ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΞΕΛΕΞΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ (Ψαλμός λβ´) - γ´

ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΞΕΛΕΞΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ

(Ψαλμός λβ´) - γ´

Της Χριστουφάντου

=====

 Εὐτυχισμένον ἀληθῶς τό ἅγιον τό ἔθνος,

πού ἀποφεύγει δυσεβῶν τό μῖσος καί τό μένος.

Μοναδικόν τόν Κύριον λατρεύει γιά Θεόν του,

βαδίζοντας ἀκλόνητα πρός τόν προορισμόν του.

 Ὄντως μακάριος ἐστί, καθώς τό Πνεῦμα λέγει,

κληρονομία ἄνωθεν, λαός πού ἐξελέγη.

Ἰδιαιτέρως προνοεῖ γιά λεῖμμα ἐκλεκτῶν Του,

πού ὄργανον κατέστησε ἀνέκφραστων βουλῶν Του.

 Ἀπό τά ἄστρα τ᾽ οὐρανοῦ ὁ Παντοκράτωρ βλέπει,

ποῖος ποθεῖ τόν νόμον Του καί ὕμνους ἀναμέλπει.

Ὡς ὁ Πατήρ πού ἀγρυπνεῖ δι᾽ ὅλους τούς ἀνθρώπους,

ὁρᾷ καλούς καί ἀγαθούς, μά καί τούς καιροσκόπους.

Ἀπό τήν μεγαλόπρεπον κι ἀσάλευτον Οἰκία,

μᾶς ἀτενίζει βλέμμα Του, μεγίστη εὐλογία!

Ὅλα τά παρακολουθεῖ, ἔχει τήν μέριμνάν Του,

καί ἀποστέλλει χάριτας στ᾽ ἀγαπητά παιδιά Του.

 Μήν ἀμφιβάλλῃ πιά κανείς γιά γνῶσιν τοῦ Δεσπότου,

μέλλον παρόν, καί παρελθόν εἰς χεῖρας Παντεπόπτου.

Αὐτός πού δημιούργησε ἐκ μηδενός καρδία,

οἶδε ἔργα ἑκούσια, σκέψεις ἐν διανοίᾳ.

 Δέν σώζεται ὁ βασιλεύς ἀπό τήν δύναμίν του,

οὐδέ μέ στρατιωτικήν κι ἀπόρθητον ἰσχύν του.

Τό ρωμαλέον σῶμα του γίγαντα ταπεινώνει,

ὁ Ὤν τοῦ δίδει τήν ζωήν κι εὐθύς τόν ἀνορθώνει.