ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΕΤΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ “ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ”

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΕΤΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ “ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Διαβάσαμε στον Πυλώνα Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ:

“Οικουμενικό Συμπόσιο αφιερωμένο στον Οικουμενικό Διάλογο ξεκίνησε τις εργασίες του χθες στη Θεσσαλονίκη προς τιμήν του αποχωρούντα από την ενεργό διδασκαλία Καθηγητού Πέτρου Βασιλειάδη. Στο Συμπόσιο με θέμα «Ο Οικουμενικός Διάλογος στον 21ο αιώνα: Πραγματικότητες, προκλήσεις, προοπτικές», συμμετέχουν διακεκριμένοι Πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και εκπρόσωποι διεθνών εκκλησιαστικών οργανισμών.

Ασφαλώς το ενδιαφέρον όλων προσέλκυσε η εμπεριστατωμένη ομιλία του τιμωμένου Καθηγητή Π. Βασιλειάδη, με θέμα «Βίβλος και Οικουμένη».”

Ακούσαμε ηχογραφημένη την εισήγηση του κ. Καθηγητή και διαπιστώσαμε με βαθύτατη θλίψη - για μια ακόμη φορά - τα ακόλουθα:

1.) Η θεολογική του σκέψη είναι σαφώς Προτεσταντική. Κινείται εξ ολοκλήρου μέσα στα πλαίσια της “Βιβλικής κριτικής” και όχι της ερμηνείας της Αγίας Γραφής των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ αναφέρεται στην ερμηνεία του Αποστόλου Παύλου, δεν αναφέρει ούτε μια φορά τον εγκυρότερο ερμηνευτή του: Τον Ιερό Χρυσόστομο. 

Ανατρέπει έτσι την διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας ότι "στόμα Χριστού Παύλος, στόμα δε Παύλου Χρυσόστομος".

Στην εκτενή του εισήγηση ο κ. Βασιλειάδης, ενώ παραθέτει τα ονόματα δεκάδων ετερόδοξων θεολόγων, ουδεμία αναφορά κάνει στους Αγίους Πατέρες.

Μόνο στον Αγιο Ιγνάτιο το Θεοφόρο αναφέρεται ο κ. Καθηγητής τη ρήση του οποίου η “Θεία Ευχαριστία” είναι “φάρμακον αθανασίας” χαρακτηρίζει "αμφιλεγόμενη", ενώ κάνει και μια ανώνυμη αναφορά στον "χρυσό αιώνα της πατερικής θεολογίας"!!!

Είναι επίσης ενδεικτικό ότι αντιδιαστέλλει την ερμηνεία της ενότητας και της αυθεντίας της Εκκλησίας της Α΄και της Β΄χιλιετίας και έτσι διασπά την πατερική παράδοση της ερμηνείας της Αγίας Γραφής και της αυθεντίας στην Εκκλησία.

Παραθεωρεί εξ ολοκλήρου ότι υπάρχει αδιάσπαστη ταυτότητα της εμπειρίας των Προφητών, των Αποστόλων και των Αγίων και ότι “εκ του αυτού Πνεύματος αυγασθέντες ώρισαν τα συμφέροντα”.

Το πιο απαράδεκτο για ορθόδοξο θεολόγο είναι ότι ο κ. Βασιλειάδης αντιδιαστέλλει το έργο του Αγίου Πνεύματος από το σωτηριώδες έργο του Κυρίου. 

Και αυτό το κάνει για να καταπολεμήσει δήθεν τον προτεσταντικό "Χριστομονισμό" και να θεολογήσει τριαδολογικά. 

Στην πραγματικότητα εισηγείται ένα ούτως ειπείν "Πνευματομονισμό" με την ψευδαίσθηση ότι θεολογεί τριαδολογικά.

Παραγνωρίζει έτσι ότι ο Χριστός είναι η Κεφαλή της Εκκλησίας, τον όλο θεσμό της Οποίας συγκροτεί το Αγιο Πνεύμα και ότι "η εν χρόνω πέμψις" - όχι "η αίδιος εκπόρευσις" - του Αγίου Πνεύματος γίνεται "διά του Υιού". Γι' αυτό όπου ο Χριστός εκεί είναι και η Εκκλησία - ως Σώμα Του - και εκεί το Αγιο Πνεύμα. 

Αρα και εκτός των κανονικών ορίων της Εκκλησίας, ο Χριστός "εν Αγίω Πνεύματι" σώζει "διά της Εκκλησίας". 

Στόχος της ερμηνευτικής του κ. Καθηγητή είναι η παρερμηνεία της Γραφικής ρήσης ότι το “Πνεύμα όπου θέλει πνει” για να δικαιώσει την πορεία του Οικουμενισμού, των διαθρησκειακών διαλόγων και της θεολογίας της μετανεωτερικότητας ("φεμινιστική θεολογία", “μαύρη θεολογία”, “θεολογία της απελευθέρωσης” κτλ.).

Στην πορεία αυτή κινείται μέσα στις συντεταγμένες της "θεολογίας της ελπίδος" του αείμνηστου Νησιώτη, ο οποίος αποπειράθηκε να δικαιώσει ορθοδόξως δογματικά τη "θεολογία της απελευθέρωσης" ως δήθεν Αγιοπνευματική θεολογία.

Με τη εισήγησή του ο κ. Βασιλειάδης καθιέρωσε οριστικά την πεποίθηση ότι 

1.) Είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος της Αγουριδικής θεολογίας στην Ελλάδα (ίσως και πανορθοδόξως), και 

2.) Είναι η κατεξοχήν ηγετική φυσιογνωμία του νεωτεριστικού και οικουμενιστικού κλίματος στη σύγχρονη Ελλαδική - και όχι μόνον - Θεολογία.

Ας μην κλείσουμε όμως χωρίς να κάνουμε αναφορά στην εντελώς απαράδεκτη κρίση του κ. Βασιλειάδη - που ακούσαμε στην ηχογραφημένη εισήγηση του κ. Καθηγητή, αλλά δεν είδαμε στη μεταγραφή της στο ιστολόγιο "Θεολογικά δρώμενα" - ότι τον Απόστολο Παύλο κατενόησε με τη μεγαλύτερη επάρκεια ένας... Εβραίος το θρήσκευμα!!!.

Αντί άλλης απαντήσεως στην κρίση του κ. Καθηγητή παραθέτω το σχόλιο του Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Ιβήρων Παν. Αρχιμανδρίτη Βασίλειου (Γοντικάκη), που μου ανέφερε πριν δεκαετίες, για ένα διάσημο εβραικής πίστεως Πατρολόγο που ορισμένοι θεωρούσαν τον πιο σημαντικό Πατρολόγο των ημερών: “Το σταυρό του ο κύριος αυτός ξέρει να τον κάνει;”