Sunday, September 3, 2017

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ


Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Με το χθεσινό άρθρο διαπιστώσαμε ότι οι αποτειχισμένοι πρέπει να οχυρωθούν μέσα στα ασφαλή τείχη του ΙΕ΄ Κανόνα της ΑΒ΄ Συνόδου αν θέλουν οι αποτειχίσεις τους να είναι αποτελεσματικές και αν θέλουν να εμποδίσουν τους Οικουμενιστές να τους εξωθήσουν, με καθαιρέσεις και αφορισμούς, σε σχίσμα. 

Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο πολύ σοβαρό που πρέπει να έχουν υπόψη τους οι αποτειχισμένοι. Οι αποτειχίσεις στον Ελλαδικό χώρο -όπως είπαμε- δεν είναι ούτε μαζικές, ούτε συντεταγμένες. Γι’ αυτό, αν υπάρχει κάτι που δημιουργεί αναστολή στους Οικουμενιστές να χτυπήσουν τους αποτειχισμένους, αυτό είναι το τεράστιο Πανορθόδοξο κύρος και το κολοσσιαίο θεολογικό εκτόπισμα του π. Θεόδωρου Ζήση.

Αν οι αποτειχισμένοι συνεχίσουν να πριονίζουν το κλαρί που κάθονται -που δεν είναι άλλο από το κύρος του π. Θεόδωρου- θα το μετανιώσουν πολύ πικρά επειδή οι ίδιοι θα γίνουν τα πρώτα θύματα της διωκτικής μανίας των Οικουμενιστών.

ΤΑ ΠΑΡΑΣΗΜΑ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ
________

Ακούω λ.χ. -με πλήρη αποκαρδίωση- ορισμένους να λένε ότι τα παράσημα και τα αξιώματα κερδίζονται στο πεδίο της μάχης.

Αναμφίβολα αυτό είναι αλήθεια. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που χρησιμοποιούν αυτό το σλόγκαν εννοούν ότι η δική τους προσφορά είναι μεγαλύτερη από την προσφορά του π. Θεόδωρου Ζήση.!!!

Η στάση τους αυτή προδίδει αλαζονεία, προπέτεια, αχαριστία και δοκησισοφία, εκτός φυσικά από χονδροειδή αγραμματωσύνη και θεολογική ασχετωσύνη. 

Ο π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
________

Εμείς γνωρίζουμε ότι ο π. Θεόδωρος ηγείται -με μεγάλη επιτυχία-, τα τελευταία 35 περίπου χρόνια, του αντιοικουμενιστικού αγώνα. 

Οργάνωσε πλήθος Ημερίδες για να πολεμήσει τον Οικουμενισμό και τους νεωτερισμούς. 

Έκανε εκατοντάδες -αν όχι χιλιάδες- ομιλίες και κηρύγματα εναντίον του Οικουμενισμού. 

Εξέδωσε πλήθος βιβλία και περιοδικά που αναιρούν τις κακοδοξίες του Οικουμενισμού. Οργάνωσε τους αντιοικουμενιστές κάτω από την σκέπη της “Σύναξης Κληρικών και μοναχών”, που είναι -για τόσα χρόνια- η εμπροσθοφυλακή των αγώνων εναντίον του Οικουμενισμού. 

Συνέταξε την “Ομολογία πίστεως για τον Οικουμενισμό” και άλλα ομολογιακά κείμενα, που υπέγραψαν δεκάδες χιλιάδες κληρικοί, μοναχοί και λαικοί και τα οποία έσπασαν κυριολεκτικά τα κόκκαλα του Οικουμενισμού. 

Ηγήθηκε πανορθόδοξης εκστρατείας εναντίον της Συνόδου της Κρήτης, που απέφερε λίαν ευεργετικούς καρπούς στις Ορθόδοξες Εκκλησίες της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Γεωργίας, της Ουκρανίας, της Ρουμανίας και της Μολδαβίας. 

Εξαιτίας της ηγετικής του παρουσίας και πληθωρικής δράσης στο χώρο του αντιοικουμενισμού δέχτηκε ανελέητα χτυπήματα από τους Οικουμενιστές και του Φαναρίου και της Εκκλησίας της Ελλάδας.

Εμείς αυτά ξέρουμε για τον π. Θεόδωρο Ζήση. Αυτοί που τον διαμφισβητούν -με τόση προπέτεια- μπορούν να διαψεύσουν τα στοιχεία που παραθέσαμε;

Προφανώς όχι, επειδή δεν παραθέσαμε προσωπικές απόψεις αλλά αδιαμφισβήτητα γεγονότα.

Τότε για ποια παράσημα και για ποιο πεδίο της μάχης μιλούν όσοι τον διαμφισβητούν αφού ο π. Θεόδωρος είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης και ο πρωταγωνιστής στο θέατρο του πολέμου κατά του Οικουμενισμού τα τελευταία 35 χρόνια;

ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ
_______

Η κοινή λογική λέγει ότι κανένα πλοίο δεν μπορεί να φτάσει στον προορισμό του αν όλο το πλήρωμά του θέλει να κάνει τον καπετάνιο. 

Για να ταξιδεύσει ένα πλοίο χρειάζεται καπετάνιο, αξιωματικούς, υπαξιωματικούς, ναύτες και βοηθητικό προσωπικό.

Αφού, λοιπόν, εξ ορισμού, ένας μπορεί να είναι ο καπετάνιος υποβάλλουμε την εξής απλή και έντιμη ερώτηση: Ποιος έχει -έστω εξ αποστάσεως- το θεολογικό κύρος, τις γνώσεις, τις περγαμηνές και το αντιοικουμενιστικό μητρώο του π. Θεόδωρου;

Και το κυριώτερο! Για ποιο λόγο οι Οικουμενιστές μόνον τον π. Θεόδωρο φοβούνται και τον αντιμετωπίζουν ως τον μεγάλο τους αντίπαλο;

Συμπέρασμα: Αλλά είναι αναγκαία η εξαγωγή συμπεράσματος; Μόνον ένας παρανοικός ή ένας τυφλωμένος από φανατισμό και υπεροψία πριονίζει το κλαρί στο οποίο κάθεται.

2 comments:


  1. Ο Θεός να αγιάζει το στόμα αυτών που λένε αλήθειες ! Μέ τον συγκροτημένο λόγο σας κ. Τελεβάντο πολλές φορές μας βοηθάτε αν οργανώσουμε την σκέψη μας Αγαπούμε όλους τους πατέρες αγιορείτες και μή που ανέλαβαν την ομολογία της αποτειχίσεως , ο καθένας στην θέση του είναι πολύτιμος Αλλοίμονο άν δέν υπήρχαν οι αγιορείτες πατέρες και οπουδήποτε αλλού , ο καθένας έχει την σπουδαιότητά του και ιδιαίτερη αξία του , το κάθε λουλούδι έχει το άρωμά του Τι πιο ευωδιαστές οντότητες από αυτά τά αγιόπαιδα ! Στις τάξεις της ομολογίας της αποτειχίσεως έχουν προσχωρήσει όχι και οι τυχαίοι άνθρωποι , αλλά το άνθος του αγιορείτικου μοναχισμού , άνθρωποι που τους στολίζουν αρετές , πολλές φορές με όχι την τυχαία λογιωσύνη και θεολογική συγκρότηση , αυτό το διαπιστώσαμε και στην ημερίδα του Ωραιοκάστρου

    ReplyDelete

  2. Δικαίως ή αδίκως συνηθίζουμε να απαξιώνουμε την ακαδημαϊκή θεολογία , μία γνωσιολογική προσέγγιση της θεολογίας ,αλλά σέ κάτι τέτοιες ώρες είναι πολυτιμότατη Και ο ακαδημαίκος χώρος όταν τον μετέρχεται κανείς με ήθος και με το σπαθί του ανέρχεται την ιεραρχία του και μένει ξένος προς τις προκλήσεις του , είναι ένας χώρος αγωνιστικός και εμπειρικός Αυτή η εμπειρία έχει έναν άλλο χαρακτήρα , αλλά είναι πολύτιμη και καθιστά τον άνθρωπο ατσάλι και δόκιμο αγωνιστή Ευχαριστούμε όλους τους ακαδημαϊκούς δασκάλους που πέρα από την ακαδημαίκή τους προσφορά δεν αδιαφόρησαν στα προβλήματα της εμπερίστατης εκκλησίας , αλλά άφησαν τις δάφνες μιάς κοσμικής καρριέρας και χαμήλωσαν τόσο πολύ και φιλότιμα έγιναν ποιμένες στα μωρά παιδιά του Θεού , κουρνιάσαμε κάτω από τά φτερά τους , ανέλαβαν έναν ποιμαντικό ρόλο , την στιγμή που εξέλιπαν οι ποιμένες Σε ώρες δύσκολες και κρίσιμες προστάτεψαν την εκκλησία και με τρόπο χαρισματκό κράτησαν το πηδάλιο του σκάφους της στην σταθερή αγιοπνευματική και αγιοπατερική της πορεία , γενόμενοι δόκιμοι καπετάνιοι της
    Ποιος έχει μία τόσο σκληρή γλώσσα να πεί αλήθειες , που κανονικά θα έπρεπε να είναι αυτονόητες Χρειάζεται ένα μεγαλείο και γενναιότητα ψυχής για να πεί πολλές φορές κανείς τά αυτονόητα Ποιος άλλος από έναν Τελεβάντο ! Ρέ παιδιά υπάρχει και ένας Τελεβάντος κάπου φυτεμένος στην Νέα Υόρκη Τά παιδιά της Ελλάδος στις εσχατιές της γής Η συνέχεια στον Τελεβάντο …..

    ReplyDelete