ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ κ. ΚΑΛΜΟΥΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==============
Τη χολή και το φαρμάκι τα έχει πάντοτε πρόχειρα ο κ. Καλμούκος οποτεδήποτε αναφέρεται στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο.
Ετσι έκανε και στο πρόσφατο ρεπορτάζ του για τη διαδοχή του Σεβ. Αυστραλίας.
Τούτο μόνον έχω να παρατηρήσω.
Δεν ξέρω αν θα ζω, κ. Καλμούκο, όταν θα έρθει η ώρα που κάποιος θα διαδεχθεί τον Σεβασμιότατο Αμερικής κ. Δημήτριο, αλλά έστω και αν δεν θα είμαι εν ζωή, δεν έχω αμφιβολία ότι θα με θυμηθείς και συ και πολλοί άλλοι, όταν λέγω ότι αποκλείεται να είναι καλύτερος από τον ποιμενάρχη που έχουμε τώρα.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά για να πω τι κατόρθωσε ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος.
Θα μπορούσα να προσθέσω πολύ περισσότερα για το τι είδους ανυπέρβλητες αντιστάσεις βρήκε στην ευγενή φιλοδοξία του να πετύχει πολύ περισσότερα.
Θα είχα τη δυνατότητα να προβληματίσω πολύ σοβαρά αν έκανα αναφορά σε όσους προαλείφονται για να τον διαδεχθούν.
Μόνον αυτό θα καταγράψω εδώ.
Εκτός από ακατηγόρητος ιεράρχης για θέματα ηθικής και φιλαργυρίας, εκτός από θεολόγος σπάνιας εμβέλειας, είναι ιεράρχης αληθινά σεμνός και ταπεινός που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του ως ένα μυστήριο σιγής όπως το θέλει ο Χριστός.
Κοιτάχτε τα ρεζιλίκια που κάνουν οι εν Ελλάδι πανηγυριστές -λ.χ. τα ονοματήρια του Σεβ. Πουρτσουκλή στην ανάρτηση που μόλις προηγήθηκε- για να καταλάβετε τι συμβαίνει.
Και εγώ θα ήθελα να κάνει πολλά ο Σεβ. κ. Δημήτριος που δεν κάνει δυστυχώς.
Πάνω απ’ όλα ήλπιζα ότι θα έφερνε κάποιους αξιόλογους συνεργάτες από την Ελλάδα για να τον βοηθήσουν στο έργο του.
Παρατηρώ ότι ακόμη και στενοί συνεργάτες του στην Αρχιεπισκοπή συνεχίζουν απρόσκοπτα την παρακαταθήκη του αείμνηστου Ιακώβου.
Περίμενα ότι θα έπαιρνε κάποια πρακτικά μέτρα για να απομακρύνει την Εκκλησία της Αμερικής από τον εκπροτεσταντισμό που την έρριξαν οι προκάτοχοί του.
Πονά η ψυχή μου κάθε φορά που μπαίνω σε ναούς και ακούω τις φρικτές φραγκοχορωδίες. Ακόμη και στον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας.
Στεναχωρέθηκα αφάνταστα επειδή συναίνεσε στις μεθοδεύσεις του π. Κλάψη να ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού τον κ. Γιανναρά.
Και πολλά άλλα.
Τα αναφέρω αυτά για να μη νομίσει κάποιος ότι δεν βλέπω τα τρωτά της Αρχιεπισκοπίας του Σεβ. κ. Δημητρίου.
Αλλά δεν θέλω να είμαι τυφλός για τις αρετές που τον κοσμούν και το ευαγγελικό ήθος που τον διακρίνει.
Ανθρωπος αξιοπρεπής, συνετός, μετρημένος, σοφός θύραθεν και θεολογικά, μας εκπροσωπεί επάξια στην Αμερικανική Πολιτεία και με τρόπο που κέρδισε τον σεβασμό όλων των Αρχών των ΗΠΑ χωρίς την εκκοσμίκευση του μ. Ιάκωβου και τις υπόλοιπες ματαιοδοξίες.
Λίγο το έχετε αυτό;
Ξέρετε πολλούς ιεράρχες πανορθοδόξως που πολιτεύονται με τον ίδιο τρόπο;
No comments:
Post a Comment