ΑΝΕΛΠΙΣΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟ

ΑΝΕΛΠΙΣΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Λίαν εύφρανεν τους Ορθοδόξους και κατήσχυνεν τους ΚΑΙΡΟΣκόπους ο Σεβ. Μητροπολίτης Κηφισίας κ. Κύριλλος, ο οποίος μίλησε πολύ συγκεκριμένα και πολύ καυστικά για όσους προσπαθούν να αποχρωματίσουν ομολογιακά το μάθημα των Θρησκευτικών σε χαιρετισμό του στην πρόσφατη ημερίδα της ΠΕΘ στα Μελίσσια.

Χαιρετίζουμε θερμά τη διατύπωση τόσο ξεκάθαρων θέσεων εκ μέρους του Σεβασμιότατου και τον παρακαλούμε θερμά να κινήσει την διαδικασία ώστε -με άλλους ορθοφρονούντες Ιεράρχες- η Ιερά Σύνοδος να λάβει παρόμοια θέση για το θέμα και να ανατρέψει τα άνομα σχέδια μιας ολιγομελούς ομάδας ιεραρχών περί τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, οι οποίοι απεργάζονται πολυπολιτισμικά κακά για το μάθημα των θρησκευτικών. Επιδιώκουν να το καταστήσουν όργανο του Οικουμενισμού με όργανο τον στενό συνεργάτη του Μακαριότατου κ. Σταύρο Γιαγκάζογλου.

Ανάφερει μεταξύ άλλων στον Χαιρετισμό του, όπως τον διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Θρησκευτικά”, ο Σεβ. κ. Κύριλλος:

“Τὸ πολύπαθον μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στοὺς κόλπους τῆς σύγχρονης ἐκπαίδευσης ἔχει κατὰ καιροὺς προκαλέσει διάφορα σχόλια, συχνὰ ἀντιφατικὰ ἕως καί ἀδικαιολογήτως πικρόχολα, ἀπὸ γνωστοὺς ἄγνωστους κύκλους, πού εὐκαίρως ἀκαίρως διατυπώνουν γνώμη περὶ παντός τοῦ ἐπιστητοῦ καὶ διεκδικοῦν τὸ ἀλάθητον ἑνὸς ἀποκλειστικοῦ “παιδαγωγικοῦ” ἐνδιαφέροντος.

Οἱ περισσότεροι ἐκδηλώνουν τὸ ἐνδιαφέρον τους γιὰ τὴν ἀποφυγὴ μίας δῆθεν κατηχητικῆς ἐπενέργειας, πού θὰ ἐπηρεάσει ἀρνητικὰ τὴ δημοκρατικότητα τῆς ἐφηβικῆς σκέψης. Φοβοῦνται, ὅπως διϊσχυρίζονται, εἴτε τὴ θρησκευτικὴ κατεύθυνση πού ἀπάδει πρὸς ἕνα φιλελεύθερο εὐρωπαϊκὸ σχολεῖο, εἴτε τὴν ἐκκλησιαστικὴ διείσδυση στὰ ἐκπαιδευτικὰ δρώμενα.

Πιστεύουμε ἀκράδαντα πώς μὲ τὶς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου σας καὶ τὴ συμβολὴ τῶν ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν θὰ ἀναδειχθοῦν σὲ μεγάλο βαθμό, τόσο ἡ ἐπιπόλαιη συμπεριφορὰ πολλῶν τιμητῶν τῆς σύγχρονης νεοελληνικῆς ἐκπαιδεύσεως, πού ἀντὶ νὰ μεριμνοῦν γιὰ τὸν κατήφορο τῶν παιδαγωγικῶν προσδοκιῶν καὶ τὴν ἀποδόμηση τῆς σχολικῆς κοινωνίας (“δώσαμε λέξεις στὰ παιδιά μας, ἀλλὰ τοὺς στερήσαμε τὸν λόγο” παρατήρησε εὔστοχα γαλλίδα λειτουργός τῆς λυκειακῆς ἐκπαίδευσης) κόπτονται γιὰ τὴν ὕπαρξη ἐγχειριδίων θρησκευτικοῦ μαθήματος. Δὲν κινδυνεύουν μόνο τὰ θρησκευτικά, ἀλλά καὶ τὰ λοιπὰ γλωσσικὰ καὶ ἱστορικὰ μαθήματα τῆς πρωτοβάθμιας καὶ δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης, δηλαδὴ εὐαίσθητα μαθήματα γιὰ τὴν ἀνάδειξη ὑγιῶς σκεπτόμενων πολιτῶν καὶ προσωπικοτήτων μὲ ἐγκύκλια γνώση καὶ παιδεία. 

Τί θὰ γίνει μὲ τοὺς ἀνιστόρητους “ἱστορικοὺς”, πού ἐπιδίδονται σὲ ἀνθελληνικὸ ἀγώνα, γιὰ νὰ καταργήσουν τὴν ἱστορικὴ μνήμη καὶ συνείδηση ἀπὸ τὰ παιδιά μας καὶ νὰ τὰ καταστήσουν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο παγκοσμιοποιημένους ἐγκεφάλους; Τί θὰ γίνει μὲ τοὺς “προοδευτικοὺς” φιλολόγους, πού θέλουν νὰ χειρουργήσουν τὴν ἑνιαία ἑλληνικὴ γλώσσα καὶ νὰ ἀφαιρέσουν τὴν διδασκαλία τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν ἀπὸ τὰ σχολειά μας, ὡσὰν νὰ εἶναι νόσημα, πού προσβάλλει τὰ παιδιά μας;

Γι' αὐτοὺς τοὺς λόγους καὶ γιὰ ἄλλους πολλοὺς ὀφείλουμε νὰ γρηγοροῦμε.

Τὸ δικό μας σχόλιο ἀφορᾶ κυρίως στὴ θέση τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ θεολόγου, ὁ ὁποῖος καλεῖται ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν νὰ διαχειριστεῖ τὴν ἐπικίνδυνη συγκυρία, ἀφ᾽ ἑτέρου νὰ ἐπωμιστεῖ τὴν εὐθύνη ὑποστήριξης τοῦ μαθήματος μὲ τὰ ἑκάστοτε ἐγχειρίδια. Τὸν καλοῦμε πατρικὰ νὰ μὴ διστάσει νὰ ἀξιοποιήσει στὴν πράξη, “ἐν τάξει” δηλαδή, τὰ κατ' ἐξοχὴν ἐγχειρίδια τῆς ὀρθόδοξης διδασκαλίας: τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ψυχωφελῆ βιβλία τῆς παραδόσεώς μας, τοὺς Βίους ἁγίων μὲ τὰ συναξάρια πού ἀποτελοῦν τὸ εὐαγγέλιο στὴν πράξη, καὶ τὰ κηρύγματα νεωτέρων καὶ συγχρόνων ὁσιακῶν μορφῶν. Ποιὸς ἀλήθεια μπορεῖ νὰ ἐμποδίσει τὴν παράλληλη διδασκαλία τέτοιων κειμένων σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ ἐκκλησιαστικὰ λατρευτικὰ κείμενα ἀπὸ τὸ πρωτότυπο καὶ σὲ μετάφραση; Γιατί νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν πρόκληση μίας γνήσιας συνάντησης μὲ τὰ κείμενά μας;