Ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΤΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ ΤΟΥ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ” ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΤΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ ΤΟΥ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ” ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Διαβάζουμε στο ιστολόγιο “Θρησκευτικά” άρθρο του σεβαστού μας π. Διονυσίου Τάτση που επιγράφεται “Πού η παρρησία;”:

“Στο χώρο τῆς Ἐκκλησίας συχνὰ παρατηροῦνται φαινόμενα ἀποστασίας καὶ ἀποτείχισης. Καλοπροαίρετοι κατὰ τὰ ἄλλα ἄνθρωποι, λόγῳ αὐξημένης εὐαισθησίας, διαφωνοῦν μὲ διάφορες πρωτοβουλίες καὶ ἐκδηλώσεις μεγαλόσχημων κληρικῶν (Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, Ἀρχιεπισκόπου, Μητροπολιτῶν), κυρίως στὸ θέμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐν ἀγανακτήσει εὑρισκόμενοι παίρνουν τὴ «γενναία» ἀπόφαση νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ ξακαθαρίζουν ποῦ θὰ πᾶνε. Μάλιστα μερικοὶ ἄγαμοι κληρικοί, ἱερομόναχοι τοῦ κόσμου, ἐγκαταλείπουν τὴν Ἐκκλησία, ποὺ τοὺς τίμησε μὲ τὸ χάρισμα τῆς ἱερωσύνης καὶ προσχωροῦν σὲ κάποια παλαιοημερολογίτικη παράταξη καὶ αἰφνιδίως ἐμφανίζονται ὡς «ταπεινοὶ ἀρχιερεῖς καὶ ὁμολογητὲς τῆς πίστεως!», ἀδιαφορώντας γιὰ τὴν ἀντικανονική τους χειροτονία. Ἡ τακτικὴ εἶναι ψυχόλεθρη καὶ πρέπει νὰ ἐκλείψει. Ἐπιτέλους, πρέπει νὰ μάθουμε τὸν ὀρθὸ τρόπο ἀντίδρασης στὶς προκλητικὲς καὶ ἀμφίβολες δηλώσεις καὶ ἐκδηλώσεις τῶν μεγαλοσχήμων κληρικῶν, χωρὶς νὰ πληγώνουμε τὴν Ἐκκλησία.

Θεωρῶ πολὺ χρήσιμη τὴ συμβουλὴ τοῦ Γέροντος Παϊσίου, ποὺ διατυπώθηκε τὸ 1969 σὲ σχετικὴ μὲ τὸν οἰκουμενισμὸ ἐπιστολή του. Γνωρίζω, βέβαια, ὅτι πολλοὶ ζηλωτὲς τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου δὲν δέχονται τὸν Γέροντα καὶ μιλοῦν μὲ τὰ χειρότερα λόγια. Ὅμως ἐγὼ δὲν ἀπευθύνομαι σ ̓ αὐτούς, γιατὶ γνωρίζω ὅτι θὰ ματαιοπονήσω, ἀλλὰ στοὺς ἐλεύθερους ἀπὸ τὸ φανατισμὸ ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι πονοῦν ἀπὸ τὴ δράση τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ θέλουν νὰ παρηγορηθοῦν, ἀλλὰ καὶ νὰ σταθεροποιηθοῦν πνευματικά, νὰ τοὺς δοθεῖ μιὰ διέξοδος στοὺς προβληματισμούς, ποὺ τοὺς ἀποσχολοῦν. Ἔγραψε λοιπὸν ὁ Γέροντας:

«Ἔχω τὴν γνώμην, ὅτι δὲν εἶναι καθόλου καλὸ ν ̓ ἀποχωριζώμεθα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν κάθε φορὰ ποὺ θὰ πταίῃ ὁ Πατριάρχης, ἀλλὰ ἀπὸ μέσα, κοντὰ στὴ Μητέρα Ἐκκλησία ἔχει καθῆκον καὶ ὑποχρέωσιν ὁ καθένας νὰ διαμαρτύρεται καὶ νὰ ἀγωνίζεται μὲ τὸν τρόπον του. Τὸ νὰ διακόψῃ τὸ μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχου, νὰ ἀποσχισθῇ καὶ νὰ δημιουργήσῃ ἰδικήν του Ἐκκλησίαν καὶ νὰ ἐξακολουθῇ νὰ ὁμιλῇ ὑβρίζοντας τὸν Πατριάρχην, αὐτό, νομίζω, εἶναι παράλογον».

Ἐδῶ πρέπει νὰ ὑπενθυμίσω τὸ καθῆκον, ποὺ ἔχει κάθε χριστιανὸς νὰ διαμαρτύρεται γιὰ ὅσα κάνουν οἱ οἰκουμενιστὲς καὶ νὰ ἐκφράζει τὴ γνώμη του, χωρὶς νὰ καιροσκοπεῖ. Νὰ ἔχει εὐθύτητα στὴ γνώμη του καὶ νὰ μὴ σιωπᾶ, ὅταν πρέπει νὰ κραυγάσει. Μὲ τὶς ἀντιδράσεις περιορίζεται τὸ ὀλέθριο ἔργο τῶν οἰκουμενιστῶν, καθὼς βλέπουν ὅτι τὰ σχέδια τους δὲν μποροῦν νὰ ὑλοποιηθοῦν καὶ νὰ γίνουν ἀποδεκτὰ ἀπὸ τὸν πιστὸ λαό.

Ἡ παρρησία εἶναι ἀρετή, ἰδίως ὅταν σχετίζεται μὲ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεως. Στὴν ἐποχή μας ὅμως χάθηκε καὶ ἀπὸ τοὺς κληρικούς! Ἐλάχιστοι πιὰ διαφωνοῦν δημοσίως μὲ τοὺς οἰκουμενιστές. Προτιμοῦν νὰ ὑπερασπίζονται ἰδιωτικῶς τὴν Ὀρθοδοξία, γιατὶ ὑπολογίζουν τὶς τυχὸν ἀντιδράσεις, ἂν ἐπικρίνουν τοὺς πρωταγωνιστὲς τοῦ οἰκουμενιστικοῦ παραλογισμοῦ. Μερικοὶ ἐπίσης εἶναι ἀντιπαπικοὶ καὶ γράφουν σπουδαῖα κείμενα, ἀλλὰ γιὰ τοὺς δικούς μας φιλοπαπικοὺς δὲν ἔχουν τίποτα νὰ ποῦν. Ἡ ἰδιοτελὴς «διάκριση» τοὺς ἔχει κλείσει ἀπὸ καιρὸ τὸ στόμα! Εἶναι ἀποκαρδιωτικὴ ἡ τακτικὴ αὐτῶν τῶν κληρικῶν, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔχουν φήμη ἐναρέτου καὶ ἀγωνιστοῦ.”

Πολύ ωραία όλα αυτά που λέγει ο π. Διονύσιος για τους σχισματικούς και τους Αποτειχιστές, αλλά και για όσους άλλους σιωπούν για τις ασχημίες των Οικουμενιστών και γι' αυτούς που καλύπτουν τους δικούς τους επισκόπους όταν προβαίνουν σε οικουμενιστικούς ακροβατισμούς, ενώ είναι λαλίστατοι και άτεγκτοι όταν αυτή την πρακτική την υιοθετούν άλλοι.

Δύο ερωτήσεις προς τον σεβαστό μας Γέροντα:

1.) Γιατί κάνετε ανώνυμα αυτές τις καταγγελίες; Γιατί δεν λέτε επί παραδείγματι ο τάδε κληρικός σιωπά από δειλία ή υπολογισμό και κάνετε αόριστες ανώνυμες καταγγελίες, ενώ το άρθρο σας μιλά για παρρησία και ομολογία πίστεως;

2.) Εσείς, Γέροντά μου, δεν διαβάσατε την επιστολή του Αγίου Μεσσηνίας στον “Ορθόδοξο Τύπο”, στον οποίο δημοσιογραφείτε ανελλιπώς, και στον οποίο δημοσιεύσατε το πιο πάνω άρθρο;

Δεν διαπιστώσατε την συνεχιζόμενη απροθυμία των υπευθύνων της εφημερίδας να αποσύρουν την απολογία προς τον Αγιο Μεσσηνίας;

Δεν υπέπεσε στην αντίληψή σας η απαράδεκτη σιωπή "του συνεχιστή της πολιτικής του Καποδιστρίου", όχι μόνον για την απολογία προς τον Μεσσηνίας, αλλά και για τον ύμνο προς τον κ. Γιανναρά;! 

Δεν μπορούσε άραγε, ο σεβαστός και λίαν μοι αγαπητός Γέρων Βασίλειος, να γράψει τουλάχιστον επιστολή ή άρθρο και να εκφράζει τη διαφωνία του με το κύριο άρθρο της εφημερίδας τη γραμμή της οποίας ελέγχει σε μεγάλο βαθμό;

Εσείς, π. Διονύσιε, γιατί δεν στηλιτεύετε επώνυμα και υπεύθυνα την παρανομία;

Πόσες φορές και σε ποιους Οικουμενιστές ο “Ορθόδοξος Τύπος” έκλινε γόνυ στις δεκαετίες της κυκλοφορίας του;

Γιατί, λοιπόν, δεν νιώσατε την ανάγκη να μιλήσετε για το θέμα και έρχεστε να ελέγξετε άλλους επειδή πέφτουν σ’ αυτό το παράπτωμα;

Γιατί σιωπάτε; 

Φοβάστε μήπως κατηγορηθείτε επί "παλικαρισμώ" όπως τον αείμνηστο Κονίτσης Σεβαστιανό;

Δεν είναι καλύτερα να είναι ορισμένοι παλικάρια - ή έστω "παλικάρια" κατά τον εκ της νήσου των Φαιάκων ορμώμενον - παρά γονατισμένοι μπροστά στον Μεσσηνίας; 

Θα μου πείτε ίσως: 

Καλά ρε Παναγιώτη! 

Γιατί δεν βάζεις ένα καλό λογισμό ότι στον π. Γεώργιο Μεταλληνό κυρίως, αλλά και στον π. Θεόδωρο Ζήση, αναφέρεται το άρθρο μου όταν μιλά για τους κληρικούς που γράφουν σπουδαίες μελέτες εναντίον του Παπισμού, αλλά καταπίνουν τη γλώσσα τους για τους δικούς τους Οικουμενιστές για να μη βάλουν τον εαυτό τους σε μπελάδες;

Εβαλα αυτό το λογισμό, Γέροντά μου, αλλά εσείς γιατί δεν βάλατε τα ονόματα των παρανομούντων για να νιώσουν έντονα την απαρέσκειά μας για τη συνεχιζόμενη απροθυμία τους να ομολογήσουν την πίστη μας; 

Αν ακόμη και εσείς που είχατε στενό σύνδεσμο με τον Γέροντα Παίσιο και που γαλουχηθήκατε με τους "παλικαρισμούς" του αείμνηστου Σεβαστιανού φοβάστε να καταγγείλετε επώνυμα τους ένοχους, ποιος να ελπίσουμε ότι θα εκφράσει την απογοήτευσή μας προς τους υπευθύνους του "Ορθοδόξου Τύπου", οι οποίοι δεν εννοούν με τίποτα να αποσύρουν την απολογία τους προς τον "διαιρέτη" της Εκκλησίας;