Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΔΟΧΕΙΑΡΙΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, παραθέσαμε αξιόλογο άρθρο του Πανοσιολογιώτατου Καθηγούμενου της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους, που αφορά τον Οικουμενισμό, το Σχίσμα κα την Αποτείχιση.
1.) Στο άρθρο του ο σεβαστός Γέροντας Γρηγόριος αναλύει τους λόγους που καθιστούν τον Οικουμενισμό παναίρεση, την οποία ο ίδιος -ως εικός- αποδοκιμάζει.
2.) Παράλληλα διευκρινίζει ότι απορρίπτει την Σύνοδο της Κρήτης, η οποία, αντί να καταδικάσει τον Οικουμενισμό, τον περιέβαλε με Συνοδικό κύρος.
3.) Ο Γέροντας της Δοχειαρίου καταδικάζει τις διώξεις των αποτειχισθέντων πατέρων από τους Οικουμενιστές και τις παρομοιάζει με τις διώξεις που υπέστησαν οι Παλαιοημερολογίτες, οι οποίοι εδιώχθησαν απηνώς με αποτέλεσμα παγιωθεί το Σχίσμα.
4.) Ο σεβαστός π. Γρηγόριος δεν διστάζει να κατονομάσει τον κακό δαίμονα της Ορθοδοξίας Πατριάρχη Αθηναγόρα, ένα από τους μεγαλύτερους αιρετικούς όλων των εποχών που γνώρισε η Εκκλησία. Από τον αχαρακτήριστο αυτόν Πατριάρχη, ξεκίνησε η δεύτερη φάση της επέλασης του Οικουμενισμού, που συνεχίζεται αδιάπτωτη μέχρι τις μέρες μας. Κορυφώθηκε -μάλιστα- με την Σύνοδο της Κρήτης, η οποία θεσμοθέτησε τον Οικουμενισμό σαν πίστη της Εκκλησίας.
5.) Ο Γέροντας της Μονής Δοχειαρίου ερμηνεύει ορθά τον ΙΕ΄ Κανόνα της ΑΒ΄ Συνόδου, ως δυνητικό και όχι υποχρεωτικό, και διευκρινίζει ότι ο ίδιος δεν πρόκειται να προχωρήσει σε Αποτείχιση.
6.) Ο Καθηγούμενος της Δοχειαρίου φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, να καταδικάζει τις Αποτειχίσεις και να τις συγχύζει με το Σχίσμα. Μια προσεκτική ανάγνωση του άρθρου του σεβαστού Γέροντα, όμως, δείχνει ότι αναφέρεται στους 3+1 Σχισματικούς των Καρυών -και τους όποιους ομόφρονές τους- και όχι στους ιερώς Αποτειχισθέντες Πρωτοπρεσβύτερους της Θεσσαλονίκης.
7.) Οίκοθεν νοείται ότι τους Σχισματικούς, που τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι είναι Αποτειχισμένοι, δεν είναι μόνον ο π. Γρηγόριος που καταδικάζει, αλλά όλοι και τους καλούμε να μετατοπιστούν, από το Σχίσμα στην Αποτείχιση, και να τεθούν κάτω από την ηγεσία του π. Θεόδωρου Ζήση, ώστε να υπάρχει εχέγγυο ότι κινούνται μέσα στα σωστά Θεολογικά πλαίσια.
Τί νά πούμε κ. Τελεβάντο πάνω στό τόσο πολυσυζητημένο θέμα ! Υποχρεωτική και Ευαγγελική εντολή είναι η ομολογία : όστις ομομογήσει εν εμοί .....Καλόν είναι αυτή η ομολογία νά παίρνει μία δυναμική και οργανωμένη μορφή στίς κατά τόπους χριστιανικές κοινότητες των πόλεων και σε πανελλαδικό επίπεδο . Όταν υπάρχει αίρεση πρέπει νά γίνεται ένας σεισμός . Και υπάρχει αυτή η δυνατότητα . Στίς παρυφές των πλείστων ελληνικών πόλεων και χωρίων , στις γραφικές βουνοπλαγιές τους δεσπόζουν όμορφα μοναστηράκια , που επισκιάζουν την πόλη και έχουν επιρροή σε αυτήν . Δεν θά έπρεπε νά περιορίζονται μόνο σε έναν συμβατικό ρόλο .Αυτό ειναι τό παράπονό μας . Ο εφησυχασμός είναι ένα σκάνδαλο !
ReplyDeleteΗ ομολογία δεν έχει μόνο μία μορφή . Πολύ καλά κάνετε την διορθωτική επεξήγηση και ερμηνεία των λόγων του Δοχειαρίτη αγίου ηγουμένου . Πάντα απολαμβάνουμε τά γεμάτα παρρησία κείμενά του , που σε ξαφνιάζουν μέ την πρωτοτυπία τους . Ακούγεται κάπως σόλοικο το : κανείς δεν μέ υποχρεώνει νά κάνω αποτείχιση . Μήπως κανείς τον υποχρέωσε νά γίνει μοναχός ; Η εκκλησία χρησιμοποιεί πάντα την αρχοντική γλώσσα για να διεγείρει τό φιλότιμο .
Σε κάθε περίπτωση ο άγιος ηγούμενος κάνει την ομολογία του μέ τον δικό του αυθεντικό τρόπο και μαστιγώνει τις προδοσίες στον εκκλησιαστικό , ακαδημαικό και εθνικό μας βίο . Εμείς θά ευχόμασταν ο άγιος γέροντας μαζί μέ τους καλογήρους του νά είχαν ταμπουρωθεί μέσα στό μοναστήρι τους και νά ύψωναν τις μαύρες σημαίες . Αυτά όμως τά πράγματα , όπως λέει , δεν υποχρεώνονται .