ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ μ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ μ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Στην επιστολή του (βλέπε αμέσως προηγούμενη ανάρτηση) προς τον σεμνό και αληθινά ταπεινό Πατριάρχη Δημήτριο, ο μακαριστός Μητροπολίτης Παραμυθίας Παύλος συνόψισε μέσα σε ελάχιστες γραμμές τη στάση που πρέπει να τηρούμε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί έναντι του Οικουμενισμού.

1.) Η επιστολή του μ. Παραμυθίας Παύλου είναι γραμμένη με απόλυτο σεβασμό προς το πρόσωπο του μ. Πατριάρχη, αλλά και προς το θεσμό του εμπερίστατου Οικουμενικού Πατριαρχείου. 

Οπως ακριβώς είναι γραμμένη και η μνημειώδης ανοιχτή επιστολή του Γέροντος Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου προς τον αοίδιμο Πατριάρχη Αθηναγόρα.

Το αβυσσαλέο μίσος προς το πρόσωπο του Πατριάρχη και η φοβερή αναγλησία μπροστά στο δράμα της Μητέρας Εκκλησίας, που παρατηρείται ευρέως σε πολλούς αντι-οικουμενιστές σήμερα - όπως λ.χ. στον σατανικό και σοβαρά παρανοικό Αρχιμανδρίτη Μελέτιο Βαδραχάνη, δεν έβρισκε καμία απήχηση στην ψυχή του μ. Παραμυθίας Παύλου, όπως δεν έβρισκε στην ψυχή του μ. Γέροντα Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου. Ούτε μία λέξη της μνηνειώδους επιστολής του π. Επιφανίου δεν προδίδει μίσος προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα ή αναγλησία για το δράμα της Μητέρας Εκκλησίας.

2.) Παρόλη τη σεμνότητα, την ταπείνωση και την ιεροπρέπεια που χαρακτήριζαν τον μ. Μητροπολίτη Παραμυθίας Παύλο με παρρησία λέγει στον Πατριάρχη Δημήτριο ότι χαίρεται επειδή εξελέγη αντί του μ. Χαλκηδόνος Μελίτωνα τον οποίο εγκαλεί, όχι μόνον ως χωλαίνοντα εις τα της πίστεως, αλλά και εις όσα αφορούν το ορθόδοξο ήθος.

3.) Αμέσως μετά την κοίμηση του μεγάλου αποστάτη της πίστεως μας αοίδιμου Πατριάρχη Αθηναγόρα ο μακαριστός ιεράχης άρχισε να μνημονεύει τον Πατριάρχη Δημήτριο.

Το ακούν αυτό όσοι έπηξαν σχίσμα που ονόμασαν αποτείχιση; 

Το ίδιο -με τον μ. Παραμυθίας Παύλο- έκανε και ο μ. Φλωρίνης και ο μ. Ελευθερουπόλεως οι οποίοι επίσης διέκοψαν το μνημόσυνο του Αθηναγόρου.

Η αποτείχιση δεν θεσπίστηκε από την Εκκλησία ως τρόπος για να εκφραστεί το σχισματικό φρόνημα αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: Για να το αποτρέψει.

Το ίδιο -με τον μ. Παραμυθίας Παύλο- έκαναν οι 19 Μονές του Άθωνα και ο Οσιος Ιουστίνος (Πόποβιτς), οι οποίοι επίσης αποτειχίστηκαν εξαιτίας των Οικουμενιστικών ακροβασιών του Πατριάρχη Αθηναγόρα.

Οι σημερινοί “αποτειχισμένοι” -έτσι βάφτισαν τον εαυτό τους οι σχισματικοί- διακρίνονται από το ακριβώς αντίθετο πνεύμα από το πνεύμα όσων διέκοψαν το μνημόσυνο του μ. Πατριάρχη ή άλλων Οικουμενιστών επισκόπων τη δεκαετία του 60 και του 70.

4.) Προειδοποιεί ο μ. Παραμυθίας Παύλος ευθαρσώς τον μ. Πατριάρχη ότι θα διακόψει το μνημόσυνό του αν ακολουθήσει τα ίχνη του Αθηναγόρου.

Τελευταία -και με αφορμή την παρουσίαση βιβλίου προς τιμή του μ. Πατριάρχη Δημήτριου- οι “αποτειχισμένοι” βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπαθώσουν εναντίον ορισμένων ορθόδοξων θεολόγων επειδή μίλησαν με πολλή αγάπη για το πρόσωπο του μ. Πατριάρχη Δημητρίου.

Είναι όμως οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι έβγαλαν κυριολεκτικά μούγγα μετά που άκουσαν ή και διάβασαν το απομαγνητοφωνημένο ηχητικό του πλανεμένου μοναχού Ιωσήφ Βατοπαιδινού, ο οποίος προσπαθεί να κατοχυρώσει τις εκτρώσεις και αφήνει ορθάνοιχτο το πεδίο για την κατοχύρωση της θεωρίας του εγκεφαλικού θανάτου.

Είναι επίσης οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι εβγαλαν εξίσου μούγγα όταν ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ δήλωσε δημόσια ότι είναι δεκτές κατ’ οικονομίαν οι συμπροσευχές, όχι μόνον με αιρετικούς αλλά και με αλλόθρησκους.

Και ενώ στον οφθαλμό τους υπάρχουν αυτά τα δύο δοκάρια, δεν έχασαν την ευκαιρία να βγάλουν το ξυλαράκι από το μάτι του π. Βασίλειου Γοντυκάκη επειδή μίλησε με κάποια αμετροέπεια για τον μακαριστό Πατριάρχη Δημήτριο.

Εχουν δίκαιο οι "αποτειχισμένοι" -γράφε σχισματικοί- να λένε ότι ο μ. Πατριάρχης Δημήτριος ήταν οικουμενιστής. 

Ασφαλώς και ήταν Οικουμενιστής.

Αν δεν θέλουμε να κοροιδεύουμε τον εαυτό μας όλοι οι ιεράρχες του Φαναρίου τις τελευταίες δεκαετίες ήταν και είναι Οικουμενιστές -έστω και αν υπάρχει διαβάθμιση μεταξύ τους ως προς την αφοσίωσή τους προς τον Οικουμενισμό-, αλλά αυτό δεν βλέπω ποσώς πώς μειώνει τη σεμνότητα και την αληθινή ταπείνωση του Πατριάρχη Δημητρίου. 

Ε και πώς να το κάνουμε; Η σεμνότητα και η ταπείνωση είναι απαραίτητα δομικά στοιχεία του ορθόδοξου ήθους!

Επ’ ευκαιρία! Εχουν άραγε υπόψη τους ότι την ίδια άποψη για τον μ. Πατριάρχη Δημήτριο είχε ο Γέροντας Παίσιος και ότι πολύ πρόσφατα και ο π. Θεόδωρος Ζήσης εξεφράσθη με την ιδία αγάπη για τον μακαριστό Πατριάρχη; 

Εστενοχωρείτο μεν ο π. Παίσιος για τις οικουμενιστικές ενέργειες του αοίδιμου Δημητρίου, αλλά τον θεωρούσε πρότυπο σεμνού και ταπεινού ανθρώπου.

Αλλά δεν νομίζουν ότι πριν ασχοληθούν με την υπερβολή των λόγων ορισμένων, καλόν θα ήταν να μην ποιούν την νήσσαν για τα ξεκάθαρα αιρετικά που διατυπώνει ο μ. Ιωσήφ Βατοπαιδινός και τα εξόφθαλμα αντικανονικά που διατυπώνει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Βατοπαιδίου Εφραίμ; Αλλιώς ο καθένας θα μπορεί να τους κολλήσει στον τοίχο ως ασυνεπείς, ως ανθρώπους που έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά και ως αφερέγγυους όταν ασκούν κριτική.