ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ, ΠΟΛΥΠΡΑΓΜΩΝ, ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΦΗΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
============
Πολυπράγμων, Οικουμενιστής, εθνοφυλετιστής, προαγωγός της εκκοσμίκευσης ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων δεν εμπνέει καμιά εμπιστοσύνη στους παραδοσιακούς πιστούς.
Οχι μόνον η αντιπαραδοσιακή του εμφάνιση αλλά και οι συνεχείς παρουσιάσεις του ως μουσουργού, ο καίριος ρόλος που διαδραματίζει για την προαγωγή του ρωσικού εθνοφυλετισμού, η προκλητική επί καθημερινής βάσεως παρουσία του στα μέγαρα και τα ανάκτορα της κάθε πολιτικής και εκκλησιαστικής διοίκησης, η νοσηρή εμμονή του σε πρωτοκλισίες και σε δείπνα, ο πλούτος και η επίδειξη με τις αμέτρητες χλιδάτες αρχιερατικές στολές που χρησιμοποιεί και πολλά άλλα οδηγούν τους παραδοσιακούς πιστούς σε ένα κούμπωμα έναντι του Νο 2 του Πατριαρχείου Ρωσίας.
Οι καλοί αδελφοί του “Ορθόδοξου Παρατηρητηρίου” όμως μας αποκαλύπτουν μέσω του βιβλίου του παραδοσιακού και αγωνιστή κληρικού Ιωάννη Φωτόπουλου και μια άλλη διάσταση του πολυπράγμονος και νεωτεριστή Μητροπολίτη, ο οποίος είναι και Αγιομάχος, επειδή παρουσιάζει τον Αγιο Ισαάκ το Σύρο ως δογματικά ασπόνδυλο ή ακόμη και ως φορέα κακοδοξιών.
Το καλό ιστολόγιο “Ορθοδοξος Παρατηρητής” υπόσχεται να επανέλθει για το θέμα αλλά και εμείς θα προσπαθήσουμε να παρακολουθούμε πιο προσεκτικά τις κινήσεις του Σεβασμιότατου Βολοκολάμσκ λόγω του καθοριστικού ρόλου που διαδραματίζει σε όλους τους Διορθόδοξους, Διαχριστιανικούς και Διαθρησκειακούς διαλόγους.
Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο του “Ορθόδοξου Παρατηρητηρίου” που μας έδωσε την αφορμή για τις πιο πάνω σκέψεις.
*****
Ο γνωστός για τις οικουμενιστικές του απόψεις αλλά και για την αξιόμεπτη συγγραφική του προσπάθεια να δυσφημίσει τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας Αλφέγιεφ, παραχώρησε συνέντευξη στο διευθυντή του εκκλησιαστικού πρακτορείου "Ρομφαία" στην οποία μεταξύ των άλλων αναφέρει:
"Ερ:Τελικά στη Γενεύη δεν υπήρξε Πανορθόδοξη ομοφωνία, αυτό καθυστερεί την σύγκληση της Μεγάλης Συνόδου;.
Απ: Ο σκοπός μας δεν συνίσταται μόνο στην όσο το δυνατόν ταχύτερη σύγκληση της Συνόδου, αλλά και στην όσο το δυνατόν ενδελεχή προετοιμασία, ώστε οι αποφάσεις της να γίνουν δεκτές από όλη την Εκκλησία, να δηλώνουν την προσήλωσή μας στην δυσχιλιετή Ορθόδοξη Παράδοση και να αποτελούν μια λαμπρή έκφραση της ενότητας της Ορθοδοξίας.
Ταυτόχρονα καθίσταται προφανές ότι δεν χρειάζεται για όλα τα θέματα οπωσδήποτε η πληρέστερη ομοφωνία επί όλων των σημείων..."
======
Φυσικά τα παραπάνω αποτελούν απλώς ένα ελάχιστο δείγμα της εκκλησιαστικής επικαιρότητας σε ότι αφορά τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ για του οποίου τη δράση και τις απόψεις θα επανέλθουμε σε επόμενη ανάρτησή μας.
Αυτό όμως που κατά την ταπεινή μας γνώμη είναι ασυγχώρητο, είναι η προσπάθειά του να αμαυρώσει την φήμη ενός Αγίου της Εκκλησίας μας.
Ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος ως στεφανωμένο μέλος της θριαμβευούσης Εκκλησίας ασφαλώς μεσιτεύει στον Θεό ακόμα και για όσους τον αδικούν.
Όμως εμείς, ως μέλη της στρατευομένης Εκκλησίας που εκζητούν το έλεος του Θεού, είμαστε και ευάλωτοι και τρωτοί σε παραπλανήσεις ειδικά όταν προέρχονται απο Ιεράρχες της.
Ο π. Ιωάννης Φωτόπουλος συνέγραψε ένα βιβλίο με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Αββάς Ισαάκ ο Σύρος - ο αδικημένος Άγιος" μέσα απο τις σελίδες του οποίου αναιρούνται με κάθε θεολογική και ιστορική λεπτομέρεια και ακρίβεια ,όλες οι δυσφημιστικές απόπειρες εναντίον του Αγίου και καταδεικνύεται έστω και εμμέσως το "φρόνημα" όλων εκείνων που δήθεν θέλουν να "εκσυγχρονίσουν" ή να "ανανεώσουν" την Αγία μας Εκκλησία.
Πιο κάτω παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα απο το προαναφερθέν βιβλίο:
****
Δυό ὁρατές ἀφορμές γιά πνευματική σύγχυση
Τοῦ πρωτ. π. Ἰωάννου Φωτοπούλου
============
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο του:
«ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ – Ο ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ»
(ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ»)
Ἡ πλήρης καί παντελής ἀπουσία τῆς ἀκτίστου Χάριτος στό Δυτικό κόσμο καί τή θεολογία του καί ὁ συνακόλουθος ὀρθολογισμός τῶν ποικίλων θεολόγων καί ἐρευνητῶν δημιούργησε ἕνα χάος, μιά σύγχυση, ἕνα σκοτάδι στή σκέψη καί τήν πίστη ὅλων τῶν χριστιανῶν τῆς Δύσεως. Ὅλοι οἱ ἐνδιαφερόμενοι σοβαρά γιά τήν πίστη καί τή χριστιανική ζωή μπολιάστηκαν μέ διαρκεῖς ἀμφιβολίες γιά τήν Kαινή Διαθήκη, τήν ἀλήθεια καί τή γνησιότητα τῶν βιβλίων της, γιά τή συνέχεια, τήν καθαρότητα καί τήν ὀρθότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως, γιά τήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γιά τή γνησιότητα τῶν πατερικῶν κειμένων, τήν ὀρθή πίστη τῶν Πατέρων ἀκόμη καί γιά τήν …ὕπαρξη κάποιων ἀπό αὐτούς! Δυστυχῶς αὐτή ἡ φοβερή σύγχυση μεταφέρθηκε καί στόν ὀρθόδοξο χῶρο ἀπό κάποιους θεολόγους-καθηγητές τῶν Πανεπιστημίων καί ἄλλους θεολογοῦντες διανοουμένους, πού ἐμβάλλουν αὐτές τίς «ἐπιστημονικές» ἀμφιβολίες στίς καρδιές τῶν φοιτητῶν καί ὄχι μόνον. Βιβλία ἀμφιβόλου ὀρθοδοξίας σκορπίστηκαν παντοῦ. Kύκλοι θεολογούντων, περιοδικά, ἐκπομπές, συνέδρια, ἐπιτροπές δηλητηριάζουν μέ μικρές, προσεκτικές δόσεις τήν ὀρθόδοξη συνείδηση. Ἐνσπείρουν δισταγμό ὡς πρός τήν πλήρη καί ἀπόλυτη ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν Ὅρων καί τῶν Kανόνων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων. Δείγματα αὐτῆς τῆς ἀσεβοῦς «ἐπιστημονικῆς» προσεγγίσεως εἶναι ἡ ἄποψη ὅτι τά ἀρεοπαγιτικά συγγράμματα εἶναι νόθα καί νεοπλατωνικά, ὅτι τά κείμενα τοῦ ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου εἶναι μεσσαλιανά, καί γενικά ἡ ἀπόδοση ὀρθοδόξων συγγραμμάτων στή γραφίδα αἱρετικῶν, ἐνῷ ἔχει γίνει τῆς μόδας ἡ ἀνάμειξη τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητος μέ ποικίλες αἱρετικές, ἑτερόδοξες καί ἑτερόθρησκες «πνευματικότητες».
Τέτοιου εἴδους προσεγγίσεις φαίνεται νά εὐνοεῖ καί τό βιβλίο τοῦ Pώσου ἀρχιεπισκόπου Βολοκολάμσκ Ἱλαρίωνος Ἀλφέγιεφ: «Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος, ὁ πνευματικός του κόσμος», Ἐκδόσεις Ἀκρίτας, 2005.
Ἀπ᾽ αὐτό τό βιβλίο ὁ ἀναγνώστης «μαθαίνει» νά ἀμφιβάλλει γιά τό πρόσωπο τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ, γιά τή γνησιότητα τῶν κειμένων του, γιά…ὅλα! Σχεδόν παράλληλα μέ τό βιβλίο τοῦ ἐπισκόπου Ἱλαρίωνος ἐκδίδεται ἀπό τήν Ἱ. Μονή Προφήτου Ἡλιού Θήρας ἡ σειρά «Ἰσαάκ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά», ἡ ὁποία...περιλαμβάνει κείμενα μεταφρασμένα ἀπό τά συριακά, πού φέρονται ὡς ἔργα τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ. Αὐτά σέ συνδυασμό μέ τό βιβλίο τοῦ Ἀλφέγιεφ δημιουργοῦν μεγάλη πνευματική σύγχυση διά τῆς ὁποίας γίνεται ἡ ψυχή ἕρμαιο τοῦ διαβόλου.
Ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ:
“Ἔθος γὰρ ἔχει ἡ σύγχυσις ἀφαιρεῖν τὴν γεῦσιν τῆς συνέσεως καὶ τῆς κατανοήσεως καὶ σκυλεῦσαι τὰ νοήματα τὰ ἐν αὐτοῖς, καθάπερ βδέλλα ἡ συμπίνουσα τὴν ζωὴν τῶν σωμάτων… Kαὶ γὰρ ὄχημα διαβόλου… πρέπει ὀνομάζεσθαι τὴν σύγχυσιν. Διότι ὁ Σατανᾶς κατὰ τὴν ὁμοίωσιν τοῦ ἡνιόχου ἔθος ἔχει ἀεὶ ἐπιβαίνειν τῷ νῷ, καὶ λαμβάνειν τὸ ἄθροισμα μετ᾽ αὐτοῦ τῶν παθῶν καὶ εἰσέρχεσθαι εἰς τὴν ταλαίπωρον ψυχήν, καὶ καταποντίζειν αὐτὴν ἐν συγχύσει”.
(Ἡ σύγχυση ἔχει σάν συνήθειά της νά ἀφαιρεῖ τή γεύση τῆς συνέσεως καί τῆς κατανοήσεως καί νά λεηλατεῖ τά νοήματα πού ὑπάρχουν σέ κάθε πνευματική ἀνάγνωση, ὅπως ἡ βδέλλα, πού ἀπομυζᾶ τή ζωή ἀπό τά σώματα… Kαί πρέπει ὄχημα τοῦ διαβόλου νά ὀνομάζεται ἡ σύγχυση, γιατί ὁ Σατανᾶς σάν ἡνίοχος συνηθίζει νά ἐπιβαίνει στό νοῦ, νά παίρνει μαζί του τό ἄθροισμα τῶν παθῶν, νά μπαίνει μέσα στήν ταλαίπωρη ψυχή καί νά τήν καταποντίζει μέσα στή σύγχυση.)
Μέ τήν ταπεινή αὐτή ἐργασία μας προσπαθοῦμε νά διαλύσουμε τή δαιμονική σύγχυση, τή φοβερή ἀχλύ πού δημιουργήθηκε στό νοῦ τῶν ἀναγνωστῶν ἀπό τά βιβλία αὐτά καί ἀπό τή σχετική φιλολογία πού ἀφορᾶ στό πρόσωπο τοῦ «θεοφόρου φιλοσόφου» ἀββᾶ Ἰσαάκ· νά θεραπεύσουμε τά δήγματα τῆς βλασφημίας πού δηλητηρίασαν τίς ψυχές πολλῶν ὀρθοδόξων κατά τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος ἀποκαλεῖται νεστοριανός ἀκόμα –φεῦ– καί ἀπό ἐπισκόπους καί ἁγιορεῖτες ἱερομονάχους· νά ἐπανορθώσουμε τήν ἀδικία πού κάμουν στόν Ἅγιο οἱ ἐπιπόλαιοι καί χθόνιοι οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι κάμουν τά πάντα γιά νά τόν οἰκειοποιηθοῦν καί νά τόν παρουσιάσουν σάν ἀδογματικό, σάν κάποιο sui generis Ἅγιο ὑπεράνω δογματικῶν φραγμῶν καί «ἐκκλησιῶν»· νά διασφαλίσουμε τό ἁγιοπνευματικό μήνυμα τοῦ Ἁγίου πρός κάθε κατεύθυνση, τήν κλήση του πρός κάθε ἄνθρωπο νά ζήσει ἐν Χριστῷ καί ἐν τῇ Μιᾷ, Kαθολικῇ, Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, γιά νά ἀπολαύσει τά αἰώνια ἀγαθά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
(http://christianvivliografia.wordpress.com/2010/12/15/ἀββᾶς-ἰσαὰκ-ὁ-σύρος/)
ΠΗΓΗ:
Ορθόδοξο Παρατηρητήριο
Δυστυχώς στις μέρες μας έχουν αυξηθεί οι κληρικοί, οι οποίοι στόχο έχουν την αυτοπροβολή και την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων. Ο Κύριος δεν μας δίδαξε να συμπεριφερόμαστε με τέτοιο τρόπο και τέτοιου είδους στάση ζωής απάδει προς το εκκλησιαστικό πνεύμα.
ReplyDelete