι τόν γλυκό παράδεισο, γιά τόν ὁποῖο μᾶς ἔπλασε ὁ Θεός, ἐμπρός, ἄς ζήσουμε βίο μετανοίας, γιά νά μᾶς ἐλεήσει ὁ Θεός καί νά μᾶς πάρει κοντά Του, στήν Βασιλεία Του. «Μετάνοια» σημαίνει νά πιστεύουμε γιά τόν ἑαυτό μας ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ὅτι εἴμαστε πολύ ἁμαρτωλοί καί ὅτι ὅλοι οἱ ἄλλοι εἶναι καλύτεροι ἀπό μᾶς. 

3. Στήν προσευχή μας πρέπει νά ζητᾶμε νά μᾶς δώσει ὁ Θεός τόν παράδεισο, τήν οὐράνιο βασιλεία Του. Παλαιά εὐχολόγια γράφουν αὐτή τήν σύντομη προσευχή, πού παρακαλῶ νά τήν λέτε: «Κύριε, μή στερήσῃς με τῆς ἐπουρανίου Σου βασιλείας». Οἱ παπποῦδες παλαιά καί οἱ γιαγιάδες μας  εἶχαν τόν πόθο γιά τόν παράδεισο καί ἔλεγαν ὅταν πίναν τό κρασί στό τραπέζι: «Ἄντε, καλό παράδεισο»!