Η ΟΥΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

«Αγρυπνούντες» Oυνίτες "ιερείς". «Φοβού τον λατινικό δόλο» Λόρδος Βύρων.

Η ΟΥΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

              

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=========

Πολύ μας λυπεί η ουνιτική θρασύτητα στην Ουκρανία, αλλά και το πολύτροπο της ουνιτικής δολιότητας. 

Η Ουνία στην Ουκρανία δρα κυρίως στη Δυτική Ουκρανία, στην πόλη Λβιβ, τη Λεόπολη ή Λεοντόπολη κατά τις ελληνικές πηγές. 

Η Ουνία παρεισέφρησε στην Ουκρανία μέσω των Ιησουιτών. Να σημειωθεί ότι μέχρι και ουνίτη πατριάρχη ήθελε να διορίσει το Βατικανό στην Ουκρανία. Εκείνο που μας πικραίνει επίσης, είναι το γεγονός ότι έχουν αρπάξει πολλούς Ναούς Ορθοδόξων με βίαιο τρόπο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της αρπαγής του Ορθοδόξου Ναού, το έτος 1989 στο Ιβανο-Φραγκόσκ, όπου εξεδιώχθη ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Ιβανο-Φραγκόσκ Μακάριος, μαζί με τους Ορθόδοξους εκκλησιαζομένους την ώρα που τελούσε τη Θεία Λειτουργία.

Η αλλότροπος διεκδίκηση της Ουκρανίας από το Βατικανό, διαμέσου της Ουνιτικής δολιότητας, είχε ως αποτέλεσμα, την απειλή της Ουκρανικής κυβέρνησης Γιαννούκοβιτς κατά της λεγομένης «ελληνοκαθολικής-εκκλησίας», ότι θα ανέστελλε τη λειτουργία της, αν δεν σταματούσαν οι ουνίτες ιερείς να αγρυπνούν στο πλευρό των διαδηλωτών στην ουκρανική πρωτεύουσα.

Ο Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος σε δήλωσή του στις 9 Φεβρουαρίου 2006 είχε πει «Η δράση των Ουνιτών στην πρώην Σοβιετική Ένωση αποτελεί εμπόδιο στη βελτίωση των σχέσεών μας με τον Πάπα». 

Είχε προειδοποιήσει τότε ο Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος, τον Πάπα για τις δόλιες ενέργειες του καρδιναλίου Husar (ουνίτη αρχιεπισκόπου) της πόλης Livn.

Ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, δεν δέχθηκε να συναντήσει τον Πάπα Φραγκίσκο, με κυριότερη αιτία την κρίση στην Ουκρανία, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά από τον αρθρογράφο Marco Tosatti στη Vatican Insider (5 Ιουνίου 2014), αφήνοντας να διαφανεί η «παπική λύπη», για την Ορθόδοξη στάση του Πατριάρχου Κυρίλλου. Ο Marco Tosatti, παρατήρησε με «παράπονο, τη χρήση του «υποτιμητικού όρου Ουνίτες» (termine negative Uniati), που χρησιμοποιείται από τους Ορθοδόξους για τους ελληνο-καθολικούς, που ως γνωστό πλαισίωναν και πλαισιώνουν τη μία από τις αντιμαχόμενες πλευρές στην Ουκρανία.

Ο επί των εξωτερικών υποθέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας κατηγόρησε τη λεγόμενη ελληνο-καθολική «Εκκλησία», για τον καταστροφικό της ρόλο, στην κρίση στην Ουκρανία.

Οι Πάπες γίνονται προστάτες της Ουνίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το σχετικό Διάταγμα της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου, επί Πάπα Ιωάννη ΚΓ΄, «Orientalium Ecclesiarum», για τις Ανατολικές Καθολικές "Εκκλησίες", όπως πεισματωδώς καλούν οι Δυτικοί τις Ουνιτικές "Εκκλησίες".

«Το πρωτείον έσχεν» ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ στην αναγνώριση του Κράτους των Σκοπίων με την ονομασία «Μακεδονία», όχι τόσο για την πολιτική σκοπιμότητα, όσο για το καραδοκούν «πλάνον όφελος», από τη Σχισματική Μακεδονική Εκκλησία.

Η μεγάλη απορία μου είναι, γιατί να χρησιμοποιείται ο όρος ελληνο-καθολικοί; Υπάρχει οιαδήποτε σχέση με εθνικό χρωματισμό; Είναι παπικοί ελληνικής καταγωγής; Γιατί θέλουν οι ιερείς των, να ενδύονται με άμφια όμοια των Ορθοδόξων; Γιατί θέλουν να χρησιμοποιούν τους λειτουργικούς τύπους των Ορθοδόξων; Φυσικά για τους ευνόητους λόγους. Θέτουν κατά απαράδεκτο τρόπο τον εθνικό διαχωρισμό και όχι τον εκκλησιαστικό. Η παπική δολιότητα δυστυχώς, δεν εξέλιπε από την εποχή του Σχίσματος μέχρι σήμερα.

«Καταβάλλεται προσπάθεια αμβλύνσεως του ζητήματος των ελληνορρύθμων καθολικών (ουνίας), χωρίς δυστυχώς, να προσφέρεται καμιά ικανοποιητική για τους Ορθοδόξους λύση», επεσήμανε ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, στην ημερίδα για τη σύνοδο του Βατικανού (9 Νοεμβρίου 2013).

Προς τι η ονομασία ελληνοκαθολική; Ούτε Ελληνική είναι, ούτε καθολική. Ο εθνικός χαρακτηρισμός Ελληνική δεν είναι απλά ατυχέστατος, αλλά και δόλιος. Είναι εξ ολοκλήρου κομμάτι του Ουκρανικού λαού, οι Ουκρανοί ουνίτες. 

Φυσικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Ουκρανοί γενόμενοι ουνίτες, αλλότριοι «λύκοι βαρείς» γίνονται για τους Ορθοδόξως φρονούντες. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός τους απεκάλεσε «Γραικολατίνους» και «μιξόθηρας ανθρώπους».

Όπως παρατηρούμε στο Das Typisch Κatholisch Lexicon (το οποίο θα μπορούσαμε να καλέσουμε ως μια Τυπική Καθολική Εγυκλοπαίδεια), σε κείμενο που υπογράφει ο Eckhard Bieger (www.kath.de), για τις ουνιτικές "Εκκλησίες", γίνεται αναφορά σε "Εκκλησίες" που έχουν την ορθόδοξη παράδοση (orthodoxer Tradition Kirtchen), προσθέτοντας ότι είναι ενωμένοι με τη Ρώμη (die mit Rom vereint).   

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς στο ομολογιακό κείμενό του «Καθολικότης της Εκκλησίας», αναφέρει ότι «Η ίδια η φύσις  της Εκκλησίας είναι καθολική. Ο Σωτήρ Χριστός είναι το περιεχόμενο της παραδόσεως της αποστολικότητος εν τω Σώματι της Εκκλησίας. Η Θεανθρωπίνη αυτή καθολικότης της Εκκλησίας και καθολικοποίησις εν τη Εκκλησία διακρατείται και πραγματοποιείται δια της αεί ζώσης Υποστάσεως του Θεανθρώπου Χριστού, η οποία κατά τον πλέον τέλειον τρόπον ενώνει τον Θεόν και τον άνθρωπον…». 

Επίσης ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει τη σπουδαιότατη για την Ορθοδοξία ρήση «Το Θεανθρώπινον Πρόσωπον του Χριστού είναι ο άξων της καθολικότητος της Εκκλησίας» καθώς και το «Η Εκκλησία πράγματι είναι ολόκληρος πεπληρωμένη από τον Θεάνθρωπον Χριστόν, καθ’ ότι αύτη είναι το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου». Συνεπώς ούτε και καθολική μπορεί να κληθεί η ουνιτική εκκλησία.

Καταληκτικά ας παραθέσουμε τα επιστολιμαία λόγια του Γέροντος Παϊσίου, προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο «Επίσης, ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί. Όμως δεν είναι ανησυχητικό. Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και αυτός την κυβερνάει». Το ψαλλόμενο στα Απόστιχα Προσόμοια, του Εσπερινού της Κυριακής της Ορθοδοξίας, «Λύμης φθοροποιού, φυγόντες κακοδόξων», ας είναι φυλακτήριος προτροπή από την λατινική δολιότητα.

*«το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου» (Εφ. 1,23)