ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==============
Επεσημάναμε ένα ωραίο κείμενο από το περιοδικό “Ο Σωτήρ” - της ομώνυμης αδελφότητας θεολόγων - στο ιστολόγιο “Αγκυρα” που μας γέμισε με περηφάνεια και ελπίδα.
Αναφέρει συγκεκριμένα:
“Ἡ μεγάλη κρίση ποὺ ἀναστάτωσε τὴ μαρτυρικὴ Κύπρο καὶ δημιούργησε ἁλυσίδα προβλημάτων, ἔφερε στὴν ἐπιφάνεια καὶ τὰ αἰσθήματα ἀληθινῆς ἀγάπης καὶ στοργῆς τοῦ κυπριακοῦ λαοῦ. Ἀναφέρουμε στὴ συνέχεια δύο ἀπὸ τὰ πολλά, ποὺ φανερώνουν τὰ πλούσια χριστιανικὰ αἰσθήματα ποὺ διαθέτει ὁ ἀγαθὸς καὶ ταπεινὸς Ἑλληνοκύπριος.
Τὸ ἕνα συνέβη σὲ μηχάνημα αὐτομάτου ἀναλήψεως χρημάτων τῆς Λαϊκῆς Τράπεζας στὴ Λευκωσία, ὅταν ἦλθε ἡ σειρὰ μιᾶς ἡλικιωμένης γυναίκας νὰ ἀνασύρει χρήματα.
«Χωρὶς ἴχνος πονηρότητας, ἔδωσε τὸ πορτοφόλι της στὸν ἑπόμενο λέγοντάς του:
‘‘Γυιέ μου, δὲν ἔχω ξαναβγάλει ἔτσι χρήματα. Ἂν μπορεῖς, βγάλε γιὰ μένα’’. Μὰ ἐκεῖνος δὲν βρῆκε μέσα κάρτα – μονάχα τὸ δευτεράκι τῆς γιαγιᾶς καὶ λίγα κέρματα. Συσκέφθηκε τότε γιὰ λίγο μὲ τοὺς ἑπόμενους στὴν οὐρά, κι ἔβγαλαν ὅλοι ἀπὸ λίγα χρήματα μὲ τὴν κάρτα τους καὶ τὰ ἔδωσαν στὴ γιαγιά. Κι ἐκείνη, ἀξιοπρεπέστατη μὲς στὴν πενία της, ὅταν κατάλαβε πὼς τὰ χρήματα ποὺ τῆς ἔδωσαν δὲν ἦταν δικά της, πρῶτα ἀρνήθηκε κι ὕστερα ζήτησε νὰ τῆς γράψουν τὰ τηλέφωνά τους γιὰ νὰ τοὺς ἐπιστρέψει τὰ χρήματα ὅταν θὰ ἀνοίξουν οἱ τράπεζες».
Διηγεῖται αὐτὸς ποὺ ἀναφέρει τὸ περιστατικό:
«Παραλίμνι 5.45΄ π.μ. Κάνω βόλτα μὲ τὸ ποδήλατό μου. Ἕνας παπποὺς σὲ βενζινάδικο στέκει ἔξω ἀπὸ ἕνα παλιὸ αὐτοκίνητο.
Μοῦ λέει ‘‘καλημέρα’’ καὶ τὸν καλημερίζω.
Καταλαβαίνω ὅτι θέλει κάτι. Σταματάω, τὸν ρωτάω ἂν χρειάζεται κάτι. Μοῦ λέει: ‘‘Ὄχι, ἁπλῶς περιμένω νὰ ἀνοίξει τὸ βενζινάδικο’’. Τοῦ ἐξηγῶ ὅτι στὶς 7 ἀνοίγει καὶ ἂν θέλει νὰ τὸν βοηθήσω. Πάω στὸ αὐτοκίνητο καὶ μοῦ δείχνει τὸ βιβλιάριο τῆς Συνεργατικῆς μὲ ὑπόλοιπο 700 εὐρώ. Παραξενεύομαι, καὶ μοῦ ἐξηγεῖ ὅτι δὲν ἔχει κάρτα γιὰ νὰ βγάλει τὰ λεφτά του ἀπὸ τὴν τράπεζα καὶ περιμένει νὰ ἀνοίξει τὸ βενζινάδικο νὰ τοὺς ἀφήσει τὸ βιβλιάριο γιὰ νὰ τοῦ βάλουν 5 εὐρὼ βενζίνα ὥστε νὰ πάει στὴν κόρη του.
Πάγωσα! Εἶχα μαζί μου 10 εὐρώ· τὰ βάζω στὴ μηχανή, ἐνῶ ὁ παπποὺς διαμαρτύρεται... Πάει στὸ αὐτοκίνητο καὶ ἐπιμένει νὰ μοῦ δώσει 2 πορτοκάλια ποὺ τοῦ εἶχε δώσει ὁ γείτονάς του. ‘‘Τὴν εὐχή σου’’, τοῦ λέω, ‘‘παππού’’... Βουρκώνουν τὰ μάτια του καὶ γυρίζει ἀπὸ τὴν ἄλλη... Φεύγω ἐπίσης βουρκωμένος».
Αὐτὴ εἶναι ἡ γνήσια χριστιανικὴ καὶ ἑλληνικὴ ψυχὴ τοῦ νησιοῦ τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα. Ἁπλή, ἀπονήρευτη, φιλότιμη, γεμάτη ἀγάπη. Ἕτοιμη νὰ συμπαρασταθεῖ στὸν συνάνθρωπο· καὶ ἕτοιμη νὰ ἐκδηλώσει τὴν εὐγνωμοσύνη της στὸν εὐεργέτη της.
ΠΗΓΗ:
*****
Στο ιστολόγιο των "Φίλων της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου", από το onlycy.com, διαβάσαμε το ακόλουθο εξίσου ενθαρρυντικό περιστατικό:
"Ακόμα και οι φυλακισμένοι στην Κύπρο συνδράμουν στις προσπάθειες αλληλεγγύης του κυπριακού λαού που μαστίζεται από την οικονομική κρίση.
Σύμφωνα με άρθρο του «Associated Press», η κρίση που «ματώνει» την Κύπρο δεν αφήνει ασυγκίνητους ούτε τους φυλακισμένους πολίτες που κάνουν δωρεές σε συμπατριώτες τους που υποφέρουν.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, δεκάδες έγκλειστοι στις κεντρικές φυλακές της Κύπρου συγκέντρωσαν περίπου 9.000 ευρώ και τα δώρισαν σε κλινική εθελοντών προκειμένου να βοηθηθούν οικογένειες με μεγάλη οικονομική ανάγκη.
Oι κρατούμενοι, οι περισσότεροι εξ ‘αυτών εκτίουν μεγάλες ποινές – αποφάσισαν να προσφέρουν μέρος των 300 ευρώ που δικαιούνται να έχουν μαζί τους για τις εβδομαδιαίες ανάγκες τους στη φυλακή."
Πέσαμε σε βαθύ πηγάδι αλλά η “μαγιά” που έλεγε ο Μακρυγιάννης ακόμη υπάρχει.
Μόλις χθες είδαμε την εντιμότητα έναντι Θεού και ανθρώπων που έδειξε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος, ο οποίος ενήργησε ως επίσκοπος και όχι ως μπακάλης.
Με συναίσθημα ευθύνης έναντι του Θεού και του ποιμνίου του αρνήθηκε να μετέλθει την Θεομπαιξία για πορισμό χρημάτων ή για να καρπωθεί στεφάνι ψευτοαγιότητας.
Υπάρχουν φυσικά και τα θλιβερά φαινόμενα.
Υπάρχουν και αποκαρδιωτικές πληροφορίες.
Αλλά γιατί παραξευνευόμαστε;
Τα αδιάψευστα χείλη του Κυρίου μας
προειδοποίησαν ότι δεν είναι τώρα η ώρα του θερισμού!
Δεν μας διαβεβαίωσε ο Κύριος ότι τα στάχυα θα συναξαύνονται με το σιτάρι;
Δικό μας χρέος να δοξολογούμε το Θεό για τη “μαγιά” που έμεινε ακόμη ανέπαφη, αλλά και να δείχνουμε μηδενική ανοχή στη Θεομπαιξία, την πλεονεξία και την απομάκρυνση από τις επιταγές του Ευαγγελίου, χωρίς να μας ενδιαφέρει καθόλου αν θα χάσουμε την ανθρωπαρέσκεια.
Ας κάνουμε με ταπείνωση και μετάνοια το χρέος μας προς “τον δι’ ημάς νηπιάσαντα” και ο Αγιος Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει.
No comments:
Post a Comment