ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΕΙΟΥ

“ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΕΙΟΥ”

“Ἐγὼ οἶδα ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου͵ 20.30 καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν.” (Πράξεις κ’ 29).

Του θεολόγου Ιωάννη Ρεντζίδη

===============

Πολύπλευρη είναι σήμερα η πίεση στις καρδιές μας. Πολλά κέντρα τρόμου παγώνουν και βασανίζουν την ανθρωπότητα με τα μαύρα σύννεφα του πόνου.

Ο Ορθόδοξος λαός αναμένει συμπαράσταση από την πνευματική του ηγεσία, τους Πατέρες τις Μητέρες, τούς Κληρικούς, τούς Μοναχούς και τούς Θεολόγους.

Και αντί τούτου βιώνει διάφορες ανάρμοστες και αμαρτωλές συμπεριφορές των κληρικών, πού πολλές φορές δημοσιοποιούνται από τα M.M.E, ως πολυεπίπεδες συγκρουσιακές καταστάσεις.

Ο λαός δεν γνωρίζει τι να υποθέσει και τι θέση να λάβει. Δυστυχώς βέβαια και κακώς, διότι η υλιστική εποχή μας, μας αποξένωσε από τα ουσιώδη.! Πριν από λίγες δεκαετίες π.χ. για την μετατροπή των Αγιογραφικών κειμένων στη δημοτική, κατά κυριολεξία, χυνόταν αίμα στους δρόμους (στα περίφημα “Ευαγγελικά” του περασμένου αιώνος)!

Και διερωτώμεθα: Αγνοεί αδικαιολόγητα εν πολλοίς αυτός ο λαός ποιός έχει δίκαιο και ποιός άδικο;

Μήπως πολλά από τα θέματα πού ανακύπτουν είναι ζητήματα εγωισμών και φιλοδοξιών;

Μήπως πρόκειται για σκιαμαχίες πού δεν αρμόζουν στους διαδόχους τού Γλυκυτάτου Ιησού;

Α΄. Υπάρχουν δύο είδη συγκρούσεων

Είναι γνωστό από την Εκκλησιαστική ιστορία ότι όταν έχουμε συγκρούσεις ανάμεσα σε εκπροσώπους της Εκκλησίας μπορούμε να τις κατατάξουμε κυρίως σε δύο μεγάλες κατηγορίες.

Πρώτον, διαφωνίες τύπου Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (τύπου “Π-Π”): Είναι διαφωνίες ανάλογες της διαφωνίας πού ανέκυψε ανάμεσα στον Απόστολο Πέτρο και στον Απόστολο Παύλο, σχετικά με το ζήτημα της ακολουθητέας γραμμής προς τους εξ εθνών Χριστιανούς. Βεβαίως ο θείος Παύλος είχε δίκαιο στην προκειμένη περίπτωση, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αποστολικότητα τού Αποστόλου Πέτρου, πού με ταπείνωση εδέχθη τις αποφάσεις της Αποστολικής Συνόδου. Επί πλέον επρόκειτο περί της προς τους εξ εθνών Χριστιανούς ακολουθητέας, όπως προείπαμε, γραμμής και όχι περί ουσιαστικών λ.χ. δογματικών διαφορών.

Δεύτερον, συγκρούσεις μέχρις εσχάτων, τύπου Μ. Αθανασίου και Αρείου (τύπου “Α-Α”). Η σύγκρουση αυτή ήταν ουσιαστικά ο, μετά τούς διωγμούς, συνεχής πόλεμος της Εκκλησίας κατά των αιρέσεων , πού ταλαιπωρεί το σώμα του Χριστού μέχρι σήμερα (χιλιαστές). Στην σύγκρουση αυτή βεβαίως είχε δίκαιο μόνον ο Άγιος Αθανάσιος.

Β΄. Διαφωνία τύπου Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (“Π-Π”)

Στο διάβα των αιώνων συχνά προέκυψαν διαφωνίες τύπου Π-Π (Πέτρου-Παύλου) ανάμεσα σε αγίους και ευλαβείς κληρικούς. Όμως αυτό δεν δημιουργούσε ουσιαστικό πρόβλημα μέσα στην Εκκλησία και στο λαό της. Το κάθε ζήτημα επελύετο ειρηνικά και χωρίς ταραχές και συγκρούσεις. Οι διαφωνούντες κληρικοί είχαν αγάπη και κοινωνία μεταξύ τους.

Παράδειγμα, ο Άγιος Ιερομάρτυς Πολύκαρπος Επίσκοπος Σμύρνης (80-167 μ.Χ.) διεφώνησε για το θέμα τού Πασχαλίου με τον Επίσκοπο Ρώμης, τον Άγιο Ιερομάρτυρα Ανίκητο (155-166 μ.Χ.). Η διαφωνία τους δεν τούς εμπόδισε να συλλειτουργήσουν και να ανταλλάξουν τον ασπασμό και την κοινωνία της αγάπης.

Στις περιπτώσεις αυτές οι Πατέρες συλλειτουργούν και έχουν πλήρη Εκκλησιολογική και Εκκλησιαστική κοινωνία μεταξύ τους.

Γ’. Σύγκρουση τύπου Μεγάλου Αθανασίου και αιρεσιάρχου Αρείου (“Α-Α”)

Στη περίπτωση όμως της συγκρούσεως τύπου “Α-Α” (Μ. Αθανασίου-Αρείου) η διαπάλη φθάνει μέχρι τα έσχατα όρια. Καμία επαφή, κοινωνία ή συμβιβασμός δεν επιτρέπεται ποτέ. Ο Άγιος Αθανάσιος δεν εδέχθη το συμβιβασμό ενός “ι”, δηλαδή το “ομοιούσιο”, αντί για το “ομοούσιο”, χάριν της δήθεν ειρήνης στην Εκκλησία.

Στην περίπτωση πού ο Άγιος Αλεξάνδρος υπεχρεώθη από τον Αυτοκράτορα να συλλειτουργήσει με τον Άρειο, εδόθη λύση από τον ίδιο τον Θεό. Εκείνη την νύκτα ο Πατριάρχης προσηύχετο εντόνως ώστε ο Θεός να μη επιτρέψει να συλλειτουργήσει με τον αιρεσιάρχη. Όταν εξημέρωσε, ο Άρειος έχασε την ζωή του, αφού εξεχύθησαν τα σπλάχνα του,

Πάντοτε λοιπόν, στο διάβα των αιώνων της Ιερής Ιστορίας πολλοί κληρικοί άγιοι και ευλαβείς δεν συνεβιβάσθησαν, αλλά έφθασαν την σύγκρουση με τους αιρετικούς ή τούς διεφθαρμένους, μέχρι τα έσχατα όρια τού πολέμου.