ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΟΥΣΑΝ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=======
Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Κατάνυξις”, από εκτενές άρθρο, το ακόλουθο απόσπασμα που αναφέρεται στον ψευδή ισχυρισμό του Σεβ. Μεσσηνίας κ. Σαββάτου ότι δήθεν οι εκπρόσωποι των Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν υπέγραψαν το απαράδεκτο κείμενο της Γενικής Συνέλευσης του ΠΣΕ στο Πουσάν:
“Ἀναφερόμενοι οἱ Σεβ. Μητροπολίτες στό ὑπόμνημά τους στόν Σεβ. Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο Σαββάτο, ἐπισημαίνουν: «Αὐτό, ὅμως, τό ὁποῖον δέν δυνάμεθα νά ἀποσιωπήσωμεν εἶναι ὅτι εἰς τάς προσφάτους (30.12.2013) δηλώσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀδελφοῦ Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου «Γιά τό πρωτεῖο καί τό κείμενο Ραβέννας» διατυπώνεται πρωτοφανής καί θεολογικῶς ἀπαράδεκτος θέσις, μέ τόν ἰσχυρισμόν τοῦ Σεβασμιωτάτου ὅτι οἱ χρησιμοποιούμενοι εἰς τό κείμενον τῆς Ραβέννας ὑπό τῆς Μικτῆς Θεολογικῆς ᾽Επιτροπῆς ὅροι, «Ἐκκλησία», «ἀνά τόν κόσμον Ἐκκλησίαν» ἤ «ἀδιαίρετη Ἐκκλησία» καί «σῶμα Χριστοῦ» δέν ὑπονομεύουν τήν «πεποίθηση ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀνήκει εἰς τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία»;
Ἡ διατύπωσις «ἀνήκει εἰς...» σχετικοποιεῖ τήν ἐκκλησιολογικήν ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία δέν ἀνήκει εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, ἀλλά εἶναι ἡ Μία, Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία. Τό «ἀνήκει εἰς ...» ἀφήνει περιθώρια καί εἰς ἄλλας χριστιανικάς κοινότητας νά ἀνήκουν εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, ὅπως ἄλλωστε αὐτό προκύπτει ἀπό τήν συνέχειαν τοῦ κειμένου, τό ὁποῖο ἀναγνωρίζει «στοιχεῖα (elements) ἐκκλησιαστικότητας καί ἐκτός τῆς Καθολικῆς κοινωνίας». Πρόκειται περί πλήρους ἀποδοχῆς τῆς παπικῆς ἐκκλησιολογίας ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει «στοιχεῖα ἐκκλησιαστικότητας» εἰς ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους καί εἰς ἄλλας χριστιανικάς κοινότητας, ἐλλιπῆ πάντως διά πλήρη ἐκκλησιολογικήν ὀντότητα. Αὕτη ἐπιτυγχάνεται καί ὁλοκληροῦται μέ τήν ἀποδοχήν τοῦ πρωτείου τοῦ πάπα. Κατά τήν πεποίθησιν δηλαδή τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀδελφοῦ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἀλλά ἀνήκει εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί ἈποστολικήνἘκκλησίαν, μαζί μέ ἄλλας «ἐκκλησίας», αἱ ὁποῖαι ἔχουν στοιχεῖα ἐκκλησιαστικότητος».
Ἡ διατύπωσις «ἀνήκει εἰς...» σχετικοποιεῖ τήν ἐκκλησιολογικήν ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία δέν ἀνήκει εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, ἀλλά εἶναι ἡ Μία, Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία. Τό «ἀνήκει εἰς ...» ἀφήνει περιθώρια καί εἰς ἄλλας χριστιανικάς κοινότητας νά ἀνήκουν εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, ὅπως ἄλλωστε αὐτό προκύπτει ἀπό τήν συνέχειαν τοῦ κειμένου, τό ὁποῖο ἀναγνωρίζει «στοιχεῖα (elements) ἐκκλησιαστικότητας καί ἐκτός τῆς Καθολικῆς κοινωνίας». Πρόκειται περί πλήρους ἀποδοχῆς τῆς παπικῆς ἐκκλησιολογίας ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει «στοιχεῖα ἐκκλησιαστικότητας» εἰς ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους καί εἰς ἄλλας χριστιανικάς κοινότητας, ἐλλιπῆ πάντως διά πλήρη ἐκκλησιολογικήν ὀντότητα. Αὕτη ἐπιτυγχάνεται καί ὁλοκληροῦται μέ τήν ἀποδοχήν τοῦ πρωτείου τοῦ πάπα. Κατά τήν πεποίθησιν δηλαδή τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀδελφοῦ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἀλλά ἀνήκει εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί ἈποστολικήνἘκκλησίαν, μαζί μέ ἄλλας «ἐκκλησίας», αἱ ὁποῖαι ἔχουν στοιχεῖα ἐκκλησιαστικότητος».
Ὅλα τά παραπάνω στοιχεῖα ἀποδέχθηκαν καί υἱοθέτησαν τόσο ὁ Σεβ. Μητρ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος ὅσο καί τά ὑπόλοιπα μέλη τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Θεοφ. Ἐπίσκοπος Διαυλείας κ. Γαβριήλ, Παν. ἀρχιμ. Ἰγνάτιος Σωτηριάδης, καθηγητής Γεώργιος Μαρτζέλος) χωρίς την παραμικρή ἀντίδραση, ἡ ὁποία, ἄν ὑπῆρχε, θά ἦταν καταγεγραμμένη στό τελικό συμφωνηθέν κείμενο, εἶναι δυστυχῶς ἡ τραγική καί σκληρή πραγματικότητατῶν διαδραματισθέντων στό Πουσάν καί ὄχι «μυθεύματα καί κατασκευάσματα τῆς φαντασίας ὁρισμένων κύκλων, οἱ ὁποῖοι, ὡς πλανῶντες καί πλανώμενοι, ἀρέσκονται νά χαϊδεύουν τήν ψυχοπαθολογική ὀρθοδοξολαγνεία κάποιων, γιά νά ἀναγνωρίζονται καί αὐτοί ὡς κατέχοντες τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία»!
Ἑπομένως, ὄχι μόνο δέν καταδεικνύουν «τό ἀφελές καί τό ἀσύνετο τῆς μανιακῆς αὐτῆς ψυχικῆς κατάστασης τῶν κατά καιρούς κρινόντων τά θέματα καί τά κείμενα τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε καί τοῦ Πουσάν», ἀλλά ἀποκαλύπτουν ποιοί εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι στην πραγματικότητα «ξεχνοῦν ὅτι τό «οὐαί» περί τοῦ σκανδαλισμοῦ καί τῆς ὑποκρισίας ἀγγίζει πρῶτα αὐτούς, ὅταν διαστρέφουν τήν ἀλήθεια καί παραθεωροῦν τήν εἰλικρίνεια, λειτουργοῦν διασπαστικά καί ἱκανοποιοῦν ἰδεολογικές κατευθύνσεις καί παρεκκλησιαστικές-ἀντορθόδοξες ἐπιδιώξεις».
Ἑπομένως, ὄχι μόνο δέν καταδεικνύουν «τό ἀφελές καί τό ἀσύνετο τῆς μανιακῆς αὐτῆς ψυχικῆς κατάστασης τῶν κατά καιρούς κρινόντων τά θέματα καί τά κείμενα τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε καί τοῦ Πουσάν», ἀλλά ἀποκαλύπτουν ποιοί εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι στην πραγματικότητα «ξεχνοῦν ὅτι τό «οὐαί» περί τοῦ σκανδαλισμοῦ καί τῆς ὑποκρισίας ἀγγίζει πρῶτα αὐτούς, ὅταν διαστρέφουν τήν ἀλήθεια καί παραθεωροῦν τήν εἰλικρίνεια, λειτουργοῦν διασπαστικά καί ἱκανοποιοῦν ἰδεολογικές κατευθύνσεις καί παρεκκλησιαστικές-ἀντορθόδοξες ἐπιδιώξεις».
Οντως! Συντριπτική η απάντηση του συντάκτη του κειμένου. Οίκοθεν νοείται ότι ο Σεβ. κ. Σαββάτος δεν πρόκειται να αρθώσει λέξη, επειδή -κατά τη λαική έκφραση- “δεν είναι κορόιδο.”
Εβρισε, σπίλωσε, εψεύσθη και ησύχασε.!!!
Τι είδους θεολογική συζήτηση με επιχειρήματα μπορεί να διεξάγει αφού συναίνεσε στην έκδοση τόσου κακόδοξου κειμένου, όπως αυτό του Πουσάν;
Παρόλα αυτά ζωηρώς αμφιβάλλω ότι στην προσεχή σύνοδο της Ιεραρχίας θα τεθεί επιτακτικά το αίτημα να φύγει η Εκκλησία της Ελλάδος από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων -γνωστό ως ΠΣΕ. Το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα ζητηθεί καν τουλάχιστον να μην εκπροσωπεί την Εκκλησία της Ελλάδος "ο αγλαός φωστήρ" της Μεσσηνίας που παίζει απροκάλυπτα το παιγνίδι των Προτεσταντών.
Αλλά, ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που θα υπάρξει σχετικό αίτημα, θα φροντίσει να το αχρηστεύσει εν τη γενέσει του πριν φτάσει στη Σύνοδο της Ιεραρχίας ή στην ανάγκη κατά τη διάρκεια των εργασιών της, ο "διά τας αμαρτίας ημών" Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
No comments:
Post a Comment