ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΡΗΤΗΣ Δ΄

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ούτε Άγία, ούτε Μεγάλη, ούτε Σύνοδος 

Δ΄

Της Σύναξης Ορθοδοξων Κληρικών και μοναχών

=====

Συνοδική κατάλυση της συνοδικότητας ή «Habemus Papam!»

Η ουσία του συνοδικού πολιτεύματος συνίσταται στο ότι οι επίσκοποι-μέλη μιάς Συνόδου είναι φορείς και εκφραστές του εκκλησιαστικού φρονήματος της τοπικής τους Εκκλησίας, το οποίο, εννοείται ότι είναι και δικό τους φρόνημα. Ουσιαστικά ενεργούν ως εντολοδόχοι της τοπικής τους Εκκλησίας (σημ. 1, σ. 248-249, π. Σ. Ζήση, σημ. 10).

α) Έλλειμμα συνοδικότητας: Και όμως, καθ' όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της Συνόδου της Κρήτης ο Λαός του Θεού (Κλήρος και πιστοί), ακόμα και οι επίσκοποι και οι Ιεραρχίες των Τοπικών Εκκλησιών (σημ. 1, σ. 258-261, 439, 480), κρατήθηκαν μακριά. Το έργο ανέλαβε μια ομάδα “τεχνοκρατών”, πού ναι μεν είχαν τυπική νομιμοποίηση, στην ουσία όμως αναφορικά με το έργο αυτό ήσαν αποκομμένοι και δεν παρείχαν την ειλικρινή και πραγματική ενημέρωση στο Σώμα της Εκκλησίας (σημ. 1, σ. 223-229, 241, 483, 626). Είναι ενδεικτικό της κρυψίνοιας που επικρατούσε, ιδιαίτερα στην τελευταία προσυνοδική φάση, ότι τα τελικά προσυνοδικά κείμενα δημοσιεύθηκαν μόλις 5 μήνες πρό της Συνόδου και αυτό υπό την πίεση των Πατριαρχείων Γεωργίας και Μόσχας, ενώ δεν αξιοποιήθηκε η τεχνική δυνατότητα για την απευθείας παρακολούθηση των εργασιών της Συνόδου από το Σώμα της Εκκλησίας!

β) “Συνοδική» περιφρόνηση του Συνοδικού Θεσμού: 

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με ΟΜΟΦΩΝΗ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΣΜΕΥΣΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ να εκφράσει και να υποστηρίξει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (σημ. 1, σ. 440, π. Π. Χίρς, σημ. 9), τη συγκεκριμένη θεολογική θέση για το μείζον θεολογικό-εκκλησιολογικό ζήτημα, και να μην αποδεχθεί τον χαρακτηρισμό των αιρετικών κοινοτήτων ως «Εκκλησιών». Η Aντιπροσωπεία ως εντολοδόχος της Ιεραρχίας υποχρεούτο να σεβαστεί και να τηρήσει επακριβώς την εντολή του εντολέως της (σημ. 1, σ. 287,454-456,474). Είναι αδιανόητο ο εντολοδόχος να ενεργεί αντίθετα πρός τή βούληση του εντολέως τον οποίον εκπροσωπεί. Και όμως, η αντιπροσωπεία περιφρόνησε τη σαφή και ΟΜΟΦΩΝΗ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ και ενήργησε εντελώς αντίθετα προς αυτή! Το θλιβερό είναι ότι η περιφρόνηση της ΟΜΟΦΩΝΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.

(Συνεχίζεται)