ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στην εφημερίδα “Εθνικός Κήρυξ”, άρθρο του εκδότη της, κ. Αντώνη Διαματάρη, που επιγράφεται “Το δόγμα του Δημητρίου: “Γαία πυρί μειχθήτω.”

Aπό θεολογική άποψη το άρθρο είναι αξιοθρήνητο.

Θεωρεί την άρνηση του Αρχιεπισκόπου να παραιτηθεί, ως απείθεια προς την προισταμένη του αρχή και ως πράξη εγωισμού, αντί ως σεβασμό προς τους Ιερούς Κανόνες.!!!

Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος -όπως ο κάθε ιεράρχης (Πατριάρχης, Αρχιεπίσκοπος Μητροπολίτης κτλ.)- είναι ο πνευματικός νυμφίος της επισκοπής που ποιμαίνει. Γι’ αυτό οι Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν ρητά την μετάθεση κάθε επισκόπου. 

Απαγορεύουν, επίσης, και την παραίτησή του, εκτός αν οι ψυχοσωματικές του δυνάμεις τον εγκαταλείψουν ή αν καθαιρεθεί, επειδή έπεσε σε σοβαρά αμαρτήματα (σαρκικά αμαρτήματα, κλοπή, φόνο κτλ.).

Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος διατηρεί στο ακέραιο τις ψυχοσωματικές του δυνάμεις και είναι Ιεράρχης ανεπίληπτου βίου. 

Άρα δεν έχει κανένα απολύτως κανονικό δικαίωμα να παραιτηθεί.

Ούτε έχει κανένας το δικαίωμα να τον εκπαραθυρώσει με αντικανονικές διαδικασίες.

Η ιερωσύνη και η αρχιερωσύνη δεν είναι ιδιοκτησία του Οικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ώστε να μπορεί να την δίνει ή να την αφαιρεί κατά βούληση.

Η ιερωσύνη ανήκει στον Μέγα Αρχιερέα Χριστό. Ο Πατριάρχης είναι απλά ο διαχειριστής της ιερωσύνης και όχι η πηγή της. Γι’ αυτό οφείλει να την δίνει ή να την αφαιρεί ΜΟΝΟΝ, εφόσον συντρέχουν οι προυποθέσεις, που διαλαμβάνουν οι Ιεροί Κανόνες. 

ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΔΙΩΞΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ;

________

Ένα απόσπασμα, όμως, του άρθρου σας αγαπητέ κ. Διαματάρη, δεν μπορούμε να το αφήσουμε ασχολίαστο. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, εγκαλείτε τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, επειδή δεν εκπαραθύρωσε αμέσως αντικανονικά τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο:

“Η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι διέπραξε ένα σοβαρό λάθος. Οτι στέλνει ένα πολύ δυσάρεστο μήνυμα σε φίλους του Πατριαρχείου και σε εχθρούς του. Ενα μήνυμα αποδοχής της ανταρσίας από αδυναμία. Κάτι που αν δεν αλλάξει σύντομα θα το πληρώσει ο ίδιος και το Πατριαρχείο πολύ ακριβά.

Οι λίγοι σήμερα αντάρτες, αύριο θα πολλαπλασιαστούν. Γιατί θα έχουν μυρίσει αίμα…”

Η ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΜΥΡΙΖΕΤΑΙ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΦΡΙΤΤΕΙ

_______

Όντως κ. Διαματάρη. Η Ομογένεια -σχεδόν στην ολότητά της- μυρίζεται αίμα. 

Ακούει τον κομμό της Κασσάνδρας, που προφητεύει την δολοφονία του Αγαμέμνονα από την Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο. 

Παρακολουθεί, με αποτροπιασμό, την Σαλώμη να ορχείται με τον δαιμονικό της χορό, για να δελεάσει τον Ηρώδη να αποκεφαλίσει τον δίκαιο. 

Βλέπει το δίχτυ της ανομίας να τυλίγεται γύρω από τον αδιάβλητο Αρχιεπίσκοπο, για να τον δολοφονήσει ο πέλεκυς των ποταπών συμφερόντων. 

Αυτά όσον αφορά την Ομογένεια σχεδόν στην ολότητά της. 

ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΜΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑ

________

Υπάρχουν και ορισμένοι άλλοι -ελάχιστοι ευτυχώς- κ. Διαματάρη, οι οποίοι θέλουν να εκπαραθυρώσουν τον Αρχιεπίσκοπο με αντικανονικές διαδικασίες. 

Όχι επειδή μυρίζονται αίμα -αντίθετα, το αίμα τους ηδονίζει, το επιζητούν μανιωδώς, όταν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους-, αλλά επειδή μυρίζονται χρήμα.

Οι τελευταίοι εξωθούν τον Πατριάρχη να αρπάξει τον πέλεκυ της ανομίας και να χτυπήσει αδίστακτα τον αδιάβλητο Αρχιεπίσκοπο, για να συνεχιστεί ανενόχλητη η τυραννία της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου. 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

________

Όσοι κινούνται με αυτά τα ελατήρια, φρόνιμο είναι να θυμούνται, ότι υπάρχει Θεός και Ημέρα της Κρίσεως. 

Αφού, μάλιστα, μιλούμε με τους όρους της τραγωδίας "Αγαμέμνων" του Αισχύλου, καλόν είναι να θυμούνται την ρήση του κορυφαίου τραγωδού “τύμμα τύμματι τείσαι”. 

Οι Ερινύες παραμονεύουν και δεν μετατρέπονται ποτέ σε Ευμενίδες, αν δεν υπάρχει μετάνοια! 

Ο Ηρώδης, που σκότωσε τα 14,000 νήπια, πέθανε από μια οδυνηρή ασθένεια, η οποία τον παρέλυσε και του σάπισε το κάτω μέρος του κορμιού του. Λίγο πριν τον θάνατό του σκότωσε τον γιο του, τον Αντίπατρο. 

Η Ηρωδιάδα δεν ένιωσε μόνον άγρια διαβολική χαρά, επειδή ο Ηρώδης πρόσφερε στην Σαλώμη, την κεφαλή του Προδρόμου. 

Ένιωσε και απύθμενο τρόμο και οδύνη, όταν κατατρεγμένη, είδε το κεφάλι της Σαλώμης να κυλίεται αποκεφαλισμένο σε παγωμένο ποτάμι. 

Η τυραννία του Αίγισθου και της Κλυταιμνήστρας στο Άργος δεν διάρκεσε για πάντα. Ο Ορέστης έγινε το τιμωρό χέρι της δικαιοσύνης, την ώρα που η Ηλέκτρα τον παρότρυνε: “Παίσον ει σθένεις διπλήν”. 

Προσέξτε, κ. Διαματάρη! Προσέξτε! 

Ο Θεός σας τα έχει δώσει όλα. Ευφυία, προσωπικότητα, χαρίσματα, γυναίκα, παιδιά, πλούτη, δόξα, κύρος, υγεία.

Όλα αυτά, όμως, είναι εφήμερα. 

Δεν θα αφήσει ο Θεός αναπάντητο το έγκλημα, που βυσσοδομείται, σε βάρος ενός αθώου.

Όσοι απεργάζονται ανομίες σε βάρος αθώων, αργά ή γρήγορα, λαμβάνουν ένδικη μισθαποδοσία, επειδή οι οιμωγές τους διαπερνούν το στερέωμα και βοούν, μέρα και νύχτα, μπροστά στον Θρόνο του Υψίστου.

ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΑΣ ΜΗ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΑΤΡΑΛΟΙΕΣ

__________

Όταν, εν εκείνη τη Ημέρα, βρεθούμε στο Φοβερό Κριτήριο, ενώπιον του Δικαιοκρίτου, μόνον η μετάνοιά μας μπορεί να μας σώσει. 

Οι μάρτυρες θα δείχνουν στον Χριστό τα κομμένα τους κεφάλια και τα ακρωτηριασμένα και πυρακτωμένα τους μέλη. 

Οι Ομολογητές τις πληγές, τις κακουχίες και τα βάσανά τους. 

Οι ασκητές τους ιδρώτες, τους κόπους, τις προσευχές, τις αγρυπνίες και τα ασκητικά τους παλαίσματα. 

Εμείς; 

Τι θα δείξουμε στον Χριστό, κ. Διαματάρη; 

Τα αιματοβαμμένα μας χέρια, από την καρατόμηση του αδιάβλητου πνευματικού μας πατέρα;