ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΑΤΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Σε εμπεριστατωμένο άρθρο του που επιγράφει «ΟΙ ΦΙΛΕΝΩΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΨΙΧΑ» ο σεβαστός μας Πρωτοπρεσβυτέρος Διονύσιος Τάτσης αναφέρεται στο θέμα του Οικουμενισμού στο οποίο παραθέτει μια ευθύβολη κρίση του Αγίου Γέροντα Παίσιου, ο οποίος επεσήμανε ότι η ένωση θα γίνει μόνον με ανθρώπους που είναι ενωμένοι με το Θεό.
Αλλιώς η όποια ένωση δεν θα είναι εκ Θεού.
Ούτε συνομοσπονδία Εκκλησιών είναι αποδεκτή, ούτε παραχάραξη ιώτα έν ή κεραίας μίας της αλήθειας του Χριστού μπορεί να υιοθετηθεί.
Τα δόγματα της πίστεως - δηλαδή οι αλήθειες της Εκκλησίας - δεν είναι ούτε για παζάρεμα, ούτε για θεατρινισμό.
Μόνον μία ένωση είναι νοητή με τους αιρετικούς: Η πλήρης ενότητα πίστεως, ζωής και λατρείας.
Οι Παπικοί έχουν ως κέντρο ενότητας τον παπικό θεσμό.
Οι Προτεστάντες έχουν την πίστη στο Χριστό και την Αγία Γραφή.
Οι Ορθόδοξοι έχουν την κοινή πίστη, την κοινή ηθική - τρόπο ζωής - και την κοινή λατρεία.
Οταν οι Παπικοί, οι Προτεστάντες κτλ. φωτιστούν από το Θεό και αποπτύσσουν τις αιρέσεις τους, τότε η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι έτοιμη να τους δεχτεί με ανοικτές αγκάλες.
Αυτή είναι η κατηγορηματική εντολή του Κυρίου ώστε όλοι να είμαστε ενωμένοι. Ενωμένοι όμως με την αλήθεια. Οχι με ανθρώπινα, ανθρωπιστικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικολογικά ή συναισθηματικά κριτήρια.
Αυτά τα δεδομένα παρακαλούμε θερμά να έχουν υπόψη τους όσοι χειρίζονται τους διαλόγους.
Παρακαλούμε όμως ταυτόχρονα και όσους αγωνίζονται εναντίον του Οικουμενισμού να δείξουν την ίδια συνέπεια.
Συγκεκριμένα παρακαλούμε θερμά τους υπευθύνους του “Ορθοδόξου Τύπου”, ήτοι τους σεβαστούς μας π. Θεόδωρο Ζήση, π. Βασίλειο Βολουδάκη, π. Γεώργιο Μεταλληνό, Αρχιμανδρίτη Μελέτιο Βαδραχάνη, κ. Ζερβό, κ. Σακαρέλλο, “παλαιά φρουρά”, αδελφές του αείμνηστου π. Μάρκου να σηκωθούν από τα γόνατα.
Προσκυνούμε μόνον τον αληθινό Θεό και μπροστά σ’ Αυτόν και τους Αγίους του ΜΟΝΟΝ γονατίζουμε.
Οχι μπροστά στον Σεβ. Μεσσηνίας, ο οποίος “γυμνή τη κεφαλή” στην Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, “διαίρεσε” την Εκκλησία.
Ο π. Θεόδωρος Ζήσης λ.χ. κάλεσε - και ορθότατα έπραξε - τον Σεβ. Κερκύρας να μη δέχεται την παρουσία Παπικών στη λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνα, ενώ ο ίδιος εξακολουθεί να είναι γονατισμένος μπροστά στον Σεβ. Μεσσηνίας και μηχανεύεται κάθε μέσο για να μην αντιπαραταχθεί με τον “διαιρέτη” της Εκκλησίας.
Παραθέτουμε τη συνέχεια το άρθρο του π. Διονύσιου Τάτση που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.
“Οι Οικουμενιστές συχνὰ μιλοῦν γιὰ τὴν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν», ἡ ὁποία θὰ πραγματοποιηθεῖ στὶς μέρες μας, ἀφοῦ κατὰ τὸν ἰσχυρισμό τους οἱ μεγάλες δογματικὲς διαφορὲς ἔχουν ἀτονήσει καὶ ἡ ἀγάπη ἔχει ἀπομακρύνει τὰ ἀπὸ αἰώνων ἐμπόδια. Μπορεῖ μάλιστα νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ ἕνωση καὶ ἂς ὑπάρχουν διαφορές. Δηλαδὴ μιλοῦν γιὰ μιὰ ἐκκλησιαστικὴ ὁμοσπονδία!
Διερωτᾶται ὅμως κάποιος, τί ἀξία θὰ ἔχει μιὰ τέτοια τερατώδης ἕνωσης. Νὰ ἑνωθεῖ ἡ ἀλήθεια μὲ τὴν αἵρεση; Νὰ συνεχίζει νὰ ἐμφανίζεται ὁ πάπας ὡς μοναδικὸς ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, νὰ εἶναι «ἀλάθητος» καὶ προπαντὸς νὰ ἐκφράζει τὴ διαστρέβλωση τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ μετατρέπει τὴν ἱερωσύνη σὲ κοσμικὴ ἐξουσία;
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μιλοῦν γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς, μὲ τοὺς ὁποίους δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε καμιὰ ἐπικοινωνία, ἐκτὸς καὶ ἂν συναισθανθοῦν ὅτι ἔχουν πλανηθεῖ καὶ ἐν μετανοίᾳ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία. Κανένας Ὀρθόδοξος δὲν μπορεῖ νὰ ἀγνοήσει τὴν ἐμπειρία τῶν Ἁγίων καὶ νὰ ἀρνηθεῖ τὴ στάση ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς, ποὺ ὑποδεικνύουν. Καὶ ὅμως, οἱ μεγαλόσχημοι οἰκουμενιστὲς καταπατοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ συμπροσεύχονται μὲ τοὺς ἑτερόδοξους, θεωρώντας τὴν Ἐκκλησία ὡς δική τους ὑπόθεση. Ὅμως κάνουν λάθος. Ξεχνοῦν ὅτι ἡ πλειονότητα τῶν κληρικῶν καὶ ὁ πιστὸς λαὸς δὲν πρόκειται νὰ τοὺς ἀκολουθήσουν.
Ἀλλὰ καὶ νὰ τοὺς ἀκολουθοῦσε, δὲν θὰ ἦταν ἐπιτυχία, γιατὶ ἡ πίστη μπορεῖ νὰ διαφυλαχτεῖ καὶ ἀπὸ ἕνα καὶ μόνο Ὀρθόδοξο! Ὡστόσο, ὅλοι πρέπει νὰ εἶναι ἄγρυπνοι καὶ νὰ παρακολουθοῦν τὶς κινήσεις τῶν οἰκουμενιστῶν, νὰ ἀντιδροῦν ἀνάλογα καὶ νὰ ὁμολογοῦν τὴν ὀρθόδοξη πίστη τους. Ἡ ἐπιπολαιότητα καὶ ἡ ἀδιαφορία εἶναι ἐπικίνδυνες καταστάσεις καὶ πρέπει νὰ ἀποφεύγονται. Ἀλίμονο, ἐὰν ἀφήσουμε σὲ χλωρὸ κλαρὶ τοὺς παπόφιλους καὶ οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι περιφρονοῦν τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ τοὺς ὑποστηρικτές της. Στοὺς χλευασμοὺς καὶ τὶς ἀπειλές τους ἀπαντοῦμε μὲ σταθερότητα καὶ θάρρος, χωρὶς νὰ πτοούμεθα. Εἶναι σίγουρο ὅτι τὸ ἔργο τῶν οἰκουμενιστῶν δὲν πρόκειται νὰ φέρει ἀποτελέσματα, γιατὶ δὲν ὑπάρχει ἡ ἀναγκαία προϋπόθεση, γιὰ τὴν ὁποία ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔλεγε: «Ἡ ἀληθινὴ ἕνωση θὰ γίνει ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι πραγματικὰ ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεό. Δὲν θὰ γίνει μὲ χαρτιὰ καὶ συμφωνητικά!». Καὶ συμπλήρωσε τὴ γνώμη του μὲ μιὰ διαπίστωση: «Μετὰ λύπης μου ἀπὸ ὅσους φιλενωτικοὺς ἔχω γνωρίσει, δὲν εἶδα νὰ ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματικὴ οὔτε φλοιό. Ξέρουν ὅμως νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἀγάπη καὶ ἑνότητα, ἐνῶ οἱ ἴδιοι δὲν εἶναι ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεόν, διότι δὲν τὸν ἔχουν ἀγαπήσει».
No comments:
Post a Comment