Του Παναγιώτη Τελεβάντου
======================
Διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Ιδιωτική οδός” του κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλου το ακόλουθο κείμενο:
“Στις 9 Ιανουαρίου 2013 αναρτήθηκε στο διαδίκτυο (http://www.amen.gr/article11916) έκκληση 26 πιστών χριστιανών προς όλα τα εμπλεκόμενα στην υπόθεση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου μέρη, στην οποία με σεβασμό παρακαλούσαν να καταβληθή κάθε προσπάθεια για να θεραπευθή το πρόβλημα και να μην οδηγηθούμε σε σχίσμα.
Ένας εκ των υπογραψάντων ήταν και ο πρωτοπρεσβύτερος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς π. Γεώργιος Δορμπαράκης, φιλόλογος και θεολόγος, κληρικός έγκριτος και αξιοσέβαστος, με πλούσια ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα.
Το μυαλό μας αδυνατεί να συλλάβει το νόημα μιάς τέτοιας απόφασης. Διώκεται στην Εκκλησία μας η ελευθερία της γνώμης; Μήπως έχει ποινικοποιηθή η ειρηνευτική πρωτοβουλία και έκκληση; Με ποιά λογική τιμωρείται ένας ανεπίληπτος και υποδειγματικός κληρικός επειδή συμμετείχε σε μια ευγενική δημόσια έκκληση για ένα χρόνιο πρόβλημα που πληγώνει την Εκκλησία; Πώς είναι δυνατόν να στερούνται τόσοι χριστιανοί τον ποιμένα τους με μια αιφνίδια απόφαση του μητροπολίτη, χωρίς έστω μια προσωπική ακρόαση προηγουμένως; Ο γνωστός ανά το πανελλήνιο για το εκκλησιαστικό του φρόνημα π. Γεώργιος Δορμπαράκης προφανώς μοιράστηκε στην έκκληση μαζί με άλλους την κοινή αγωνία εξ αιτίας της ποιμαντικής του συνειδήσεως. Πολύ συχνά Έλληνες Ορθόδοξοι κληρικοί παρεμβαίνουν στα δημόσια πράγματα, ακόμη και στα εκκλησιαστικά, με γραπτό λόγο ή στα ηλεκτρονικά μέσα, ενίοτε με τρόπο λιγώτερο συγκρατημένο και ευγενικό από την συγκεκριμένη έκκληση, χωρίς όμως να εκφράσουν κάποια ενόχληση οι Ιεράρχες μας - και πολύ ορθά.
Η δημόσια αυτή διαμαρτυρία μας δεν στοχεύει στην αποκατάσταση του π. Γεωργίου Δορμπαράκη στην ενορία του, κάτι που ο ίδιος άλλωστε μάς απέκλεισε υπό τις κρατούσες σήμερα συνθήκες. Αποσκοπεί όμως στη ευαισθητοποίηση του πληρώματος της Εκκλησίας, του ιερού κλήρου, αλλά και των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών απέναντι σε φαινόμενα αυθαιρεσίας και εξουσιαστικής βίας, τα οποία (περιττό να το τονίσουμε) δεν γίνονται πλέον ανεκτά από τους πιστούς όπως στο παρελθόν. Ιδίως μεσω της θεολογικής ανανέωσης των τελευταίων δεκαετιών έγινε φανερό πλέον πως τέτοιες πρακτικές υποσκάπτουν αυτή καθ’ εαυτή την φύση της Εκκλησίας και του σωστικού μηνύματός της.
Η ευχή και η προσευχή μας είναι να χρειάζονται στο εξής όλο και λιγώτερες παρεμβάσεις οι οποίες θα στοχεύουν στο να εμποδίσουν και να αναιρέσουν ενέργειες που διαταράσσουν την Εκκλησία και παραχαράσσουν το ορθόδοξο φρόνημα.”
Δεν θα σταθούμε στην ασυνέπεια του κ. Ανδριόπουλου, ο οποίος μαζί με τον κ. Πανώτη και άλλους Οικουμενιστές, δεν έχουν καμιά δυσκολία να ζητούν την κεφαλή των παραδοσιακών πιστών επί πίνακι μόνον και μόνον επειδή υπέγραψαν την "Ομολογία πίστεως για τον Οικουμενισμό", ενώ τώρα διαμαρτύρονται για τη δίωξη του φρονήματος του π. Γεώργιου Δορμπαράκη.
Την ασυνέπεια του κ. Ανδριόπουλου και των άλλων Οικουμενιστών μπορούμε να την επισημαίνουμε, αλλά το ερώτημα που έθεσε ο συντάκτης του κειμένου - εξ όσων τουλάχιστον γνωρίζουμε - παραμένει μέχρι στιγμής αναπάντητο.
Είναι δυνατόν ο Σεβασμιότατος Πειραιώς να απέλυσε ιερέα της Μητροπόλεως του επειδή ζήτησε με ένα ευγενέστατο κείμενο προς τα εμπλεκόμενα μέρη (δηλαδή τον Σεβ. Ναυπάκτου και την αδελφότητα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου) να λύσουν το πρόβλημα μακριά από τα δικαστήρια και να αποσοβήσουν τη διενέργεια σχίσματος;
Και τι το ανάρμοστο ζήτησε ο π. Γεώργιος ώστε κατέστη άξιος τόσο σοβαρής τιμωρίας;
Μήπως ο π. Γεώργιος θεωρήθηκε ανεπιθύμητος για άλλους άγνωστους σε μας σοβαρούς λόγους;
Αυτός ο λόγος πάντως αν (επαναλαμβάνουμε αν) ευσταθεί δεν είναι λόγος για να απολυθεί ένας κληρικός.
Οι αρχιερείς οφείλουν να απομακρύνουν κληρικούς, οι οποίοι κηρύσσουν αιρέσεις, σκανδαλίζουν με τον αντιχριστιανικό τους βίο ή υιοθετούν νεωτερισμούς απαράδεκτους για ορθόδοξο κληρικό.
Οχι όμως επειδή ζήτησαν να υπάρξει λύση ενός εκκλησιαστικού προβλήματος για να μην προκύψει μεγαλύτερο κακό στην Εκκλησία.
Οχι όμως επειδή ζήτησαν να υπάρξει λύση ενός εκκλησιαστικού προβλήματος για να μην προκύψει μεγαλύτερο κακό στην Εκκλησία.
Χαίρομαι που καταλάβατε ότι η υπόθεση του παπα-γιώργη δεν έχει καμμιά σχέση με τη διαμάχη οικουμενιστών-ορθοδόξων ή όπως αλλιώς θέλει να την πει κανείς.
ReplyDeleteΔεν ξέρω τι λίγα γνωρίζετε για τον μητροπολίτη Πειραιώς, αλλά για μένα ο καθένας κρίνεται από αυτά που κάνει και από τον τρόπο που συμπεριφέρεται και όχι μόνο από αυτά που λέει.
Το να κατηγορείς τον Πάπα και να λειτουργείς με τον ίδιο τρόπο είναι κατά τη γνώμη μου χειρότερο από το να υποστηρίζεις την ουνία.
Είμαι χρόνια ενορίτης της Αγίας Παρασκευής. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχω δει την ενορία σε τέτοια κατάσταση. Ο κόσμος αναστατωμένος, άλλοι οργισμένοι και άλλοι πιο ψύχραιμοι, αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει την στάση του Σεραφείμ τόσο ως προς τον αγαπημένο μας παπα-γιώργη όσο και προς την αντιπροσωπεία που στείλαμε για να του μιλήσει. ΔΕΝ θα βρείτε ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ που να μιλήσει άσχημα για τον πατέρα Γεώργιο. Πού είναι η χάρη του Θεού σε όλα αυτά λοιπόν; Ή την έχουμε ξεχάσει στη μανία μας να κυνηγήσουμε τους αιρετικούς;
Δυστυχώς, από ότι ψιθυρίζεται η μητρόπολη δεν έχει τελειώσει με εμάς.. Ο Θεός (και η Αγία Παρασκευή) να μας φυλάει!!!
Παντελής
Καθόλου δεν αντελήφθηκα τι συμβαίνει στην ενορία σας.
ReplyDeleteΑκριβώς επειδή δεν αντελήφθηκα γι' αυτό παρακάλεσα τον Σεβ. Πειραιώς να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε.
Ουτε αν σχετίζεται με τον Οικουμενισμό γνωρίζω η απομάκρυνση του π. Γεωργίου, ούτε με τη Μονή Μεταμορφώσεως ή κάτι άλλο.
Αγνοώ πρόσωπα και καταστάσεις και γι' αυτό παρεκάλεσα τον Σεβ. να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε τι συμβαίνει.
Να προσθέσω ότι τον Σεβ. ουδέποτε συνάντησα αλλά γνωρίζω μόνον από τα κείμενά του και από μια συνέντευξη που έδωσε στον Πυλώνα Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ.
ReplyDeleteΕκτιμώ βαθύτατα τους αγώνες του εναντίον του Οικουμενισμού και ελπίζω ότι και για το συγκεκριμένο θέμα θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε γιατί απέλυσε τον π. Γεώργιο.
Το φαντάστηκα κ. Τελεβάντο από τα λεγόμενά σας ότι δεν ζείτε στον Πειραιά. Πολλοί από σας κατά τη γνώμη μου έχετε παραπλανηθεί πολύ από τα κείμενά του μητροπολίτου Σεραφείμ και φαντάζεστε κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα.
ReplyDeleteΟ παπα Γιώργης λοιπόν κάθε άλλο παρά οικουμενιστής είναι. Τα κείμενά του μιλάνε από μόνα τους νομίζω, και πιστεύω ότι εύκολα μπορείτε να το εξακριβώσετε, αν δεν το ξέρετε ήδη. Το ότι έχει καλές σχέσεις βέβαια με όλους οφείλεται στον ήρεμο χαρακτήρα του και στο εκκλησιαστικό του ήθος.
Ένας από τους φόβους των ενοριτών, ήταν ότι το θέμα του πατρός Γεωργίου μπορεί να το εκμεταλευτούν άλλοι κύκλοι που θέλουν για δικούς τους λόγους να ασκήσουν εκκλησιαστική πολιτική. Εμάς βέβαια δε μας ενδιαφέρει αυτό. Είμαστε θλιμένοι γιατί η ενορία μας έχασε ένα μοναδικό στήριγμα (χωρίς να μας έχει δοθεί κάποιος σοβαρός λόγος). Ξέρουμε ότι τίποτα δε μπορεί να αλλάξει σχετικά με αυτό και η μητρόπολη ξέρει ότι εμείς υπακούωντας στο κύρηγμα του πνευματικού μας πατέρα θα κάνουμε τελικά υπακοή. Όμως για να μην φανεί ότι υπάρχει ενοχή αποφασίσαμε να αντιδράσουμε με οποιοδήπουε εκκλησιαστικό τρόπο έχουμε στα χέρια μας. Επιπλέον, πολλοί από εμάς πίστευαν ότι η κατάσταση μπορεί να αναστραφεί.
Αρκεί να σας πω ότι η επιτροπή ενοριτών που πήγε να δει τον σεβασμιώτατο για το επίμαχο θέμα έφυγε με ανοικτό το στόμα από αυτά που άκουσε. Ο μητροπολίτης ισχυρίστηκε ότι κανείς δεν έδιωξε τον παπα-Γιώργη, αλλά εκείνος αποφάσισε μόνος του να παραιτηθεί και κουνούσε επιδεικτικά το χαρτί παραίτησης μπροστά τους. Οι άνθρωποι (ενορίτες επί δεκαετίες από όλες τις κοινωνικές τάξεις) έφυγαν αηδιασμένοι (λυπάμαι που καταφεύγω σε τέτοιους χαρακτηρισμούς αλλά είναι η πραγματικότητα). Όπως έγραψα, ο πάτερ Γεώργιος μένει δίπλα στην εκκλησία, έχει άριστες σχέσεις με τους άλλους ιερείς και με τους ενορίτες και δεν είχε κανένα λόγο να φύγει και να τρέχει από μητρόπολη σε μητρόπολη. Επικαλούμε αυτό το επιχείρημα για όσους δεν γνωρίζουν τον πατέρα Γεώργιο, γιατί εμείς έχουμε το λόγο του για το θέμα αυτό, ο οποίος μας αρκεί.
Η επικοινωνιακή τακτική του σεβασμιώτατου βέβαια δε σταμάτησε εδώ. Μέσω τρίτου (αφού αρνείται να του μιλήσει δια ζώσης παρά τις προσπάθειες του πατρός Γεωργίου) ενημέρωσε τον παπα-Γιώργη ότι αν πάει στη Ναύπακτο και ζητήσει συγνώμη (για τί να ζητήσει συγνώμη αναρωτιέμαι) από τον Άγιο Ναυπάκτου θα ξανασκεφτεί το θέμα. Είναι προφανές βέβαια ότι ο παπα-Γιώργης αφού ανήκει πλέον σε άλλη μητρόπολη δεν θέλησε να μπει στη διαδικασία πολιτικών παιχνιδιών και άφησε το θέμα εκεί.
Όπως φαντάζομαι, η επόμενη πολιτική κίνηση του σεβασμιώτατου είναι να μας πει ότι του έδωσε κάθε ευκαιρία να εξιλεωθεί, αλλά εκείνος δρώντας εγωϊστικά παρέμεινε στην αμετανοησία του.
Η πραγματικότητα στον Πειραιά λοιπόν είναι εντελώς διαφορετική. Ο μητροπολίτης λειτουργεί περισσότερο σαν διευθυντΚαι δεν είναι αυτό το μόνο παράδειγμα δυστυχώς.
Ελπίζω ότι αυτά που λέτε είναι ανακριβή.
ReplyDeleteΕννοώ να μην είστε ορθά πληροφορημένος.
Θα μου προξενήσει βαθύτατη θλίψη αν αληθεύει ότι δεν δέχεται καν να δει τον π. Γεώργιο και του ζητά να πάει στη Ναύπακτο να ζητήσει συγνώμη.
Ας ελπίσουμε ότι ο Σεβ. θα εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει.