ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ 

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

========

Στο dogma.gr είδαμε το ακόλουθο ρεπορτάζ του κ. Ανδρέα Λουδάρου:

“Οξύτατη σύγκρουση σε συνεδρίαση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας μεταξύ του εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ και του Ρώσου συμβούλου της Διακοινοβουλευτικής, Βαλερύ Αλεξέγιεφ. 

Ο Αλεξέγιεφ έλαβε τον λόγο και κατηγόρησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ότι στην πρόσφατη επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα για τη συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο αγνόησε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και τον Προκαθήμενό του, συμπεριφερόμενος σαν τοπικός Προκαθήμενος. 

Στην επίθεση αυτή απάντησε άμεσα ο Μητροπολίτης Γαλλίας, ο οποίος κατηγόρησε τον Αλεξέγιεφ ότι ψεύδεται συνειδητά και διευκρίνισε πως για την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη ήταν απόλυτα ενήμερο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, και σε όλες τις συναντήσεις και τελετές συμμετείχε ο Πατριάρχης Θεόφιλος ως ο οικείος Ιεράρχης και τα μέλη της Αγιοταφικής Αδελφότητας. 

Έπειτα από την τοποθέτηση του εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν δόθηκε συνέχεια στο θέμα.” 

Τα δικά μας σχόλια: 

1.) Το επεισόδιο κάθε άλλο παρά αθώο ή τυχαίο είναι ή καρπός άγνοιας. Οι σχέσεις του Ρωσικού κράτους και της Εκκλησίας της Ρωσίας δεν είναι απλά αγαστές. Λειτουργούν κυριολεκτικά ως συγκοινωνούντα δοχεία. Ως εκ τούτου η ανακίνηση του θέματος στη Διακοινοβουλευτική Συνέλευση της Ορθοδοξίας δεν θα γινόταν ποτέ χωρίς την καθοδήγηση του Πατριαρχείου Ρωσίας.

2.) Η παρέμβαση είναι ανεπίτρεπτη επειδή δεν αφορά ένα πολιτικό αν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων προσεβλήθη εξαιτίας της συμπεριφοράς του Οικουμενικού Πατριάρχη.

3.) Αν τυχόν υπήρχε τέτοιο θέμα θα το έφερνε στην επιφάνεια ο Μακαριότατος Ιεροσολύμων, ο οποίος κάθε άλλο παρά είναι ενοχλημένος από όσα διαδραματίστηκαν.

4.) Εκείνο που ενοχλεί περισσότερο είναι το γεγονός ότι η παρέμβαση του Ρώσου αξιωματούχου αφορά το επουσιώδες και όχι την ουσία της συνάντησης των Ιεροσολύμων.

5.) Το πρόβλημα δεν είναι αν προσεβλήθη ή αν δεν προσεβλήθη ο Μακαριότατος Ιεροσολύμων. Oύτε καν αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης συμπεριφέρεται σαν Πάπας της Ανατολής. Και αυτό ασφαλώς είναι πρόβλημα αλλά οπωσδήποτε όχι το σημαντικότερο.

6.) Το πιο σοβαρό είναι ότι κατά τη συνάντηση αυτή διακηρύχθηκε εμμονή στη γραμμή του Μεγάλου Αποστάτη της πίστης μας Πατριάρχη Αθηναγόρα.

Αυτό όμως προφανώς δεν απασχολεί την Εκκλησία της Ρωσίας. Το μόνο που την απασχολεί δυστυχώς είναι το πρωτείο.

7.) Αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό από ότι οι πολλοί νομίζουν για τον ακόλουθο λόγο. Αν τυχόν η Ρωσία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Βατικανό -ιδιαίτερα τώρα με τον λίαν επικίνδυνο για την Ορθοδοξία Πάπα Φραγκίσκο- τα βρουν στη μοιρασιά στο θέμα του πρωτείου, τότε ο Οικουμενισμός θα γίνει ακαταμάχητος.

8.) Δυστυχώς! Το Πατριαρχείο Ρωσίας υπέγραψε τα προδοτικά για την Ορθοδοξία κείμενα του  Πόρτο Αλέγκρε και του Πουσάν, συμμετέχει ενεργά και προφρόνως στο ΠΣΕ, επεκύρωσε τη Συμφωνία του Μπαλαμάντ κτλ.. Μόνον το κοινό κείμενο της Ραβέννας απέρριψε ακριβώς επειδή θίγει τις περί πρωτείου αξιώσεις του Πατριαρχείου Ρωσίας.