ΠΑΡΑΔΟΞΟΛΟΓΙΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Α΄

ΠΑΡΑΔΟΞΟΛΟΓΙΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Α΄

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

=====

.         Ὁ Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος ἀποδέχθηκε πρόταση τοῦ Ἰρανικοῦ Ὀργανισμοῦ Ἰσλαμικοῦ Πολιτισμοῦ καὶ μετέβη στὴν Τεχεράνη νὰ συμμετάσχει σὲ «θεολογικὸ διάλογο» μὲ τοὺς ἐκεῖ Σιίτες Μουσουλμάνους. Οἱ ἄλλοι ποὺ ἐπίσης ἀποδέχθηκαν τὴν πρόταση τῶν Ἰρανῶν καὶ μετέβησαν στὴν Τεχεράνη ἦσαν ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος, ἡ κυρία Ἰσμήνη Κριάρη, πρύτανης τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου, οἱ Κοσμήτορες τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Ἀπ. Νικολαΐδης καὶ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μιλτ. Κωνσταντίνου, ὁ ἐπικ. καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΕΚΠΑ, σὲ θέματα ἱστορίας θρησκευμάτων, κ. Μιχάλης Μαριόρας, καὶ ἡ ἀναπλ. καθηγήτρια κοινωνιολογίας τῆς θρησκείας τοῦ ΑΠΘ κυρία Νίκη Παπαγεωργίου. Οἱ συναντήσεις ἔγιναν στὶς 20 καὶ 21 Φεβρουαρίου 2017, στὸ κτιριακὸ συγκρότημα «Ἰμὰμ Χομεϊνί», στὴν Τεχεράνη. Οἱ προσκλήσεις τῶν Ἰρανῶν πρὸς τοὺς Ἕλληνες ἀποδέκτες ἦσαν προσωπικὲς καὶ ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς συμμετασχόντες στὸν «διαθρησκειακὸ διάλογο» ἐκπροσωποῦσε μόνο τὸν ἑαυτό του καὶ ἐπ’ οὐδενὶ τὸ θεσμὸ ἀπὸ τὸν ὁποῖο προερχόταν. Ἑπομένως ὁ βαρύγδουπος τίτλος «Θεολογικὸς διάλογος τοῦ Σιιτικοῦ Ἰσλὰμ μὲ τὴν Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» εἶναι προφανῶς λανθασμένος καὶ ἀνακριβής.

.         Ἕως τὴν ὥρα ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές, γιὰ τὴ συνάντηση ἔχει μιλήσει μόνο ὁ Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως, μὲ τὴ δημοσιοποίηση τῶν ὁμιλιῶν του στὸν κατανυκτικὸ ἑσπερινό τῆς Κυριακῆς 26ης Φεβρουαρίου 2017 καὶ στὴ συνάντηση τῆς Τεχεράνης. Οἱ παράδοξοι θρησκειολογικοὶ λόγοι του, ποὺ δημοσιοποιήθηκαν κατὰ τὴ δύσκολη αὐτὴ περίοδο γιὰ τὴν κοινωνία καὶ τὴν Ἐκκλησία, προκαλοῦν βαθιὰ θλίψη.

.         Στὴν ὁμιλία του στὸν κατανυκτικὸ ἑσπερινὸ καὶ θέλοντας νὰ ὑποστηρίξει τοὺς διαλόγους μὲ τοὺς ἀλλοθρήσκους ὁ Σεβ. Ἀλεξανδρουπόλεως εἶπε ὅτι διαπίστωσε ὅτι «στὸ σιιτικὸ ἰσλαμικὸ πανεπιστήμιο τοῦ Ἰρὰν διδάσκεται ἀπὸ ἕναν μουσουλμάνο καθηγητὴ ὁ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καὶ ἀπὸ ἕναν ἄλλο καθηγητὴ ἡ Φιλοκαλία». Καὶ πρόσθεσε: «Ἂς διερωτηθοῦμε τώρα, ὅλοι, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, πόσοι ξέρουμε τί εἶναι ἡ Φιλοκαλία»…

.         Ὁ λόγος τοῦ Σεβ., στὸ σημεῖο αὐτό, εἶναι ἀόριστος, μὲ μία προσπάθεια ρητορικοῦ ἐντυπωσιασμοῦ. Τί πάει νὰ πεῖ ὅτι ἕνας σιίτης εἰδικὸς ἐπιστήμονας ἀσχολεῖται μὲ τὴ Φιλοκαλία, ἢ μὲ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμά; Καὶ τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχει αὐτὸ μὲ τὰ ὅσα τραγικὰ συμβαίνουν στὸ Ἰρὰν σὲ βάρος τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν μουσουλμάνων; Διάλογος μὲ τοὺς σιίτες ἰρανοὺς δὲν σημαίνει μόνο καλὰ λόγια γι’ αὐτούς, διάλογος σημαίνει καὶ ἔκφραση τῆς ἀλήθειας πρὸς τὴ μεριά τους, διάλογος σημαίνει καὶ συμπαράσταση στοὺς καταπιεζόμενους καὶ διωκόμενους χριστιανοὺς τῆς χώρας αὐτῆς τῶν ἀγιατολάχ.

.         Ὁ Σεβ. λέγει ὅτι διδάσκεται ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καὶ ἡ Φιλοκαλία ἀπὸ κάποιους σιίτες στὸ Ἰράν, χωρὶς νὰ ἐξηγεῖ τί ἐννοεῖ.   Διδάσκεται ἡ συνομιλία τοῦ Ἁγίου μὲ τοὺς ἐξισλαμισθέντες Χιόνες καὶ τοὺς παρευρισκόμενους Τούρκους; Τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ ζητήθηκε νὰ ἐκθέσει στοὺς μουσουλμάνους τὴν πίστη τῶν Χριστιανῶν. Τὸ πρῶτο θέμα, ποὺ ἀνέπτυξε, ἦταν τὸ μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ δίδαξε τὰ περὶ τῆς θεότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπὸ συνθῆκες ὄχι καλοπέρασης, ἀλλὰ αἰχμαλωσίας, στερήσεων καὶ σωματικῶν κακώσεων. (Βλ. σχ. Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους «Ἀπόψεις περὶ τοῦ Ἀκαδημαϊκοῦ διαλόγου Ὀρθοδοξίας καὶ Ἰσλάμ", Ἀθῆναι, 1997, σέλ. 11).

(Συνεχίζεται)