ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ! ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ!
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
======
Με συναισθήματα βαθείας θλίψης πληροφορήθηκα ότι κοιμήθηκε εν Κυρίω ο δούλος του Θεού Νικόλαος Σωτηρόπουλος.
Η αδικία και η μικρότητα επέτρεψαν να κοιμηθεί ενώ ο αφορισμός του από τη Μείζονα Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως ουδέποτε ήρθη επισήμως, αν και πολλοί Μητροπολίτες στην Ελλάδα και αλλού του επέτρεπαν να κοινωνά και τον προσκαλούσαν να κάνει ομιλίες. Η κηδεία του άλλωστε θα τελεστεί σε ορθόδοξο μοναστήρι από τον Σεβ. Ακαρνανίας Κοσμά και με τη συμμετοχή άλλων Μητροπολιτών (Πειραιώς, Γόρτυνος κτλ.). Αρα ο αφορισμός του έχει αναιρεθεί στην πράξη.
Αυτός είναι κόσμος της φθοράς και του θανάτου που ζούμε.
Οπως όλα δείχνουν ο λυκοποιμένας της Αυστραλίας και συνθηκολόγος της προδοτικής για την Ορθοδοξία συμφωνίας του Μπαλαμάντ Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός (Χαρκιανάκις) θα πεθάνει αρχιερέας -και πιθανότατα εν ενεργεία Αρχιερέας-, ενώ ο δούλος του Θεού Νικόλαος Σωτηρόπουλος κοιμήθηκε αφορισμένος.
Για την ψυχή του ακάματου εργάτη του Ευαγγελίου που "εδούλευσεν το Ευαγγέλιον" ανιδιοτελώς για δεκαετίες ως ιεροκήρυκας, ως αντιαιρετικός και δη ως αντιοικουμενιστής θεολόγος και ως συντάκτης περισπούδαστων θεολογικών βιβλίων και άρθρων, ευχόμαστε διακαώς προς τον Κύριο:
“Εν σκηναῖς δικαίων τάξαι,
ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀναπαύσαι,
καὶ μετὰ δικαίων συναριθμήσαι,
ἡμᾶς δὲ ἐλεήσαι ὡς ἀγαθός καὶ φιλάνθρωπος.”
Ευτύχησα να γνωρίσω τον μ. Νικόλαο Σωτηρόπουλο πριν πολλές δεκαετίες στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Μαλεβή -το 1976 αν θυμούμαι καλά-, όταν ως υπεύθυνος του ΧΙΝ “Ο Παντοκράτωρ” είχα μεταβεί στη Μονή για προσκύνημα με ομάδα νέων του Ιδρύματος. Ηταν τόσον ευγενής και πρόθυμος να επαινέσει ότι καλόν νόμιζε ότι έβλεπε. Μνησθείη Κύριος ο Θεός των αγώνων, της ευγενείας και της αγάπης του προς την Εκκλησία του Χριστού.
Οι ομιλίες του πολλές φορές ήταν διατυπωμένες σε πολύ οξύ τόνο, αλλά η συναστροφή μαζί του σε έπειθε ότι ήταν άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων. Ως άνθρωπος και ως θεολόγος έπεσε σε σφάλματα, αλλά όσο κακοπροαίρετος και εμπαθής και αν είσαι, οφείλεις να αναγνωρίσεις ότι σίγουρα δεν του άξιζε να πεθάνει αφορισμένος προπαντός αφού λυκοποιμένες σαν τον Αυστραλίας Στυλιανό και τον Μεσσηνίας κ. Σαββάτο δεν έχουν καν καθαιρεθεί για το πλήθος των ανομιών και των κακοδοξιών τους.
“Προσδοκούμεν ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος” όταν θα έλθει ο Κύριος για να κρίνει “ζώντας και νεκρούς ου της Βασιλείας Του ουκ έσται τέλος”. Τότε θα γίνει ο οριστικός αφορισμός των αδίκων από των δικαίων.
Αγαθή και ανιδιοτελής ψυχή ο μεταστάς, δόκιμος θεολόγος, παραγογικότατος συγγραφέας και ακαταπόνητος εργάτης του Ευαγγελίου.
No comments:
Post a Comment