ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟ ΞΕΣΚΕΣΠΑΣΤΟ ΤΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ...
Του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη Γρηγόριου,
Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου
=====
Από τα παλιά-παλιά τα χρόνια οι ανυπόγραφες επιστολές, τα ψευδεπίγραφα και τα απόκρυφα υπήρξαν μεγάλη τυράγνια για την ανθρωπότητα. Τουλάχιστον παλιά ήταν γραμμένα με το χέρι και από τον γραφικό χαρακτήρα μπορούσες να γνωρίσης και το πρόσωπο.
Τώρα, αραδιασμένα τα γράμματα στις μηχανές, που να μαντέψης τον συντάκτη; Έπειτα, τα παλιά τα χρόνια λίγοι βαστούσανε κοντυλοφόρο. Τώρα και οι κόττες αραδιάζουν γράμματα στις περγαμηνές.
«Με τα αποτελέσματα της Μεγάλης Συνόδου διώκονται απηνώς οι αντιφρονούντες μοναχοί. Πηγαίνει ο κρατών στο κελλί του μοναχού που δεν μνημονεύει με τον χωροφύλακα.
− Φύγε από το κελλί.
− Δεν φεύγω. Κοπίασα να το στήσω, στερήθηκα να το ανακαινίσω.
Και ο κρατών στον χωροφύλακα:
− Βαλ᾽ του χειροπέδες.»
Καθόλου δεν με αναπαύη ο τρόπος αυτός. Από εμάς που διακηρύττουμε ότι ο Χριστός μας ελευθέρωσε κι ο άνθρωπος απολαμβάνει αυτήν την εν Χριστώ ελευθερία, είναι κρίμα και μεγάλο να διώκονται απηνώς μοναχοί και οι μουσουλμάνοι να απολαμβάνουν κάθε ελευθερία και προστασία και μάλιστα υπερπροστασία από τους ταγούς και του κράτους και της Εκκλησίας.
Οι μουσουλμάνοι είναι «αδελφοί μας» και οι μοναχοί παλιόσκυλα, που πρέπει να τους σύρουμε χειροδέσμιους έξω στους δρόμους!
Αυτά έκαναν και οι κρατούντες στην Εκκλησία τα χρόνια της αλλαγής του ημερολογίου και δημιουργήθηκε το μέγα και δυσεπίλυτο πρόβλημα του παλαιοημερολογιτισμού, το οποίο θα διαιωνίζεται μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας, γιατί οι επιτήδειοι, κοντά στο ημερολόγιο ανασκάλεψαν και τις κινήσεις του οικουμενισμού εκ μέρους της κρατούσας Εκκλησίας. Η κομματιασμένη αυτή «Εκκλησία» των Παλαιοημερολογιτών απορρόφησε τους ευλαβείς χριστιανούς και τους δηλητηρίασε με τα πιο σύγχρονα και παλιά φαρμάκια. Και δυστυχώς και η Πολιτεία τους ανέχεται περισσότερο από την κρατούσα Εκκλησία για λόγους ψηφοθηρίας. Σαν τους κοπρομανίτες φυτρώνουν κάθε μέρα παρατάξεις για ασήμαντες και γελοίες αιτιολογίες. Και κατήντησαν το αντάρτικο μέσα στην Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία. Το ότι τράβηξαν την ευσεβή μερίδα του λαού το έζησα τα χρόνια της διακονίας μου στην Μονή Προυσού. Οι νεοημερολογίτες προσέρχονταν στην Παναγία σαν να ήθελαν να επισκεφθούν τα ακρογιάλια και τα ορειβατικά καταφύγια. Ο παλιοημερολογίτης όμως ερχότανε σεμνά ενδεδυμένος, με το ζυμωτό πρόσφορό του και τα δώρα του στην Παναγία.
Δεν είμαι «ζηλωτής», αλλ᾽ ούτε και οικουμενιστής. Δεν αναπαύομαι καθόλου να βλέπω τον Πατριάρχη να προσεύχεται και να φωτογραφίζεται με τον πάπα και τους ετεροδόξους και ετεροθρήσκους. Και περίμενα η Σύνοδος αυτή να στηλιτεύση τον οικουμενισμό και όχι να τον εδραιώση και συνοδικώς. Από αυτούς τους διαλόγους τίποτε δεν κέρδισε η Ορθόδοξη Εκκλησία. Μάλλον σύγχυση επέφεραν στον κόσμο και άλγος στους αληθινά ευσεβείς χριστιανούς.
Ως μαθητής της Πατμιάδος Εκκλησιαστικής Σχολής, ρώτησα τον νεροκουβαλητή του πατριάρχη Αθηναγόρα, αφού μας έκανε μακρά ομιλία γι᾽ αυτήν την κίνηση, που δεν θέλω να την χαρακτηρίσω ούτε εκκλησιαστική ούτε θεολογική, περισσότερο θα την ονομάσω πολιτική,
− Και πότε, σεβασμιώτατε, βλέπετε αυτήν την ένωση των Εκκλησιών;
Και μου απαντά:
− Παιδί μου, αυτό είναι εσχατολογικό πρόβλημα(!)
Άρα ούτε ο ίδιος δεν πίστευε σε αυτά που έκανε.
Το μνημόσυνο του επισκόπου μου δεν το σταματώ, παρά μόνον αν τον δικάση Σύνοδος. Δεν θέλω να σχίζω την Εκκλησία. Θεωρώ ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη αμαρτία που μπορεί να διαπράξη κανείς μέσα στην Εκκλησία. Όχι. Δεν πιστεύω σ᾽ αυτές τις κινήσεις, αλλά δεν κόβω και το μνημόσυνο. Άλλωστε, κανένας κανόνας της Εκκλησίας δεν μου επιβάλλει να το κάνω.
No comments:
Post a Comment