ΕΤΣΙ ΜΙΛΑ ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ!

ΕΤΣΙ ΜΙΛΑ ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Ο Σεβ. Κυθήρων κ. Σεραφείμ μας εμπνέει με την ταπείνωση του ήθους του, την ευγένεια και την σεμνότητα που τον διακρίνουν, αλλά και επειδή προμαχεί όπου “Θεός το κινδυνευόμενον” και για τον Οικουμενισμό και για την κανονική τάξη στην Εκκλησία και για όλα τα θέματα της πίστης μας.

Η εγκύκλιός του για το νέο έτος αναφέρεται με πολλή δύναμη λόγου στο φοβερό έγκλημα των εκτρώσεων.

Κάθε χρόνο εξοντώνουμε με τα ίδια μας τα χέρια 300,000 Ελληνόπουλα στην Ελλάδα και άλλες 70,000 στην Κύπρο!

Και όχι τίποτε άλλο! Ανοίγουμε με αυθάδεια το στόμα μας ως έθνος και διερωτόμαστε για πιο λόγο βρισκόμαστε στα σημερινά προσωπικά και εθνικά χάλια.

Και μόνον για το φοβερό αμάρτημα των εκτρώσεων - ας αφήσουμε τα υπόλοιπα - είμαστε άξιοι της πιο μεγάλης τιμωρίας.

Ας ακούσουμε τι αναφέρει για το θέμα ο Σεβ. Κυθήρων ένας σεμνός ιεράρχης που εμπνέει τους πιστούς με τον όλο βίο και την πολιτεία του:

“Στό Ευαγγέλιο γίνεται λόγος γιά τήν φυγή τοῦ Θείου Βρέφους στήν Αἴγυπτο, γιά τή σφαγή τῶν 14 χιλιάδων ἀθώων νηπίων ἀπό τήν ἀπάνθρωπη μανία τοῦ φοβεροῦ Ἡρώδη καί γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ Θείου Παιδίου μέ τήν Παναγία Μητέρα Του καί τόν Προστάτη Ἰωσήφ ἀπό τήν Αἴγυπτο καί τήν ἐγκατάστασί τους στήν Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας.

Ὁ ἀπαίσιος καί θηριώδης Ἡρώδης καταλήφθηκε ἀπό μεγάλο φθόνο καί ἀσυγκράτητο θυμό μόλις ἔμαθε ἀπό τούς Μάγους τῆς Ἀνατολῆς γιά τόν νεογέννητο Θεῖο Βασιλιᾶ τῶν Ἰουδαίων καί, ἀφοῦ τούς ἔστειλε στή Βηθλεέμ σέ ἀναζήτησί Του, κατέστρωσε ἕνα σκοτεινό σχέδιο ἐξοντώσεώς Του. Ὁ φθόνος, ἡ ζήλεια καί ἡ ὑπεροψία κυριάρχησαν στήν ἀγριεμένη καί ταραγμένη ψυχή του καί ὅταν κατάλαβε ὅτι ἐνεπαίχθη, δηλ. ξεγελάσθηκε ἀπό τούς Μάγους, ἔβαλε σέ ἐφαρμογή τό σκοτεινό σχέδιο ἐξοντώσεως ὅλων τῶν νηπίων τῆς Βηθλεέμ καί ὅλης τῆς γύρω περιοχῆς ἀπό δυό χρονῶν καί κάτω. Ἔτσι, αἱματοκύλησε ὅλες τίς οἰκογένειες τῆς περιφέρειας ἐκείνης πού εἶχαν νήπια καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἐπεκράτησε ἐκεῖ «θρῆνος καί κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς».

Φρικτό καί φοβερό τό ἄκουσμα καί τό θέαμα νά σφάζωνται σάν ἀρνάκια τοῦ Θεοῦ ὄχι ἕνα, δύο καί δέκα, ἀλλά 14 χιλιάδες ἀθῶα νήπια. Οἱ πρῶτοι Μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ, οἱ νηπιομάρτυρες, τῶν ὁποίων τά κεφαλάκια, μικρά κρανία σώζονται ἀκόμα σαν ἱερά λείψανα γιά νά θυμίζουν τήν ἀποτρόπαιη ἐκείνη καί ἀπάνθρωπη θηριωδία, τό φοβερό ἐκεῖνο γεγονός, τό ὁποῖο ἔχει στιγματισθῆ μέ τά μελανώτερα χρώματα στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ὅμως, δυστυχῶς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τό στυγερό ἐκεῖνο καί ἀποτρόπαιο ἔγκλημα σέ βάρος ἀθώων ὑπάρξεων συνεχίζεται ἀπό τότε καί μέχρι σήμερα, μέ τόν μανδύα τῆς νομιμότητας, κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες, ἀφοῦ πιά ἔχουν νομιμοποιηθῆ καί ἐπισημοποιηθῆ, μέ τήν καταβολή τῶν δαπανῶν ἀπό τό κράτος, μάλιστα, οἱ ἐκτρώσεις, δηλ. οἱ φόνοι χιλιάδων ἀθώων ἐμβρύων. Δεκατέσσερεις χιλιάδες νήπια ἐδολοφόνησε ὁ φοβερός Ἡρώδης. Τριακόσιες χιλιάδες καί πλέον ἔμβρυα φονεύονται στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας κάθε χρόνο καί ἔτσι ἐξανδραποδίζεται διαρκῶς τό Ἑλληνορθόδοξο γένος μας, μέ ἀποτέλεσμα νά διογκώνεται κάθε χρόνο τό δημογραφικό μας πρόβλημα καί νά πετιοῦνται στούς ὑπονόμους στρατιές ὁλόκληρες ἀγέννητων παιδιῶν, πού θά ἦταν διαφορετικά τό καμάρι καί οἱ ἄγρυπνοι φρουροί τῆς ταλαίπωρης καί προδομένης πατρίδας μας. Καί τοῦτα τά ἀπαίσια καί φρικτά ἐγκλήματα «ἡμῶν κοιμωμένων» καί ἐφησυχαζόντων…

Δέν εἶναι καθόλου εὐχάριστη αὐτή ἡ διαπίστωσις, ἀδελφοί μου, ἀλλά εἶναι καί πηγή καί πρόξενος μεγάλων συμφορῶν διά τό ὀρθόδοξο γένος μας τό φοβερό αὐτό κατάντημά μας, τό ὁποῖο φαίνεται ὅτι ξεχνοῦμε καί καθόλου δέν μᾶς ἀπασχολεῖ. Δέν εἶναι μικρός ὁ ἀριθμός τῶν δυστυχισμένων ἐκείνων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες χωρίς ἐνδοιασμούς καί χωρίς ἀναστολές φθάνουν στήν ἔκτρωσι, γιατί θεωροῦν ὅτι τό κυοφορούμενο ἔμβρυο εἶναι ἐξάρτημα τοῦ σώματός των καί μποροῦν νά τό μεταχειρίζωνται ὅπως θέλουν καί ἀκόμα νά τό πετοῦν ἀδιάφορα στόν σκουπιδοντενεκέ … Κύριε ἐλέησον! Ὅμως, θά ἔπρεπε ὀχετοί δακρύων νά χύνωνται καθημερινά ἀπό ὅλο τό ὀρθόδοξο πλήρωμα διά νά ἀποτρέψωμε τελικά τήν ὀργήν τοῦ Κυρίου μέ τήν εἰλικρινῆ μετάνοιά μας καί τήν εὐάρεστη πλέον εἰς τόν Θεόν ζωήν μας.