Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ, ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ, ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ

Του Πανοσ. Ἀρχιμ. Ἀρσένιου Κατερέλου

=====

Τήν πρώτη μόνο φορά, ὅταν ξεκινᾶμε τήν εὐχή, εἶναι καλό νά ἀναφέρωμε κάποια ὀνόματα κεκοιμημένων καί ἐν συνεχείᾳ, χωρίς νά κουραζώμεθα καί νά συγχέεται ὁ νοῦς μας ἐπαναλαμβάνοντας συνεχῶς τά ἴδια ὀνόματα, νά λέμε μόνο τό ''Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἀνάπαυσον τούς δούλους Σου''.

Παράλληλα μέ τίς εὐχές πρός τόν Χριστό μας, ἐνδείκνυται μέ τήν ἴδια ἀκριβῶς μέθοδο, νά προσευχώμεθα στήν Παναγία λέγοντας ''Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον με, ἤ σῶσον ἡμᾶς, ἤ ἀνάπαυσον τούς δούλους σου''.

Εἶναι συμφέρον νά προσευχώμεθα μέ τήν μέθοδο τῆς εὐχῆς καί στούς Ἁγίους τῆς κάθε ἡμέρας, λέγοντας τό ''Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἐμοῦ''.

Ἡ σωστότερη ἀναλογία χρόνου πού πρέπει νά διαθέτωμε μέ τό κομβοσχοίνι γιά ὅλες τίς προσευχές πού προαναφέραμε, εἶναι τρεῖς μονάδες χρόνου στόν Χριστό καί μία μονάδα χρόνου στήν Παναγία.

Πολλές φορές μία σωστή ἐσωτερική μας τοποθέτησι γίνεται αἰτία νά ἔρχεται ἡ εὐχή στόν ὕπνο, ἤ νά τήν διευκολύνη κατά τόν ξύπνιο μας. Ἐνῶ παραδείγματος χάριν μέ ἕναν κακό λογισμό δέν ''τρέχει'' ἡ εὐχή.

Νά μήν ξεχνοῦμε, ὅτι ἡ εὐχή δέν μπορεῖ τελικά νά διδαχθῆ. Μαθαίνεται ἐκ πείρας.

Ὅπως τό βρέφος δέν καταλαβαίνη μέν ἀπό τί ἀποτελεῖται τό γάλα, ὅμως τό ἀναζητᾶ, ἔτσι κι ἐμεῖς νά ρουφοῦμε τίς ἐνέργειες τῆς εὐχῆς μέσα μας.