Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΚΑΙ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Πορίσματα της ΠΕΘ

=========

Η εορτή της Ορθοδοξίας καθιερώθηκε το 843 μ.Χ - υστέρα από ένα και πλέον αιώνα εικονομαχικής κρίσεως - βάσει των αποφάσεων της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου (787 μ.Χ), και με σύμφωνη γνώμη Εκκλησίας και Πολιτείας «ως ετήσιος ευχαριστία», για το Θρίαμβο της Ορθοδοξίας-για την καταδίκη του ψεύδους «πασών των αιρέσεων», και την ανάδειξη της εν Χριστώ Αληθείας. Ταυτόχρονα καθιερώθηκε η αρχή της συναλληλίας των διακριτών εξουσιών στις σχέσεις της Εκκλησίας και Πολιτείας.

Με το πνεύμα και τις αρχές της Κυριακής της Ορθοδοξίας το Γένος των Ελλήνων-Ρωμιών πορεύθηκε από το 843 μέχρι σήμερον. Με αυτό το πνεύμα και την ενότητα Πίστεως και Ιστορίας εκχριστιάνισε αλλοεθνείς-Ρώσους, Βαλκανικούς λαούς κ.α, άντεξε την Οσμανική κατάκτηση τετρακοσίων και πλέον ετών, και με το ίδιο πνεύμα απετίναξε το ζυγό της δουλείας και εδημιούργησε το νεοελληνικό Κράτος(1821-1830 μέχρι σήμερον).

Σήμερον, ως μη ώφειλε, φαίνεται ότι και πάλι το ψευδός δειλά-δειλά, πλην όμως μεθοδικά, επανέρχεται και η Αλήθεια «απελήλαται» από πολλές εκδηλώσεις της ζωής του εθνικού και θρησκευτικού μας βίου. Η ίδια η Πολιτεία - έτσι διαφαίνεται -επιδιώκει την διάρρηξη, τύποις και ουσία, των αιωνίων και ιερών δεσμών της με τη συνομολογημένη κοινή πορεία. Αρέσκεται, ίσως, περισσότερο στη μεταστοιχείωση μιας άθεης κοινωνίας, ενός άθεου και πολυπολιτισμικού κράτους στο όνομα του νεοσυγχρονισμού. Αρέσκεται ίσως, σε μια σχεδόν στερημένη διαχρονικών αξιών κοινωνία με την απομείωση του ιστορικού και Θρησκευτικού παρελθόντος.

Συγκεκριμένα: η Πολιτεία εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει στην πράξη τον αποχριστιανισμό της ελληνικής κοινωνίας και της ζωής των ελλήνων Ορθοδόξων χριστιανών. Άλλοτε θεσμοθετεί την διαρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας, άλλοτε - επί Όθωνος-, κατεδαφίζονται ιεροί ναοί και κλείνουν ιερές Μονές με ανίερες προφάσεις, άλλοτε επιδιώκεται η διακωμώδηση και καθαίρεση των ιερών συμβόλων και σεβασμάτων, του Τιμίου Σταυρού, των ιερών εικόνων κ.α, άλλοτε καταργεί δια νόμου την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στα Δελτία Ταυτότητος, άλλοτε επιδιώκει θεσμοθέτηση γάμων ομοφυλοφίλων, άλλοτε καταργεί την προαιρετική εξομολόγηση των μαθητών στα Σχολεία, και συνεχώς και αδιαλείπτως από το 1960-61 μέχρι σήμερον σε κάθε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στοχεύει στο να αλλοιώνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το Μάθημα των Θρησκευτικών, και με απώτερο σκοπό τη διάλυση των διακριτών σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας. Ακόμη και ο γνωστός εναρμόνιος ήχος της καμπάνας ενοχλεί.

Καθίσταται φανερό ότι η Πολιτεία νομοθετεί θεσμούς ανεγκέφαλους και αντιχριστιανικούς, και αντίθετα προς την αρχή της πλειοψηφίας! Τα αντισυνταγματικώς και αρνητικά προτεινόμενα από το Υπουργείο Παιδείας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για τον χαρακτήρα και την υποχρεωτικότητα του Μαθήματος των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθώς και για άλλα θέματα ζωτικής σημασίας στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας βεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

ΠΗΓΗ:

Ζωηφόρος