Η κ. ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ

Η κ. ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ
=====

Κανείς κ. Τελεβάντο και πρό πάντων ο π. Θεόδωρος δεν τρελλάθηκε να αφήσει την εργασία του, για να ασχοληθεί με ανθρώπους που απέδειξαν ότι είναι μία συμμορία, που τους ενδιαφέρει να κρατάνε το μαγαζί τους ανοικτό. Από ανθρώπους που τους γράφει ο σεμνός π. Σεραφείμ Ζήσης και αυτοί του πετάνε την κόλα στα “μούτρα”, τι μπορεί κανείς να περιμένει; 

Από πάνω σκούζουν ότι δεν τους κάλεσαν στο συνέδριο. Να τους καλέσουν στο συνέδριο να κάνουν τι; Είναι να απορεί κανείς! Το απέδειξαν ότι δεν είναι άξιοι τέτοιας τιμής. 

Αν πρέπει να κάνει κάτι ο π. Θεόδωρος είναι να ανακαλέσει την γενναιοδωρία του με την οποία, χριστιανικά φερόμενος, τους δώρισε τον χαρακτηρισμό ότι ακολουθούν την “ακρίβεια” και κράτησε για τον εαυτόν του και τους σύν αυτώ την “οικονομίαν”. Φαντάζει η “ακρίβεια” να είναι αυτό που λέει η λέξη και η “οικονομία” κάτι το υποδεέστερο, μία παρανομία όπως έχουν το θράσος να την ονομάζουν. Η κακοδοξία όμως δεν μπορεί να ονομάζεται “ακρίβεια” και η “οικονομία” δεν σημαίνει έκπτωση στην πίστη. 

Μία συμμορία τυχοδιωκτών είναι, που δεν έχουν μυρουδιά του τι σημαίνει πνευματική ζωή. Δεν δοκίμασαν ούτε τις στυφές και πικρές ρίζες της, ούτε τους γλυκείς καρπούς της, ώστε να ησυχάζουν εν ειρήνη και να μην σκούζουν. Παίρνουν τα αυτοκίνητά τους και πηγαίνουν στον πνευματικό τους να λειτουργηθούν και μας τρύπησαν τα αυτιά με τις τσιρίδες τους του πόσο πολύ υποφέρουν, λες και αυτός είναι ο κόπος της πνευματικής ζωής. 

Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να λύσουμε τα ψυχολογικά προβλήματα του κ. Ρίζου και του κ. Τσακίρογλου. Ο καθείς ας ιεραρχήσει τα θέματα της ζωής του. Αν τον κ. Τσακίρογλου δεν τον σηκώνει η Ελβετία, ας μετακομίσει κοντά στον πνευματικό του. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό; Είναι λίγο δύσκολο να μετακομίσει η Ελλάδα κοντά στον κ. Τσακίρογλου. 

Και εγώ κ. Τελεβάντο συμφωνώ, ότι δεν πρέπει αδελφοί καλοπροαιρέτως να σχολιάζουν στα ιστολόγιά τους, νομίζοντας ότι και εκείνοι είναι εξ ίσου καλοπροαίρετοι και αθώοι. Έχουν αποδείξει ότι θέλουν να συντηρούν την αντιπαλότητα, την αντιδικία, την λασπολογία, την εμμονή στην κακοδοξία, ώστε να αγρεύουν αθώους ανθρώπους στα δίχτυα της πλάνης. 

Ο π. Θεόδωρος έκανε κάτι το απείρως ευγενέστερο, χριστιανικότερο, ενωτικότερο από το να τους καλέσει στο συνέδριο. Με χριστιανική και ποιμαντική γενναιοδωρία τους έδωσε μία νόμιμη οντότητα υπό τον όρο “ακρίβεια”, αλλά αυτοί δεν χωράνε πουθενά. Απέναντι στην ποιμαντική φροντίδα του π. Θεοδώρου αυτοί απαντούν με αρές και ύβρεις. 

Ας μην απορούν λοιπόν, γιατί στο συνέδριο χαρακτηρίστηκαν σχισματικοί, πλανεμένοι, σκληροί και άτεγκτοι χαρακτήρες. Αποδεικνύουν ότι δεν έχουν ειρήνη και ότι η κατάστασή τους δεν είναι πνευματική.