"Κανένας αγώνας που γίνεται για τον Χριστό δεν είναι χαμένος”

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΝΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΕΝΗΣ ΨΥΧΗΣ

“Κανένας αγώνας που γίνεται για τον Χριστό δεν είναι χαμένος”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

======

Ολως αναπάντεχα έλαβα ηλεκτρονική επιστολή από παράγοντα της Ομογένειας, ο οποίος μου κοινοποίησε μια σειρά από γεγονότα που τον σκανδάλισαν και τον πίκραναν αφόρητα.

Η ηλεκτρονική επιστολή μου εστάλη προς ενημέρωση -και όχι προς δημοσίευση- κάτι φυσικά που θα σεβαστώ απόλυτα.

Οχι μόνον δεν θα αναφέρω το όνομα του αποστολέα, αλλά ούτε καν θα τον “φωτογραφήσω”, με όσα θα αναφέρω στη συνέχεια, ώστε να μη δώσω σε οποιονδήποτε τη δυνατότητα να αντιληφθεί την ταυτότητά του.

Η πολύ συγκεκριμένη αναφορά του σε γεγονότα και σε ανθρώπους -κληρικούς και λαικούς- με εξέπληξε δυσάρεστα, επειδή -τουλάχιστον για ορισμένους από αυτούς- είχα πολύ θετική γνώμη.

Ως απάντηση του έστειλα το πιο κάτω μήνυμα:

“Ευχαριστώ θερμά για την εμπιστοσύνη και την ενημέρωση. Λυπάμαι ειλικρινά για τις ταλαιπωρίες που υπέστης. Αυτά συμβαίνουν “στην κοιλάδα των θλίψεων”, όπως έλεγε ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος. Ας εχουμε το βλέμμα της ψυχής μας στο Χριστό και στους Αγίους Του και ιδιαίτερα τον Αγιο Νεκτάριο που συκοφαντήθηκε και διώχθηκε χωρίς να χάσει την υπομονή ή την ελπίδα του.”

Η απάντησή του στο πιο πάνω μήνυμα ήταν η απάντηση ενός ανθρώπου πληγωμένου και σκανδαλισμένου, ο οποίος μου έλεγε ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει την προτροπή μου. Θεωρεί ότι χαράμισε τα καλύτερα χρόνια της ζωής του για τους ανθρώπους της Εκκλησίας και ότι θα στραφεί στη ζωή της αμαρτίας.

Θλίβομαι ειλικρινά επειδή μια ψυχή ένιωσε τόσο πολύ σκανδαλισμό και δοκίμασε τόση πικρία από ανθρώπους της Εκκλησίας.

Οσο για την απόφασή του να στραφεί προς τη ζωή της αμαρτίας προσεύχομαι να είναι απειλή που δεν θα πραγματοποιήσει. Την εκλαμβάνω μάλλον σαν κραυγή απογοήτευσης που εκφράζει το βαθμό του σκανδαλισμού του.

Αν, όμως, τελικά βάλει σε εφαρμογή την απειλή, τον μόνο φυσικά που θα βλάψει είναι τον εαυτό του. Η αμαρτία είναι δηλητήριο με περικάλυμμα σακχαρούχο. Αργά ή γρήγορα -παροδικά αν υπάρξει μετάνοια- και οριστικά -αν δεν υπάρξει μετάνοια- μας οδηγεί στις θλίψεις, στον πόνο και στον αιώνιο θάνατο.

Για να μη σκανδαλιζόμαστε ας έχουμε κατά νουν αυτό που έλεγε ο μ. Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄(Κοτσώνης): “Κανένας αγώνας που γίνεται για τον Χριστό δεν είναι χαμένος”.

Ακόμη πιο εύστοχο θα ήταν αν λέγαμε ότι “Δεν έχει νόημα κανένας αγώνας που δεν γίνεται για το Χριστό”, επειδή μόνον ο Χριστός νίκησε το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου.

Ολοι οι αγώνες που κάνουμε με την ελπίδα να κερδίσουμε κάτι -χρήματα, δόξα, κατανόηση, συμπάθεια, κτλ.- από τους ανθρώπους, -ακόμη και της Εκκλησίας- και οι οποίοι δεν γίνονται αποκλειστικά από αγάπη για τον Χριστό είναι ούτως ή άλλως εξ υπαρχής χαμένοι.