ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ

ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ

"Συνεύχεσθε εν αληθεία"

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=========

Γιατί καταπατούν τους Ιερούς Κανόνες συμπροσευχόμενοι μετά των ετεροδόξων και των αλλοθρήσκων; Ο Κανών ΛΓ΄ της εν Λαοδικεία Συνόδου λέγει «Ου δει αιρετικούς ή σχισματικούς συνεύχεσθαι». Παρατηρείται πράγματι σχετικοποίηση των Ιερών Κανόνων. 

Πολλές φορές με λύπη παρατηρούμε ότι η ανθρωπαρέσκεια είναι η κατεξοχήν αιτία για τη μη ακριβή τήρηση των σωτηριωδών κανόνων της Εκκλησίας μας. Είναι χαρακτηριστική η επιστολή που στάληκε από τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, προς τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο (3/16 Μαΐου 2005), για τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (WCC – World Council of Churches ), στην οποία επισημαίνετο ότι «…καθώς και μόνη η ύπαρξις και λειτουργία αυτού ενέχει τας επικιδύνους και απαραδέκτους εκκλησιολογικώς ιδέας του συγκρητισμού της σχετικοποιήσεως των Ιερών Κανόνων…». 

Ο Ιωσήφ Βρυένιος λέγει χαρακτηριστικά «ει τι των δοκούντων τοις θεοφόροις Πατράσι σαλεύει τις, τούτο ουκέτι οικονομίαν κλητέον, αλλά παράβασιν και προδοσίαν πίστεως και περί το θείον ασέβειαν». Γιατί λοιπόν το απαράδεκτο της «κατ’ οικονομία προσευχής» ή καλύτερα της ανοικονομήτου παραβάσεως; 

Γιατί αλλοτρόπως την ειρήνη επιδιώκουν ή ακριβέστερα γιατί οι αντικανονικές προσπάθειες για την ειρήνη του κόσμου τούτου; Ο Χριστός μας λέγει «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν˙ ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν» Ιω. 14,27. Προς τι η υπερβάλλουσα επιμονή για την ειρήνη του κόσμου τούτου; Προς τι ο αδόκιμος ζήλος; Από τους πικρούς καρπούς θα γίνει γνωστό το μάταιο και πρόσκαιρο της ειρήνης τούτης. Ας δανειστούμε τα λόγια του Προφήτη Ιερεμία για το άκαρπο της προσπάθειας των συμπροσευχών αυτών, ο οποίος λέγει «και ώρυξαν εαυτοίς λάκκους συντετριμμένους οι ου δυνήσονται ύδωρ συνέχειν», Ιερ.2,13.

Θα μπορούσε ποτέ ο Απόστολος Παύλος ή κάποιος των Αγίων Αποστόλων ή των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, να συμπροσευχηθεί με αιρετικούς ή αλλόθρησκους; Τέτοια παρωδία προσευχής είναι αταίριαστη στον πραγματικό Χριστιανό.

Δεν είναι μορφή συγκρητισμού η συμπροσευχή με αιρετικούς και αλλοθρήσκους; Δεν είναι παρωδία προσευχής; Ο Άγιος Νείλος λέγει ότι, «η προσευχή είναι το ανέβασμα του νου στον Θεό».  

Χαρακτηρίζει ο μεγάλος αυτός Αγιος την προσευχή «συναναστροφή του νου με τον Θεό». Είναι λοιπόν η συμπροσευχή, αληθινή προσευχή;