ΟΙ ΟΥΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ

ΟΙ ΟΥΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ) του Πατριαρχείου Μόσχας στις 27 λήξαντος μηνός περατώθηκε η Πομπή ειρήνης, αγάπης και προσευχής για την Ουκρανία, που έγινε με πρωτοβουλία της Αυτόνομης Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (Πατριαρχείο Μόσχας). 

Στην Πομπή συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες Ορθόδοξοι Ουκρανοί, οι οποίοι διήνυσαν προσευχόμενοι χιλιάδες χιλιόμετρα εντός της χώρας. Όμως αυτό ενόχλησε τους Παπικούς Ουνίτες (που αυτοαποκαλούνται Ελληνοκαθολική Εκκλησία!!!) οι οποίοι έδειξαν, για πολλοστή φορά, τον πραγματικό τους εαυτό. Ο Ουνίτης ψευδοεπίσκοπος Σβιατοσλάβ Σεβτσιούκ στις 24 Ιουλίου ονόμασε την Πομπή «φιλορωσσική ενέργεια πολιτικού περιεχομένου»! Ο ως άνω μασκοφόρος Παπικός αξιωματούχος απείλησε ότι «αν ακουστούν αντιουκρανικά συνθήματα ή συμβεί αντιουκρανική προβοκάτσια αυτό θα υποδηλώνει το τέλος του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ουκρανία»! Η ανακοίνωση του ΤΕΕΣ διαπιστώνει στα πιο πάνω  οργή και μίσος και συμπεραίνει ότι «η κανονική Ορθοδοξία παραμένει στο στόχαστρο των λυσσωδών επιθέσεων των Ουνιτών ηγετών». 

Πώς να μην αποθρασυνθούν τελείως οι Ουνίτες αφού το αφεντικό τους, δηλαδή ο Πάπας Φραγκίσκος, έχει σ’ όλα το πάνω χέρι; Από τη μια ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος έσπευσε να τον συναντήσει στην Αβάνα στις 12 παρελθόντος Φεβρουαρίου, αφήνοντας, κατ’ ουσίαν, στο έλεος των λυσσώντων Ουνιτών το ποίμνιό του στην Ουκρανία. Η ανακοίνωση του ΤΕΕΣ δεν θα κάνει να ιδρώσει τ’ αυτί των αντίχριστων Ουνιτών, που θα συνεχίσουν απτόητοι την υπονόμευση της Ορθοδοξίας, με όλα τα μέσα, στην πολύπαθη Ουκρανία. Κι από την άλλη η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» του Κολυμβαρίου επεκύρωσε κατ’ ουσίαν την θέση του Μπαλαμάντ (1993), την οποία επαναλαμβάνει με αταλάντευτη επιμονή ο Παναγιώτατος, ότι δηλαδή ο Παπισμός ΔΕΝ αποτελεί αίρεση αλλά την «αδελφήν Εκκλησίαν της πρεσβυτέρας Ρώμης»!!! Τα δεινά των Ορθοδόξων της Ουκρανίας δεν φαίνεται να έχουν τελειωμό. Μακάρι να τους λυπηθεί ο Θεός, διότι οι αιρετικοί Ουνίτες διψούν κυριολεκτικά για αίμα.