“ΔΙΗΛΘΟΜΕΝ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΞΗΓΑΓΕΣ ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΑΝΑΨΥΧΗΝ”

“ΔΙΗΛΘΟΜΕΝ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΞΗΓΑΓΕΣ ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΑΝΑΨΥΧΗΝ” (Ψαλμ. ξε' 12)

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

=====

Όχι μόνο εθνικές περιπέτειες και την λύτρωσιν εξ' αυτών περιγράφει ο θείος ψαλμωδός, αλλά όλοι οι Ιεροί ερμηνευτές μεταφέρουν την φράση αυτή στους ποικίλους πειρασμούς που περνά ο κάθε συνειδητός πιστός.

Ο Άγιος μάλιστα Κοσμάς ο Αιτωλός ακριβώς τον ψαλμικό αυτό στίχο απήγγειλε προσευχόμενος πριν οι Τούρκοι του περάσουν την θηλιάν στον λαιμόν και μαρτυρήσει υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. 

Αλλά, εάν γνωρίζουμε σωστά την ζωή της πίστεως και μελετήσουμε εις βάθος τούς νόμους που διέπουν την ζωή τού Πνεύματος, εάν μεταφέρουμε στη ζωή μας το πνεύμα τού κειμένου, τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο κι εμείς θα ψελλίσουμε, όταν βεβαίως απολαύσουμε και το ευλογημένο τέλος των πειρασμών.

Διαβήκαμε την θάλασσα των δοκιμασιών και υπέστημεν κακά, από τα οποία εκινδυνεύσαμε να καταποντισθούμε και να χαθούμε. Αλλ' εν τέλει, συ Κύριε μάς έβγαλες σε τόπο αναψυχής και ανέσεως.

Επομένως, όχι μόνο δεν μας εγκαταλείπει ο Θεός στις περιπέτειες του βίου μας, αλλά εάν δείξουμε υπακοή εις το σωστικό του θέλημα, μέσω όλων αυτών των δοκιμασιών, τελικώς καταρτιζόμεθα και ανερχόμεθα στα επίπεδα που πρέπει να ευρίσκεται όποιος βαδίζει την οδόν της Πίστεως. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο ακόμα.

Η πείρα που έχουμε αποκομίσει από τις ελεγχόμενες έως κεραίας εκ του Θεού περιπέτειες. Πείρα η οποία γίνεται πολύτιμος σύμβουλος τόσο για εμάς τους ίδιους, όσο και δι’ εκείνους που μας αγαπούν και μας εμπιστεύονται τις δικές τους περιπέτειες. Αφού λοιπόν μέσω των πειρασμών καταρτιζόμεθα εις την υπομονήν, είμεθα πάντοτε έτοιμοι να δεικνύουμε και νέες αντοχές. Νέες αντοχές και καρτερική υπομονή έως τέλους, αφού η πίστις μας χαρίζει την βεβαιότητα ότι τελικώς εκ βάθους καρδίας θα αναφωνήσουμε “διήλθομεν διά πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν”.