ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Της Χριστούφαντου
====
Μ᾽ ἄνθη καί ροδοπέταλα
τίς σκέψεις θά στολίζω
καί μέ τό νέκταρ τῆς καρδιᾶς
ἐγώ θά τίς ποτίζω.
Μέ τό γλυκό ἀνθόνερο
τά λόγια θά ραντίζω,
θά σοῦ γράφω ποιήματα
καί θά σοῦ τά ψελλίζω.
Καί περιστέρι τό λευκό
θά στείλω στήν αὐλή σου,
μ᾽ ὄμορφα Χριστολούλουδα
νά γιάνῃ τήν ψυχή σου.
Τά ταξειδιάρικα πουλιά
ἐκεῖνο θά ρωτήσουν,
τί κουβαλᾶς εἰς τά φτερά
κι ἀγέρες μυροβλύζουν;
Τό περιστέρι θά τούς πῇ
πηγαίνω να φυτέψω
κῆπο καρδιᾶς μικροῦ παιδιοῦ
ψυχή νά θεραπεύσω.
Τ᾽ ἄνθη ἔρανε μέ εὐχές,
τῶν λουλουδιῶν παιδάκι
τά στέλνει εἰς τά πέρατα
τό χριστολουδάκι.
No comments:
Post a Comment