ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Της Χριστούφαντου

===== 

Μέ εὐωδιές τῆς Ἄνοιξης,

χρῶμα οὐράνιου τόξου,

τά ἐζωγράφισ᾽ ὁ Θεός

στολίδια εἶν᾽ τοῦ κόσμου.

Παιδιά τοῦ κόσμου καί τῆς γῆς,

χαρούμενες φωνοῦλες,

πού ὁ Χριστός εὐλόγησε, 

χάρισε σέ μανοῦλες.

Τρέχουν, γελοῦν, καί τραγουδοῦν,

τῆς γῆς εἶν᾽ ἀγγελάκια,

ἔγνοια δέν ἔχουν στήν καρδιά,

μόνο στά παιγνιδάκια.

Τό μεταξένιο γέλιο τους,

τό δάκρυ σάν κρυστάλλι,

τ᾽ ἀθῶο, τήν ἁγνότητα

νά τά ᾽χαν οἱ μεγάλοι.

Ψέμμα δέν ξέρουν τί θά πῇ,

οὔτε καί πονηρία,

νά ἦσαν ὅλοι σάν κι αὐτά,

Χριστέ, τί εὐλογία! 

Δέν ξέρουν ἀπό λογισμούς

καί ἀπό εἰκασίες,

δέν ἔχουν ὀρθολογισμούς,

ἄδειες, ρηχές σοφίες.

Ἄν τά μαλλώσῃς θλίβονται,

παράπονο τά πιάνει,

μά τό ξεχνοῦν εἰς τήν στιγμή,

σ᾽ ἀνοίγουν τήν ἀγκάλη.

Γιά νά διδάξουν στούς σοφούς

ἀγάπη καί εἰρήνη,

ἔχουνε μόνο οἱ καρδιές, 

παιδιά σάν ἔχουν μείνει. 

Χαρά σ᾽ αὐτόν τόν ἄνθρωπο,

μέ πλήρη νοῦ καί γνῶσι,

πού ἔμεινε μικρό παιδί,

κι ἄς ἔχῃ μεγαλώσει.

Ὁ Ἰησοῦς ἐδίδαξε

νά μείνωμε παιδία

εἰς τήν καρδιά καί στήν ψυχή, 

μά στό μυαλό σοφία.